Ken je die mop van dat meisje …

… dat naar de Zuid-Afrikaanse ambassade ging voor een visum om aldaar tot de conclusie te komen dat de ambassade gesloten was in verband met een nationale feestdag? Nou, ik ook niet, tot afgelopen maandag. Want toen ging mijn oudste dochter al heel vroeg op pad om de eerste stap te zetten om tot aan dat visum te geraken. Daarvoor busde ze, treinde ze, en tramde ze … om toen dus dit papiertje op het hek te zien hangen:

En ja, dat hadden we natuurlijk kunnen weten, want dat stond inderdaad (weliswaar helemaal onderaan, dus na een boel scrollen) op de website van de ambassade, maar ja, wie verwacht dat nou? De Student in ieder geval niet. En ik ook niet.

De dame baalde als een stekker, logisch natuurlijk. Ze loopt op dit moment haar binnenlandse stage en moest daar dus een paar uur vrij nemen die uiteindelijk voor niets bleken te zijn. En ze zit al niet heel ruim in de vrije uren. Maar gelukkig doen ze er niet al te moeilijk.

Vandaag maakt ze de reis opnieuw … weer bussen, treinen en trammen voor de eerste fase: een set ophalen van alles wat ze moet gaan verzamelen om dat visum daadwerkelijk te bemachtigen.

Het is de bedoeling dat ze in begin februari 2019 voor drie maanden naar Kaapstad vertrekt. Ik vind het stoer van haar, maar ook keispannend. En dat geldt net zo goed voor de dame zelf.

10 gedachten over “Ken je die mop van dat meisje …

  1. Oh wat spannend zeg… zal een hele beleving zijn. Geweldig dat ze dat kan en gaat doen. En nog wel 3 maanden. Benieuwd wat voor werk ze gaat doen.
    Mijn 6 weken Zuid-Afrika van begin vorig jaar zitten nog zo in mijn hoofd. Toen ik net terug was praatte ik er niet eens zoveel over, want lang niet alles was even leuk. Had er moeite mee.
    Met deze Ambassade heb ik dus ook te maken gehad. Zorg dat ze echt alles in orde heeft, precies zoals ze het willen. Ze sturen je om het lulligste foutje (in hun ogen) terug. Ik kreeg ook geen antwoord over de kosten. Ik moest € 35,00 betalen, maar hoorde dat pas toen ik het visum kwam ophalen.
    Wat ik heel raar vond was dat ik mijn paspoort moest afgeven. Ik dacht dat ga ik niet doen, maar er was iets niet goed en daar werd ik toen echt nerveus van. Mijn financiële papieren waren niet in orde. Ik moest eea aantonen met afschriften. Ik had alles eraf geknipt en de bovenkant meegenomen. Maar ze hadden afschriften nodig met op elk afschrift de handtekening van een medewerker van de bank. Heb uiteindelijk kunnen regelen dat ik het per e-mail kon opsturen. Maar dat MOEST wel dezelfde dag binnen zijn. Door dat gedoe vergat ik dat ze mijn paspoort nog hadden. Dacht er pas in de auto aan. Maar logisch, dat visum wordt daarin geplakt. Ik weet niet meer of ik een afgiftebewijsje heb gekregen.
    Er mocht toen niet met een blauwe pen worden geschreven, maar mijn huisarts had een verklaring geschreven en ondertekend met blauw. Zat in de piepzak. Maar het viel gelukkig mee. Zeker nog een heel erg ouderwetse regel.
    Ik heb een meisje van 18 weg zien gaan, helemaal in tranen, zij had toestemming van haar ouders nodig, op papier. Alles was netjes in orde, alleen de namen waren niet voluit geschreven. Kopieën van paspoorten had ze mee. Ze woonde in Nijmegen en haar ouders ergens in Noord-Holland en ze had nog maar 2 weken voor ze zou vertrekken, maar kon mooi weer terugkomen met de juist ingevulde papieren. Zo zielig. Wens haar maar heel veel succes! Ze heeft voor dat visum in ieder geval genoeg tijd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *