In april haalde De Student haar rijbewijs en Haar Lief had toen ook al een aantal maanden dat pasje op zak. Sindsdien heb ik best al een aantal keren bij haar in de auto gezeten en eigenlijk rijdt ze best goed, maar ze is wel gruwelijk gestresst en onzeker en dat is niet bepaald bevorderlijk voor haar zelfvertrouwen.

Op enig moment kwam de zomervakantie ter sprake. De Student zou met haar vriendinnen naar Chersonissos gaan en Haar Lief vertrok met zijn vrienden naar Mallorca. Hoe fijn was het dat beide vakanties elkaar zo goed als overlapten want ik geloof niet dat De Student opnieuw een zomer als vorig jaar overleefd had. Ze zagen elkaar toen immers één dag in vijf weken tijd. Maar goed, naast die twee vakanties wilden ze er dus ook, logisch, met z’n tweetjes op uit. Het woord ‘camper’ viel en mijn vader en moeder vonden het prima als ze met hun camper op vakantie gingen. Fijn dat vertrouwen.

Er moest proefgereden worden, want zo’n camper is toch wel weer wat anders dan een personenwagen en dat ging best heel goed, totdat De Student een kleine schade veroorzaakte toen ze een zeer krap stuk moest passeren. Mijn hemel, wat was ze in paniek en verdrietig. Ze zou er bijna door thuis gebleven zijn. Af en toe verbaas ik me echt over wat er allemaal in dat piekerhoofdje van haar omgaat. Maar goed: uiteindelijk liet ze zich overtuigen toch te gaan en eind juli vertrokken de twee tortelduifjes richting Nieuwpoort aan de Belgische kust.

Die reis verliep, op veel vertraging door files na, gelukkig heel goed en De Student reed van de afstand ruim 200 kilometer. Goed voor haar zelfvertrouwen. In Nieuwpoort blijven ze drie nachtjes en op 27 juli vierden ze samen in Brugge (waar ze met de trein heengingen) dat ze al anderhalf jaar verkering hadden. Het plan was om dat in Parijs te doen, maar ze hadden samen bedacht dat ze de reis rustig op moesten bouwen. Wat een verstandige kinderen nietwaar?

Na de drie dagen Nieuwpoort werd de camper opnieuw gestart en voerde de wegen hen naar Sedan in Frankrijk waar ze zelfs het kasteel bezochten. Goed bezig! Nou, dat camperen beviel ze wel en ze waren klaar voor de reis richting het drukke Parijs en het rijden over de periferique. In Sedan boekten ze de camping in Parijs al en het is mooi om te zien hoe goed ze alles uitzoeken en organiseren. Betalen kon alleen met een creditcard en die hebben wij niet, maar gelukkig brachten opa en oma opnieuw uitkomst.

Ze hebben drie nachten op de camping in Parijs gestaan en zijn twee dagen in Parijs geweest waar ze duizenden stappen hebben gezet maar wel alles op hun lijstje hebben gedaan. En meer zelfs, want hun eerste dag in Parijs sloten ze af met een taxiritje terug naar de camping in plaats van met de trein. Dat had te maken met een kapotte metro waardoor ze hun trein (de laatste die terugreed) misten. Gelukkig viel de rekening nog redelijk mee (€ 32,50).

Uiteindelijk hebben ze hun vakantie samen afgesloten op een camping in Calais waar ze nog een paar nachtjes hebben gestaan.

Ik gunde het ze zo, een onbezorgde vakantie samen met z’n tweetjes en dat is prima gelukt. Ik zag ze samen zitten zo onder het luifeltje van de camper. Samen wat kokkerellen, samen spelletjes doen, wat lezen, een wijntje drinken. Alle tijd voor elkaar. Heerlijk. Ze hebben genoten van het continu in elkaars gezelschap zijn en hebben geen gedoe gehad (op een paar stressmomentjes tijdens het rijden na). Ze hebben veel geleerd deze dagen en dat naast het samen goed hebben. Wat willen zij, wat willen wij, nog meer? Dank pap en mam voor jullie vertrouwen!