En daar is tie weer, die ruwe bolster, blanke pit: Jack Reacher. Ik weet niet wat het is met die boeken van Lee Child met Jack in de hoofdrol; ze zijn eigenlijk altijd soort van hetzelfde, maar ze blijven me boeien. Zo was het ook met ‘Verleden tijd‘.

In deze drieëntwintigste Jack Reacher thriller is Reacher op weg van Maine naar San Diego, liftend of te voet, het maakt hem niet veel uit. Als hij in New Hampshire de plaatsnaam Laconia ziet, besluit hij er een kijkje te gaan nemen, omdat het de geboorteplaats van zijn vader is. Bij navraag blijkt dat niemand zijn vader gekend heeft en ook in het bevolkingsregister is hij niet te vinden. Toch vindt Reacher enkele sporen en blijkt dat de Reachers woonden waar nu een motel is, op een afgelegen plaats waar vreemde dingen gebeuren en waarvan de eigenaar een zekere Mark Reacher is.

Opnieuw weer een prima boek en vooral die ‘vreemde dingen die in het motel gebeuren’ vond ik een bijzondere verhaallijn. Het zal toch zeker niet zo zijn dat dit soort dingen in het echt ook gebeuren dacht ik meerdere malen tijdens het lezen. Terwijl ik me tegelijkertijd realiseer dat het zomaar ook echt kan gebeuren. Als je soms leest wat er allemaal op het dark web gebeurt en verhandeld wordt, dan zou het me niet verbazen. Verschrikkelijk gewoon.