In ‘Het schaduwspel‘ belicht Simone van der Vlugt het leven van Jan Pieterszoon Coen. Of beter, ze schrijft vooral over zijn jonge echtgenote Eva.
Amsterdam, 1623: Jan Pieterszoon Coen, gouverneur-generaal van Batavia, vraagt Eva Ment ten huwelijk. Na een barre winter vertrekt het getrouwde stel naar Batavia, met pasgeboren Geertruyt, moeder Sophia, broer Gerrit en zus Lysbet. Na een zware zeereis met storm en windstilte, scheurbuik en doden komen ze er aan. Eva wordt geconfronteerd met hitte en slavernij. Zij leert een harde en wrede kant van haar toegewijde echtgenoot kennen. Na een onrechtvaardig doodvonnis lijkt de kloof niet meer te dichten. Na veel verdriet en verlies keert ze in 1630 terug naar Amsterdam. Een nauwkeurig op feiten gebaseerde historische roman met fictief ingekleurde personages.
Van der Vlugt heeft een mooie en interessante historische roman geschreven over het echtpaar. Zoals ik in dit logje al schrijf is het gemakkelijk oordelen over hoe men toen dacht en redeneerde. Eva plaatst zelf ook regelmatig kanttekeningen bij het gedrag van haar echtgenoot, maar ze kan het toch steeds ook plaatsen in de tijd. Ze is het er (lang) niet altijd eens, maar begrijpt het op de een of andere manier wel. Wat in dit boek ook veelal naar voren komt is de barre tijd waarin men leefde: hoe gemakkelijk mensen stierven, hoe ziektes huishielden, hoe vaak kinderen stierven, hoe afhankelijk men was van het weer, van goede oogsten, van al dat soort dingen.
Het boek leest gemakkelijk, soms wel erg gemakkelijk, maar verder wat mij betreft een boek dat zeker het lezen waard is. Juist om onze geschiedenis die erin beschreven wordt.