‘De bekentenis‘ van Jessie Burton heb ik met veel plezier gelezen al vond ik het einde uiteindelijk in zoverre onbevredigend dat er geen antwoord komt op de vraag die feitelijk de rode draad van het boek vormt. Tegelijkertijd past dat eigenlijk wel heel goed bij het boek. Het is fijn leesbaar, zit goed in elkaar en ik vond het mooi om de verschillende periodes en verhaallijnen te lezen. De verhaallijn van Rose is er wel een van uiterste vind ik, maar tegelijk past dat ook wel weer heel erg bij dat wat je weet van Elise. Kortom een meer dan prima boek!

In De bekentenis ontmoet Elise Morceau in 1980 de bijzondere Constance Holden. Ze is meteen diep onder de indruk van haar charme. Ze volgt de vrijgevochten schrijfster naar Los Angeles, maar voelt zich een buitenstaander in de wereld vol glamour en ambitie. Dan hoort ze een gesprek dat haar leven op zijn kop zet. Drie decennia later is Rose Simmons op zoek naar antwoorden over haar moeder, die verdween toen zij een baby was. Constance Holden is naar verluidt de laatste die haar heeft gezien. Zal de ooit zo beroemde auteur Rose kunnen geven wat zij vraagt?

‘Het bloemenmeisje‘ van Anya Niewierra was ook echt heel erg tof om te lezen. Ik kan eigenlijk maar één minpuntje bedenken en dat is het grote aantal personages in het boek. Niewierra begint haar boek wel met uitleg van de personages maar ik vind het altijd lastig om, via een e-reader, dat soort info terug te lezen. Maar echt een tof boek!

Pyreneeën 1988. Op een afgelegen boerderij vindt de Franse politie een verminkte tiener bij het lijk van haar moeder. Het verwilderde meisje denkt dat de mensen duivels zijn en is doodsbang. De autoriteiten nemen haar mee naar de bewoonde wereld en geven haar de naam Nina Fleurie, het bloemenmeisje. Van de dader ontbreekt elk spoor.

Pyreneeën 2019: de zonderlinge kruidenarts Nina Fleurie krijgt bezoek van een onbekende vrouw. Deze Théa Wanders blijkt Nina’s tweelingzus van wie zij als baby werd gescheiden. De zusjes duiken in het bizarre verleden van hun moeder, maar dan verdwijnt Théa. De wanhopige Nina start een zoektocht die haar voert naar de grotten van Zuid-Limburg en een klooster in de Ardennen. Ze stuit daarbij op de ‘duivels’ die het leven van haar moeder verwoestten, waarop een onbekende nu de jacht op haar opent…

‘De gelukkige‘ van Nicolas Sparks dan. Af en toe is het gewoon fijn om een boek van Sparks te lezen. Ik ben sowieso geïnteresseerd in veteranen en het feit dat het hoofdpersonage veteraan is, maakte dat ik het wilde lezen. Ik vond Thibault trouwens wel wat weghebben van mijn grote ‘held’ Reacher, dus daarmee had het boek al een voorsprong. Het zijn verder prima boeken die heel gemakkelijk weglezen en waarbij je niet heel erg na hoeft te denken. En dat is soms ook wel heel lekker.

Als marinier Logan Thibault tijdens een missie in Irak een foto vindt van een glimlachende jonge vrouw, stopt hij die in zijn zak om hem terug te kunnen geven aan de rechtmatige eigenaar. Maar zolang niemand zich meldt, houdt hij de foto bij zich. Na een tijdje begint het Logan op te vallen dat hij meer geluk heeft dan anders: hij wint het ene na het andere spelletje poker, en bij een hevig gevecht komen twee collega’s om, maar blijft hij gespaard. Zou de foto werken als een soort geluksamulet? Terug in Colorado kan Logan de foto – en de vrouw die erop staat – maar niet uit zijn hoofd zetten en hij besluit haar te gaan zoeken. Als hij haar vindt, wordt hij totaal overrompeld door de enorme aantrekkingskracht die hij voelt. Elizabeth, een kwetsbare maar sterke gescheiden moeder van een zoontje, is zonder twijfel de vrouw van zijn dromen. Ze krijgen een gepassioneerde, stormachtige relatie, maar Logan zwijgt over het bestaan van de foto. Die beslissing zal hij al snel betreuren, want als de waarheid aan het licht komt, zijn de gevolgen niet te overzien.