De boeken van Lee Child met Jack Reacher in de hoofdrol verslind ik echt. Dat komt voor een groot deel door de geweldige staccato schrijfstijl van Child, maar ook omdat de boeken met Reacher in de hoofdrol me erg aanspreken. Het zijn geen echte thrillers, maar er gebeurt wel veel in en er vallen altijd veel slachtoffers en, hoe bizar ook, Reacher komt er steeds opnieuw gewoon mee weg. Misschien is het wel de illusie dat er ergens op de wereld een man rondloopt die danwel bikkelhard is, maar vooral ook het hart op de goede plek heeft zitten en altijd opkomt voor de zwakkeren in de samenleving of het juist altijd opneemt tegen de slechteriken in de wereld.  En waar gaat ‘Blauwe maan‘ dan over?

Jack Reacher is een voormalig militair agent, opgeleid om altijd een oogje in het zeil te houden. Hij zit in een Greyhoundbus en kijkt naar een oudere man die slaapt in zijn stoel en die een dikke envelop met contanten uit zijn zak heeft hangen. Een andere passagier kijkt ook… uiteraard met de gedachte snel rijk te worden. Wanneer de overvaller eindelijk een poging waagt, schiet Reacher te hulp. De oude man is hem dankbaar maar weigert Reachers aanbod om hem thuis te brengen. Hij is kwetsbaar, bang en zit duidelijk in grote problemen. Elders in de stad strijden twee meedogenloze, rivaliserende criminele bendes – de ene Albanees, de andere Oekraïens – om de macht. Hebben ze de controle over de oude man en diens leven? Zal Reacher toekijken en slechte dingen laten gebeuren? Of kan hij de situatie zo beïnvloeden dat die in ieders voordeel is?

Ik vond het, als altijd, een heerlijk boek. Zelfs weer een van de betere (en ze zijn al zo goed): lekker over the top, maar oh zo lekker weglezend. Heerlijk hoe Reacher in zijn hoofd de dingen uitdenkt, heerlijk hoe Child dat beschrijft, heerlijk hoe Reacher de boeven uitschakelt, de slachtoffers redt en en passant ook nog even de hele stad zuivert. Heerlijke humor ook, heerlijke ontmoetingen. Gewoon een fantastisch boek terwijl het eigenlijk weinig om het lijf heeft. Ik denk ook dat je, als je nog nooit eerder een boek met Reacher in de hoofdrol las het je niet kan bekoren, maar als je ze wel allemaal gelezen hebt, dan wil je alleen maar meer, meer, meer. Gelukkig heeft Child een hoog schrijftempo, dus deel 25 zal heus niet lang op zich laten wachten. Hoop ik.