Alleen in de eerste zes dagen van mijn vakantie las ik al vijf boeken dus ik beperk me tot hele korte recensies en met het aantal sterren geef ik aan of ik vind dat het boek de moeite waard is. Doe er dus je voordeel mee. Of niet. 😉

‘Als ik doodga voor ik opsta‘ van Emily Koch.

Iedereen denkt dat Alex in coma ligt en nooit meer wakker zal worden. Maar hij hoort alles wat er rondom zijn ziekenhuisbed wordt gezegd. Hij hoort dat er op zijn vriendin wordt ingepraat – ze moet hem vergeten en verder leven. Hij hoort zijn familieleden opperen dat een milde dood misschien het beste is. En dan hoort hij dat zijn noodlottige ongeluk misschien helemaal geen ongeluk was. Alex duikt in zijn herinneringen en pijnigt zijn hersenen om te ontdekken wie de moordaanslag heeft gepleegd. Vanuit de gevangenis van zijn eigen lichaam moet hij het antwoord vinden voordat zijn behandeling wordt stopgezet, en voordat er nieuwe slachtoffers vallen. Want Alex is niet het enige doelwit…

2 sterren → matig spannend, maar een bladzijde of 20 (op de e-reader van circa 210-230) die ik echt boeiend vond, voor de rest wat mij betreft niet echt boeiend.

En nog een boek over iemand die in (een soort van) coma ligt. Ik had regelmatig het idee dat ik ‘Als ik blijf‘ al eerder gelezen had, maar toch niet (ik heb er in ieder geval geen logje over geschreven, ik las wel eerder een boek van Gayle Forman en dat vond ik erg goed).

De 17-jarige Mia (ik-figuur) vertelt wat haar in een etmaal overkomt nadat zij, haar ouders en haar broertje zijn aangereden door een vrachtauto. Mia ligt in coma, wordt geopereerd en zweeft op het randje tussen leven en dood. In die tijd stapt haar bewustzijn als het ware uit haar lichamelijk omhulsel, observeert wat er in het ziekenhuis gebeurt en maakt de lezer deelgenoot van haar leven: haar passie voor haar cello en haar wens om professioneel muzikant te worden, haar relatie met popartiest Adam en haar gezinsleven.

4 sterren → een hele fijne schrijfstijl met mooie flashbacks. Met veel plezier gelezen.

Als je alle boeken met Helen Grace verslonden hebt, dan hoort ‘Alles in de wind‘ daar uiteraard ook bij. Dit flinterdunne boekje immers gunt de lezer een kijkje in de jeugd van Helen Grace.

De vijftienjarige Jodie arriveert bij haar derde weeshuis. Misschien is dit keer alles anders. Is ze veilig en wordt er goed voor haar gezorgd. Maar de waarheid is dat Jodie niemand meer heeft om haar te beschermen. Ze zal zichzelf moeten verdedigen. Ze zal moeten veranderen.

2 sterren → niet echt bijzonder, beetje jammer zelfs dat het lijkt alsof Arlidge dit boekje even ‘tussen de soep en de aardappelen’ geschreven heeft. Het maakt wel een beetje duidelijk(er) waarom Helen is zoals ze is.

‘Belofte maakt schuld‘ van Sarah Pinborough daarentegen vond ik echt een geweldig boek.

Een plotselinge gebeurtenis zet het leven van een Engelse vrouw, haar dochter en hun buurvrouw op zijn kop. Lisa voedt dochter Ava (16) alleen op sinds ze bij haar man wegging. Ze wil geen relatie meer, ook als via haar werk een aardige man werk van haar maakt, omdat ze een geheim met zich meedraagt. Ook Ava heeft een geheim: ze heeft indringend Facebook-contact met iemand op wie ze verliefd is, maar dat blijft vaag, zodat ze een relatie begint met een klasgenoot. Buurvrouw Marilyn, goed bevriend met Lisa lijkt gelukkig getrouwd, maar haar man drinkt te veel en mishandelt haar. Als Ava een jongetje van de verdrinkingsdood redt, haalt ze de pers, die ontdekt welk geheim haar moeder met zich meedraagt en alles verandert.

5 sterren → heel erg fijne schrijfstijl en erg spannend en een boek dat je echt zo snel mogelijk uit wilt lezen. Een kleine kanttekening die ik toch wel heb is dat ik me regelmatig afvroeg hoe realistisch het is wat de 10-/11-jarige meisjes meemaken. Ik realiseer me echter meteen dat ik wat dat betreft gewoon een enorme bofkont ben, dat ik het me gewoon niet voor kan stellen dat kinderen dit soort dingen moeten meemaken en dat ze zich op zo’n jonge leeftijd al op een bepaalde manier gedragen. Waarmee ik meteen aan wil geven hoe verschrikkelijk het moet zijn als dat soort zaken wél de dagelijkse praktijk zijn van jonge kinderen (of mensen op welke leeftijd dan ook).

Van ‘Breng me terug‘ van B.A. Paris was ik weer niet echt onder de indruk.

Een Britse man verliest zijn vriendin omdat zij, onderweg van Frankrijk naar huis, plotseling verdwijnt. De politie in beide landen wordt ingeschakeld om haar op te sporen: geen resultaat. Twaalf jaar later, inmiddels verloofd met de zus van zijn eerdere vriendin, krijgt hij ineens kleine tekenen dat zij nog in leven lijkt te zijn en kennelijk in zijn buurt verblijft. Een met vaart geschreven, maar niet echt spannend verhaal, dat van twee kanten beschreven wordt: vanuit de man en vanuit de verdwenen vrouw.

3 sterren → geen echte mustread dus (dat vind ik de boeken van 4 of 5 sterren), maar best wel een aangenaam boek voor tussendoor. Redelijk spannend, maar soms wat vergezocht. De laatste zin van de zeer korte epiloog vond ik denk ik nog het meest bijzondere van het hele boek.