De eerste zes boeken met Helen Grace in de hoofdrol heb ik vrij recent allemaal gelezen en ik vond ze toen best heel erg tof. Recent kwam met ‘Klein klein kleutertje‘ deel zeven uit en dat las ik een paar weken geleden uit.

Vroeg in de ochtend wordt het lichaam van een vrouw gevonden. Ze ligt half op het landweggetje en het lijkt een tragisch ongeluk. Als Helen Grace op de plaats des onheils arriveert is het voor haar meteen duidelijk dat het om een koelbloedige moord gaat. Maar waarom deze vrouw – een liefhebbende echtgenote en zorgzame moeder – het slachtoffer is, is een raadsel. Niet veel later wordt er in het winkelcentrum een apotheker gedood, terwijl hij nog klanten in zijn zaak had. Waarom worden er getuigen levend achtergelaten door de moordenaar? Helen moet al haar kennis van het misdadige brein in de strijd gooien, wil ze achter de identiteit van de dader komen voordat er nog een slachtoffer valt.

Dit boek leest hartstikke vlot, maar ik vind het ook wel een beetje ongeloofwaardig. Het hele boek speelt zich af in krap 15 uur en er gebeurt wel heel erg veel in de uren. Dat de slachtoffers in zo’n beperkte tijd vallen, dat kan ik ergens nog wel plaatsen, maar het politiewerk volgt eenzelfde tempo en dat kan ik niet zo goed rijmen. Ook het feit dat Grace en haar mensen het ene moment in het bureau zijn en dan weer op locatie lijkt volgens mij niet te passen in het tijdpad. Maar hé een kniesoor die daarop let.

Arlidge schreef opnieuw een intense thriller met Grace in de hoofdrol. Omdat het boek maar één dag beslaat is de rode draad even afwezig en dat vind ik wel een beetje jammer. Er gebeurt ook nog iets heel schokkends en dat had ik even niet aan zien komen, maar wat, dat kan ik natuurlijk hier niet bekend maken. Je zult het boek dus gewoon moeten gaan lezen.