Zes jaar

Zes jaar wonen de schatjes inmiddels alweer bij ons. En wat ben ik toch blij met die twee heerlijke poezenbeesten.

Was in het begin Wiske toch vooral de dapperste, inmiddels is dat helemaal omgedraaid. Suske is echt helemaal mensenminded en hij vertelt hele verhalen. Als je tegen hem praat dan ‘kletst’ hij terug en hij vindt het heerlijk om gekroeld en geaaid te worden. Hij komt naar je toe, gaat op zijn rug liggen, opent en sluit zijn voorpootjes in het luchtledige en wil dan vooral geaaid worden. Uren en uren wat hem betreft.

Wiske kijkt echt de kat uit de boom (haha, hoe toepasselijk) is is helaas best bangelijk opgedroogd. Ze houdt absoluut niet van harde geluiden en kruipt dan zo ver mogelijk weg. Als ze in huis is (als wij niet thuis zijn en ‘s nachts zitten ze in het halletje en de garage) dan is haar favoriete plekje boven op de muziekbox die op de vensterbank staat. Weer aan alle kanten gedekt zeg maar, en zelf ziet ze alle vijanden meteen aankomen.

Omdat Suske zo’n aandachtstrekker is, zijn wij iedere keer dat Wiske aandacht zoekt heel erg vereerd. Het gebeurt niet vaak, maar soms komt ze dus echt heel parmantig naar je toe gelopen, haar staart rechtop en trillend in de lucht. Ze ‘kletst’ dan tegen je en op die zeldzame momenten wil ze dus geaaid worden. Maar pas op, een onverwachte beweging … en madame is foetsie.

Ik zou de poezels in ieder geval niet meer willen missen. Dat geldt ook voor de rest van ons gezin. De Scholier is zelfs zo gek op hen dat ze een speciaal instagramaccount voor ze gemaakt heeft. Haha, misschien worden ze wel beroemd die katten van ons.

12 gedachten over “Zes jaar

  1. Ha grappig! Hier ook zes jaar en eentje stuk banger dan ander (ik neem nooit meer twee hartenbeesten tegelijk, volgens mij is er alrijd een het lulletje, meer territoriumdrift dan lol van elkaar.

    Mooie ogen!!!

  2. We hebben net weer een logeerweek van de kater van middelste genoten. Wat een heerlijk beest, lief, aanhankelijk, doet geen vlieg kwaad. Poes van oudste is een Trut, die tolereert mij omdat ik haar eten geef, maar verder ….
    Als er ooit nog een kat komt, dan een kater, dat is een ding wat zeker is!

  3. Heerlijk zulke gezinsleden! Wij hebben ook altijd katten en honden gehad, stuk voor stuk waren ze één van en met ons! Nu totaal geen huisdieren meer…en is het erg stil in huis…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *