Oh jemig, ik begin een softie te worden, een moeder die haar eigen opvoedregels (en wat die regels zijn is onder andere hier, hier, hier, hier, hier en hier te lezen) aan haar laars lapt, die de consequentheid waar ze altijd zo wel bij vaarde aan het loslaten is. En ha, weet je wat, het voelt alleen maar goed. Want de basis die wij met onze opvoeding legden betaalt zich volgens mij nu dubbel en dwars uit.
Wat wil het geval? Wij hebben altijd tegen de meiden gezegd ‘als je ziek thuis blijft van school, dan is er op die dag geen ruimte meer voor leuke dingen die je eventueel ‘s avonds gepland hebt’, want dat vinden we niet bij elkaar horen namelijk. Zelfs als je overdag zoveel opknapt, dat je ‘s avonds best weg zou kunnen. Dat gaat dan jammer genoeg/helaas pindakaas niet gebeuren. Streng? Misschien? Duidelijk? Zeker.
Enfin: De Scholier is de afgelopen weken niet heel fit. Twee weken geleden bleef ze al een dagje ziek thuis en afgelopen week is ze woensdag en donderdag ook ziek thuis gebleven. De vrijdag daarna had ze een uitje gepland staan met haar vriendinnen. Samen naar Den Bosch en daar naar de film. Hoe leuk is dat wel niet als je 13/14 bent? Keileuk natuurlijk.
Volgens onze regels zou dit uitje niet door kunnen gaan als ze vrijdag nog thuis zou blijven van school. En toen werd ik dus een softie. Want ik gun haar zo een onbezorgd uitje met haar vriendinnen. Trouwe lezers weten immers hoe moeilijk ze het af en toe heeft, dus dit soort uitjes vind ik belangrijk. Ik stelde dus voor dat ze vrijdag nog thuis zou blijven van school (ze had immers maar vier uurtjes en ook nog verkort rooster), en dat ze dan toch die middag naar Den Bosch mocht.
Ha, en toen kwam die opvoeding van ons dus om de deur kijken. De Scholier weigerde pertinent mijn aanbod. Ze zou naar school gaan én naar Den Bosch. En als ze niet naar school zou kunnen omdat ze zich nog niet goed genoeg voelde, dan was het heel jammer, maar dan ging ze ook niet naar Den Bosch. Punt uit. En ik was me toen stiekem toch een partijtje trots op haar. Oh, en voordat je nu denkt ‘als ze echt ziek was, dan had ik haar niet laten gaan: niet naar school en niet naar de film’. Neem mij van mij aan, dat dat ook echt niet gebeurd was, als ze nog echt ziek geweest was.
Uiteindelijk is ze eergisteren met een nog schorre stem naar school gegaan en heeft ze daarna genoten van een heel fijn uitje in Den Bosch. Gisteren is ze ook nog op de open dag van de school wezen helpen. Nog steeds niet helemaal fit, maar wel bijna. En morgen? Morgen hoeft ze niet naar school in verband met een studiedag van het personeel. Kan ze fijn nog even goed uitzieken.
Het is toch helemaal niet zo erg dat je een keer afwijkt. De kinderen weten nu toch allang hoe je over de dingen denkt en zo te lezen hebben ze dat behoorlijk overgenomen. Niks aan de hand dus. Je bent terecht trots op je telg.
Wat geweldig! Kan me voorstellen dat je trots bent (bij ons ging het vroeger ook zo hoor :-))… en dat zit er ook nog altijd in haha.Hoop dat ze een leuk uitje heeft gehad met haar vriendinnen!
Hahaha! Geweldig! Die van mij was ook zo. Als ze ziekjes was op mijn vrije dag, zei ik wel eens ‘zal ik je ziekmelding?’ in de hoop lekker te kunnen moederen met bedjes op de bank en kopjes thee. Mooi niet. Madam ging altijd ‘proberen’ om vervolgens de hele dag vol te houden. Kan me voorstellen dat metrostation bent. Terecht! Fijn dat ze zo’n leuk uitje heeft gehad!
Metrostation? 😉
Kennelijk heb je haar geleerd waarom en wat. Dat is belangrijker dan strak aan regels vasthouden. Mooi zo!
Ik zounet zo als jij hebben gehandeld.
Petje af voor DE Scholier
Regels zijn er om soms van af te wijken.
Zoon heeft zo’n royaal aanbod ook wel eens afgewezen.
Zegt iets over goed opgevoed zijn, en het eens zijn met de regels.
Hoewel ik ook altijd jouw regel gehanteerd heb, snap ik dat je daar dit keer van af wilde wijken. Voor de puberbrein was dit eigenlijk niet te volgen en werd er een andere keuze gemaakt. Helemaal goed. Zo gaat ze vanzelf leren dat er nuances aangebracht kunnen worden en dat is nu net iets waar het puberbrein nog niet aan toe was. Komt vanzelf.
Je mag niet alleen trots zijn op je dochter… maar ook op jezelf. Een goed basis is een groot cadeau voor een kind en nu ze groter worden mogen ze ook best weten dat er soms best wel een goede reden kan zijn om de regels soepel te interpreteren. Maar wat fijn dat ze zelf haar grenzen goed weet te stellen.
Wij hanteerden die regel ook en nog steeds: als zoonlief ziek thuis is en niet kan werken, dan hoeft hij ‘s avonds ook niet naar de film toe. Ziek is ziek.
Ik vind de reactie van je dochter wel heel erg lief.
Ik ben het (zoals meestal) helemaal met je opvoedregels eens. Fijn dat ze het allemaal goed is gekomen. Maar btw: ik ben eigenlijk ook heul benieuwd hoe het je Afrikaganger gaat?
Wat lieve dame is het toch , wat fijn dat je opvoeding zo goed werkt 🙂
Je plukt de vruchten, wat heerlijk. Als de basis goed is zijn variaties op een thema alleen maar mooi en fijn.
Het is mooi als ze jullie regels gewoon blijft opvolgen al zeg je iets anders. Mag Je zeker trots op zijn. Ze is voor zichzelf dus ook consequent! Zo was het bij mij altijd, tijdens het eten geen TV en geen radio aan. Mijn dochter vindt dat nog steeds het prettigst en voert dat ook altijd uit. Bij mijn zoon en zijn gezin is het een ander verhaal.
Trots ben je dan! En terecht.
Wij hadden laatst ook zoiets, dan glim je gewoon om hoe je kind zich gedraagd / uitspreekt.
(PS. ik ben te vinden onder een nieuw url: wiekswereld.home.blog)
Fijn als eruit komt wat je erin stopt. Een ding ter relativering…. ben zelf erg streng opgevoed en durfde niet goed op mijn eigen manier te leven. Dit heb ik echt moeten leren. Ik denk dus niet dat je een softie bent als je kijkt naar wat je kinderen echt nodig hebben en de regels dus aanpast
Heel goed dat soort regels maar ben stiekem toch blij dat ze het leuk heeft gehad.
Mooi om te lezen. En dat ze dan zelfs nog naar die open dag gaat, vind ik echt getuigen van ‘hart voor de school’.
Wij hadden diezelfde regel. Prachtig hoe het zich nu ontwikkelt.
Wat goed zeg. Van jou dat je had willen afwijken van je regel in dit geval. En van haar dat ze die regel niet meer nodig heeft