Afgelopen zondag was ik bij een speciaal optreden. Op de school van De Scholier gebeurden sinds de donderdag ervoor namelijk bijzondere dingen. Er was een gezelschap neergestreken bestaande uit jongelui uit (voornamelijk) Amerika die alle groepen twee van de school in een paar dagen tijd meenamen in de mooie wereld van dans, zang en theater.

De Scholier was een beetje sceptisch, want pffft moesten ze dan dansen en zingen en pffft, dat kan ik toch helemaal niet. En die gevoelens werden vooral ook nog wel versterkt door het feit dat al haar klasgenootjes ook een beetje stoer laconiek deden. Beetje raar eigenlijk natuurlijk van De Scholier, want ze zit al jaren op toneel dus wat meer enthousiasme voor de kunsten had ik wel verwacht. Toen ze echter op vrijdag na een lange dag repeteren thuiskwam was ze toch stiekem wel heel erg enthousiast geworden al zei ze nog steeds dat we echt niet hoefden te komen. Eigenlijk hadden we er ook geen tijd voor want Mr. T. had bardienst en we hadden ook nog een verjaardag. Maar goed: op de zondag zelf ben ik toch gegaan en ik kan niet anders zeggen dan dat ik genoten heb.

De show bestond uit twee delen: voor de pauze traden ‘the young americans’ zelf op en dat was echt supergaaf. Het is een beetje te vergelijken met Jeans, veel verschillende muziekstijlen en dans. Maar Jeans treedt volgens mij meestal met 10 mensen op het podium op en hierbij staat het podium vol met jongelui. Echt heel tof.

Na de pauze was het de beurt aan de kinderen. En ook dat was vooral heel erg schattig en aandoenlijk als horen 12-, 13-, 14-jarigen dat natuurlijk niet graag over hun optreden. Het was echt heel leuk in ieder geval en voor zover ik het kon zien deden ze allemaal (ik denk toch al gauw zo’n 200 stuks) gewoon hartstikke goed mee en genoten ze er ook nog van. De Scholier zei later zelfs al dat ze best met die groep mee wil gaan touren. Later, als de groot is.