Zondagavond laat kreeg De Student een appje van haar vriendin. Een appje met een verschrikkelijk bericht erin: haar vader was die middag tijdens het hardlopen overleden. Het is niet goed te bevatten wat er dan door je heen gaat. Een jaar of vijf geleden had hij een hartinfarct gehad maar daar leek hij goed van hersteld. Het gekke is (al hoor je tegelijk wel vaker dat sporters hartproblemen krijgen) dat hij dus heel sportief was en veel hardliep. Maar goed, toen liep het allemaal goed af.
Wel is het zo dat hij een jaar of twee geleden ook een tijdje in het ziekenhuis lag met hartklachten, maar ook daarvan leek hij te herstellen. Verder moet ik ook eerlijk zeggen dat we er verder nauwelijks mee bezig waren want het was tenslotte ‘maar’ de vader van een vriendin van De Student. Maar dat appje van afgelopen zondag hakte er wel erg in. Gewoon, pats boem, dood. Klaar over uit.
Het hele gebeuren maakt diepe indruk op De Student, het is ook niet niks om mee te maken en de hulpeloosheid te ervaren die bij zoiets hoort. Je wilt zo graag iets betekenen voor je vriendin, maar je weet niet hoe. Ze vertelt me wat later dat de moeder van haar vriendin afgelopen zondag ook nog in het buitenland zat. Dat betekende dus dat haar vriendin en haar broertje ineens geconfronteerd werden met de politie aan de deur met dit bericht. En dat kun je wel 19 zijn, dan ben je echt nog maar heel, heel jong.
Het houdt mij ook erg bezig. Natuurlijk weet je dat het leven eindig is, maar met sommige dingen houd je gewoon geen rekening. Daar wil je geen rekening mee houden. Ik vind het echt zo verdrietig voor alle betrokken …
Zo zie je maar, niets is zeker.
Vreselijk zoiets.
Eng ook.
Ik krijg er kippenvel van. Wat verschrikkelijk. En ook, wat zijn die kinderen in een seconde gedwongen volwassen geworden. Want zo’n verschrikkelijk bericht hoor je op die leeftijd niet te horen van een 3e partij aan de deur. Ik krijg er tranen van. Veel sterkte ook voor je dochter.
Wat verschrikkelijk. Sowieso al traumatisch maar als dan de moeder in het buitenland zit en de kinderen zo’n bericht krijgen. Wat een drama. En het ergste is inderdaad dat je zo weinig kunt doen. Dat ervaren hoort bij het leven natuurlijk maar je hoopt toch dat kinderen dat nog lang niet mee hoeven te maken. Bah. Veel sterkte allemaal.
Wat erg zeg, en wat moeten die kinderen geschrokken zijn. Weinig kun je doen dan, behalve meeleven en dat een beetje tonen…
Het leven is eindig, maar soms eindigt het te vroeg. Veel te vroeg. En als het dan ook nog compleet onverwachts komt… Ik wil er niet te veel bij stilstaan.
Wat een treurig bericht,sterkte voor de student en voor jullie ook.
Vreselijk
Dat is ook een hele ingrijpende gebeurtenis. Je weet dat er ieder moment mensen overlijden, maar je wilt er niet aan dat dit ook in de kringen waar jij bent gebeurt. We willen het maar wat graag ver van ons bed houden.
Dit is zeker verschrikkelijk nieuws. Veel sterkte gewenst voor allen!
Pfff, wat vreselijk zeg.
Wat een naar nieuws. En inderdaad, hoe kun je er voor je vriendin zijn op zo’n moment. Niet alleen de vriendin is veel te jong om haar vader te verliezen maar in je hart voel je vast net zo zeer dat jullie dochter te jong is voor deze zorg om haar vriendin.
ManLief was begin twintig toen zijn vader overleed. Ook hartproblemen en pats boem weg. Ik kan me nog steeds niet voorstellen hoe dat geweest moet zijn voor hem, maar dat het veel te jong is, dat voelen we toch allemaal.
Veel sterkte, voor de student en ook voor jullie om haar te steunen. Een verdrietige periode.
Pffff heftig hoor! Herinnert me weer aan het plotseling overlijden van mijn eigen vader. Niet te bevatten. Ik was 23 en getrouwd, maar moeder bleef achter met nog 3 thuis van 21, 18 en 13.
Sterkte voor de betrokkenen!
Dat zijn héél moeilijke gebeurtenissen en zéker als kinderen daar al zo jong mee te maken krijgen. Je ouders verliezen hoort bij het leven maar zó jong ligt dat toch nog niet in de lijn van de verwachtingen en hakt er dubbel zo hard in. Sterkte voor alle betrokkenen.
Ach wat een schrik en verdriet. Sterkte voor alle nabestaanden.
Wat vreselijk zeg. Het leven is eindig maar het komt nu wel heel onverwacht.