Ik ben echt helemaal stil van ‘Genadeschot‘ van Felix Weber. Wat een ongelooflijk indrukwekkend boek was dat zeg. En hoe jammer dat ik het zo snel uit had. Maar ja, het was dan ook zo’n bijzonder boek dat ik het zo snel mogelijk uit wilde hebben want ik wilde echt, echt, echt weten hoe het met Eden Lumas af zou lopen.

Gedreven door een zucht naar avontuur meldt Eden Lumas zich bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog aan als vrijwilliger bij de Waffen-SS. Hij trekt met het Duitse leger op naar Rusland, om daar aan het Oostfront te ontdekken dat hij terecht is gekomen in een meedogenloze vernietigingsoorlog. Als hij betrokken wordt bij de uitroeiing van de Joden raakt hij in gewetensnood. In zijn poging een Joodse vrouw en haar baby te redden, wordt hij ontdekt, terechtgesteld en voor dood achtergelaten. Hij bezwijkt echter niet aan zijn verwondingen en vanaf dat moment staat zijn leven in het teken van de jacht op Julius Liedtke, de SS’er die verantwoordelijk was voor Lumas’ executie. Nadat hij talloze ontberingen heeft doorstaan komt hij aan in Berlijn, maar daar loopt het spoor dood. Na de oorlog weet Lumas te ontsnappen naar Zuid-Amerika, waar het Argentinië van Juan en Eva Peron vele gevluchte nazi’s een veilig onderkomen biedt. Als hij de invalide Sophie Denrée ontmoet, hoopt hij met haar een nieuw leven op te bouwen. Maar al snel wordt hij ingehaald door zijn verleden en raakt hij betrokken bij de strijd op leven en dood tussen gevluchte nazi’s en overlevende Joodse wrekers.

Schuldgevoel, wreedheid, liefde, mededogen, een dunne lijn tussen fictie en non-fictie, tussen twee vuren zitten, wraak, het komt allemaal aan bod. En meer! Het boek staat vol met prachtige zinnen, af en toe moet je verdraaid goed opletten in welke tijd je aan het lezen bent, er spelen zich veel interessante (en tragische) gebeurtenissen in af: het is wat mij betreft een van de beste boeken die ik dit jaar tot nu toe las.

De mensen moesten verder, ze moesten die tijd achter zich laten.
Dat kon alleen maar komen uit de mond van iemand die er niet werkelijk aan had deelgenomen, die aan de zijlijn was blijven staan, behendig manoeuvrerend zonder onnodige risico’s. Iemand die geen schade had opgelopen.

Bij tijden was het een bikkelhard boek, maar het was ook zo ontroerend mooi en eerlijk en intens. Ik heb er bijna geen woorden voor. Ik denk echt, echt, echt dat je dit boek moet lezen. Want het verdient een zo breed mogelijk publiek.