Stroomstoring

Zo hé, dat was wel even ‘afzien’ hoor afgelopen zondag. Om 17.45 uur, ik was aan het strijken weet je nog, ging bij de laatste dekbedovertrek het lampje van het strijkijzer uit. Ach, dacht ik, dat springt zo wel weer aan en daarbij, het strijkijzer is nog heet, dus die overtrek krijg ik wel af. En dat kreeg ik. Toen ik naar beneden ging was er echter nog geen stroom en een half uur later nog steeds niet. Inmiddels hoorde ik van de op straat verzamelde buren dat het wel ‘ns lang zou kunnen gaan duren.

Dus tja, toen gingen De Student, haar lief en ik maar even ‘uit eten’, we moesten toch wat nietwaar (De Scholier was niet thuis, die was naar haar allereerste festival en dat verzacht uiteraard de pijn van het missen van een tripje naar de Mac)? De grote gele M voorzag ons van voedsel en koffie en we togen weer richting huis, maar al wat we er vonden: in ieder geval geen stroom. De buren hadden het intussen hartstikke gezellig op straat want ze stonden er nog steeds met een mannetje of 10.

De storing zat ergens in een rijtje van 12 huizen en ons huis stond daar natuurlijk tussen. Niet fijn natuurlijk. Enexis was inmiddels al enige tijd bezig om te bekijken hoe en wat, maar voorwaarde voor het opsporen van de storing was dat er in alle huizen iets in de meterkast gedaan werd en tja, de mensen van het eerste huis waren niet thuis. Het gaat om mensen die het huis huren en er was wel iemand die de sleutel had maar die wilde de deur niet open maken want tja, dat kon natuurlijk niet zo maar. Mmmm, die meneer had natuurlijk zelf wel stroom. Uiteindelijk is er dus via een groot gat in de grond bij die mensen de kabel doorgeknipt en kon de meting beginnen. Ik heb daar niet veel van meegekregen want ik ging maar even mijn telefoon opladen bij mijn ouders.

De Student en haar lief speelden intussen een spelletje en toen mijn telefoon opgeladen was ging ik maar lezen. Toch wel fijn zo’n e-reader met ingebouwde schermverlichting. Want laten we wel wezen, kaarsen zijn hartstikke gezellig, maar echt heul veul licht geven ze ook niet.

Lang verhaal kort: om 2.00 uur ‘s nachts hadden we eindelijk weer stroom. En waarom ik dat precies weet? Omdat er iemand beneden moest blijven om de mannen van Enexis weer binnen te laten om iets in de meterkast aan te passen en de boel weer te verzegelen (en die eer viel natuurlijk aan Mr. T. te beurt). Ruim 8 uur zonder stroom dus. Niet handig, maar we hebben ons dit keer aardig gered. Maar jemig, wat zijn we toch ook enorm afhankelijk van stroom en ontzettend onthand als het er niet is.

Op instagram reageerde al iemand met ‘geboortegolf over 9 maanden?’ maar ha, dat is niet aan de orde hoor. Een veteraan (met een guesthouse in Zweden) bood me al aan om even bij hem op expeditie te komen zodat ik even kon wennen aan een paar dagen geen stroom en water. Misschien is dat wel iets. Voor ooit.

Zou jij je goed redden als je langere tijd zonder stroom zou zitten? Heb je hiervoor hulpmiddelen in huis?

19 gedachten over “Stroomstoring

  1. Het ergste zou ik vinden dat mijn diepvries dan niet meer werkt en gaat ontdooien! De horror, want zit vol zelfgemaakte dingen! Mijn laptopbatterij gaat wel een paar uur mee, maar mijn Kindle ligt meestal in de kast dus die batterij is het grootste deel van de tijd eigenlijk plat. En kaarsen heb ik niet meer zoveel in huis als vroeger. Ik ben dus totaal niet voorbereid op een stroompanne!

  2. Altijd kaarsjes en een warme deken in de buurt van de bank, en anders vroeg naar bed en zachtjes dromend wachten tot er weer stroom is. Powerbank voor telefoon opladen is ook wel handig……

  3. Ik heb me een aantal jaar geleden een maand ongeveer moeten redden zonder internet. Onze kabel was, bij een ander huis, door midden gegaan bij het plaatsen van een nieuwe schutting.
    Verder denk ik dat ik een eind zou komen.
    Op tijd gaan slapen 🙂

  4. Gelukkig heb ik het nog niet vaak meegemaakt, maar ik kan me redelijk redden.
    Toen ik enkele jaren geleden alleen thuis was werd ik ziek (de griep) en viel de stroom uit. Er bleek een lekkage in de ketel te zitten waardoor er kortsluiting ontstond. Helaas duurde het even voor de monteur het kon oplossen.
    Ik voelde me beroerd maar kon me redelijk goed redden met mijn houtkachel voor de warmte, kaarsen en zaklampen voor het licht en een campinggas stel om mee te koken. Zo lang de koelkast en diepvries dicht bleven gebeurde daar ook niet veel mee. Het lastigste was douchen en de mobiele telefoon opladen, helaas heb ik die toch iedere dag nodig omdat mijn werkgever en cliënten via de app van het werk communiceren.

  5. Onhandig he? Dan merk je pas hoe afhankelijk je van stroom bent. Hij hebben eigenlijk alleen zaklampen in huis… Ik bedenk me ineens dat wij wat drinken betreft weinig op voorraad hebben omdat we meestal koffie drinken. Als de stroom uitvalt, moeten wij al snel over op wijn. 🙂

  6. Ik heb wel waxinelichtjes in huis. Maar dat is wat mager. Ik vrees dat ik vroeg naar bed zou gaan of er moet ergens een gelegenheid zijn met een generator.

  7. Hmm lastig wel. Ik weet nog wel dat de hele stad Zwolle een keer zonder stroom zat. Op school werden we naar huis gestuurd, want als medialeerlingen konden we weinig beginnen. Alleen ik kon niet naar huis, wat de treinen reden ook niet, haha. Gelukkig duurde het echter niet zo lang als bij jullie, en het was lekker weer.

  8. Er zwerven wat kaarsjes rond op het balkon, en daar hangen ook een paar solarlampjes, maar dat licht is niet fantastisch.
    Er ligt een opgeladen powerbank, maar daar kan de computer van Zoon niet op draaien.
    Momenteel kan ik nog wel eten koken (gasfornuis) maar dat is alleen maar dankzij de aanstekers van Zoon die hier rondzwerven, want de electrische ontsteking doet het dan ook niet meer. Over een paar maanden kan zelfs dat niet meer, want dan kook ik elektrisch.
    Zonder elektriciteit valt volgens mij de CV ook uit. Iets met beveiliging.

    Ik zou er niet blij van worden.

  9. Het eerste uurtje zonder stroom vind ik altijd, nou ja als het eens gebeurd, hilarisch. je wilt van alles maar je komt er dan steeds achter dat er niets kan. en de oorverdovende stilte is ook zoiets, maar tegenwoordig met de tablets en de telefoon is er wel aan geluid te komen.

  10. 8 uur is best lang maar ergens vind ik zo’n noodsituatie altijd wel grappig. knijpkat en kaarsen zijn huis, ja lucifers ook natuurlijk al zóu je een kaars nu nog aan het gas aan kunnen steken mits daar een ontsteker op de pitten zit. We hebben een radio die ook op batterijen kan werken maar of ik die dan toevallig voldoende in huis heb?
    Als het geen zomer is redt de vriezer het misschien ook net.

  11. Ik heb pasgeleden, toen ik een opruim-biui had en zo’n mooie doorzichtige ikea-opbergbak over had maar eens gestort op voorbereidingen voor dit soort situaties. Kaarsen en lucifers/aansteker eigenlijk altijd wel in huis. En ook zaklampen op een dynamo (knijpkat). Maar er is hier ook wel eens een probleem geweest met de drinkwaterleiding waardoor een paar uur geen water (en de drie dagen er na wel water maar het eerst moeten koken alvorens te consumeren). Ik drink voornamelijk water en thee, en heb dus nooit drinken op voorraad staan. Nu toch maar een paar flesjes water gekocht, gewoon voor het geval dat. En de bak verder aangevuld met wat dingen die je eigenlijk altijd wel in huis hebt (pleisters, radio met batterij, zaklamp etc) maar in geval van nood dan waarschijnlijk precies niet kan vinden. En het feit dat het nu in een waterdichte bak zit komt wellicht ook nog wel eens van pas. Mocht er iets zijn kan ik in elk geval met alleen die bak aardig uit de voeten.

  12. Toch wel even een reminder voor me. Wij hebben gas en kunnen koken. Kaarsen genoeg in huis en ook eten en drinken is altijd in voorraad. Verder lees en handwerk ik graag dus ik zou me niet vervelen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *