Een nieuw boek van Camilla Läckberg en dan ook nog zonder Patrik en Erica, dat maakt best benieuwd. Ik heb ‘Gouden kooi‘ dan ook snel gelezen.
Faye en Jack zijn het absolute droompaar. Ze hebben een succesvol bedrijf en wonen in een luxe appartement. Hun dochter Julienne is de bekroning van hun geluk. Maar schijn bedriegt. Fayes leven draait alleen nog om vertwijfelde pogingen het Jack naar de zin te maken, maar zijn verachting is in ieder gebaar zichtbaar. Wat verbergt haar eens zo lieve man voor haar? Wanneer Jack en Julienne niet terugkeren van een boottochtje en de politie bloedsporen in het appartement vindt, valt de verdenking al snel op Jack. Heeft hij zijn eigen dochter vermoord? Niets in Fayes leven is nog hoe het was…
Ik vond het een mooi boek. Af en toe wel wat vergezocht en af en toe ook voorspelbaar. Aan de andere kant zitten de plannen van Faye echt supergoed in elkaar en net als anders maak de schrijfstijl van Läckberg dat je maar blijft lezen en lezen en lezen. En als je het boek dan uit hebt (met nog een heel bijzonder toetje zelfs, ook als is dat wel weer een van die vergezochte dingen) dan baal je dát je het uit hebt.
‘De olijfboom‘ van Lucinda RIley was het eerste boek dat ik van deze auteur las dat niet over een van de zeven zussen ging.
Tijdens een zwoele zomer in Cyprus wordt de jonge Helena voor het eerst in haar leven verliefd. Nu, vierentwintig jaar later, erft ze het vakantiehuis waar ze destijds verbleef en ze besluit de zomer in Cyprus door te brengen met haar gezin. Maar zodra ze in het huis aankomt, wordt ze herinnerd aan de geheimen die ze destijds op het eiland heeft achtergelaten. Haar man, William, en haar zoon, Alex, weten niets van haar verleden. Een toevallige ontmoeting met haar jeugdliefde zorgt voor een botsing tussen Helena’s verleden en het heden, wat grote gevolgen heeft voor haar gezin. De dertienjarige Alex zoekt naar antwoorden en Helena weet dat ze niet langer kan weglopen voor de waarheid.
Een fijne, gemakkelijke, roman. Niet heel boeiend, soms zelfs wat langdradig maar verder vooral aangenaam leesvoer waarbij je niet al te lang hoefde na te denken. Wat me vooral bijblijft van dit boek is wat geheimen teweeg kunnen brengen tussen mensen en dat het gewoon echt, hoe pijnlijk ook, soms het beste is gewoon open kaart te spelen. Ik was in het boek vooral gecharmeerd van zoon Alex, wat een heerlijk joch was dat, met zijn dagboek en gedachtes.
En dan tot slot wil ik nog even melden dat ik begonnen was in ‘Triptiek‘ van Karen Slaughter maar dat ik het na een pagina of 80 weg heb gelegd. Op de een of andere manier weet Slaughter, die toch een razend populaire auteur is, mij niet echt te boeien. En dat is gek, zeker als ik de reacties op ‘bol’ lees. Ik begon in dit boek omdat ik een heel enthousiast verhaal las over haar laatste boek ‘Laatste weduwe‘ en ik dan toch graag vanaf deel 1 de serie lees. Tja, dat viel dus tegen.
Vertel: ben jij gecharmeerd van de boeken van Slaughter. Snap je me, of moet ik gewoon even doorbijten?
Ik las Karin Slaughter vroeger wel graag… tot ik de Scandinavische thrillers ontdekte. Plots was Slaughter veel te braaf voor mij!
Läckberg ken ik niet en ik ben niet gecharmeerd van Slaughter. Een paar keer geprobeerd, maar het ligt kennelijk niet in mijn smaakgebied.
Ik heb onlangs het eerste del van de zeven zusters gelezen. Ik heb inmiddels het 2e deel in huis maar of ik ze allemaal ga lezen weet ik nog niet.
Ik moet iets heel erg bekennen… ik heb nog nooit iets van Camilla Låckberg gelezen… en de boeken van de zeven zusters konden me ook niet te pakken krijgen. Erg he?
Maar ik ga nu echt een boek uit de bieb halen van Camilla! Beloofd
Leuk! Ik ben erg blij met het nieuwe boek van Läckberg, hij ligt nog te wachten om gelezen te worden. Ben erg benieuwd wat ik ervan ga vinden aangezien de meningen erg verdeeld zijn en het niet lijkt op haar (gruwelijk goede) vorige boeken. De boeken van Slaughter heb ik allemaal in bezit en gelezen, zijn af en toe een tikje té maar heb ze allemaal met erg veel plezier gelezen.
Oh, wat grappig om te lezen. Ik begrijp dat Karen Slaughter erg populair is. Ik heb tot nu toe één boek gelezen, maar ik vond het erg tegenvallen. Volgens mij heb ik hem niet eens uit gelezen, terwijl het genre me wel pakt. Het heeft me tegengehouden om nog een boek van haar te proberen.
Grappig! Ben even gaan kijken in mijn Goodreads-account en heb maar 2 boeken van Slaughter gelezen. In mijn recensie van Mooie Meisjes schrijf ik dat ik geen fan deze schrijfster ben maar dat ik Mooie Meisjes wel goed vond. Overigens ben ik ook geen fan van Scandinavische schrijvers dus ik pas.
Ik vind Slaugters boeken makkelijke snelreads, soms bijna chicklit-achtig. Ik houd er wel van, als ik zin heb in een makkelijk boek.
Ik lees sinds een poosje ook weer wekelijks een boek. Op een e-reader. En nu wil het geval dat je dan simpel een boek weer kunt skippen en een volgende kan openen. Dat heb ik dus met Lucinda Riley……ze staan allemaal op mijn e-reader maar heb ze nog niet geopend. Slaugter heb ik ook en hetzelfde verhaal, de lat ligt hoog als ik de verhalen moet geloven dat ik er bijna niet aan durf te beginnen. Vaag verhaal he? Begrijp het zelf ook nog niet
Zelf word ik altijd blij van de boeken van Slaugther! Maar zo zie je maar, iedereen heeft zijn eigen smaak. Gelukkig ook maar.
Mooie tips, dankjewel!
Zelfde hier met Slaughter, heel veel mensen zo enthousiat, probeer ik het weer een keer, maar nee, voor mij ook niet
Bedankt voor de tips. Van Slaughter heb ik wel boeken gelezen, maar ik weet er het fijne niet meer van. Gewoon vergeten.
Op de één of andere manier heb ik nog nooit iets van Slaughter gelezen. Ik kan me er niet toe zetten ofzo. Ik twijfel bij die boeken altijd of ik ze leuk ga vinden en dan ga ik toch liever voor een boek op de lange lijst waarvan ik zeker weet dat ik er plezier aan ga beleven. Ieder z’n favoriete auteurs, denk ik dan maar.
Ik was ook niet echt enthousiast over Triptiek, maar ben wel fan van haar en dus binnenkort haal en lees ik haar nieuwste boek weer vol verwachting