Bernice Berkleef

Twee boeken van dezelfde schrijfster in één blogje. Ik had nog nooit van Bernice Berkleef (die volgens mij haar website niet echt bijhoudt maar dat terzijde) gehoord, maar ik las ‘Cody‘ en was daar zeer van gecharmeerd.

Jelka schrikt zich dood als het bedje waar haar zoontje Cody hoort te liggen leeg is. Ze raakt vervolgens helemaal in paniek als ze van de politie hoort dat haar partner Oscar zich op die bloed­hete dag op het bureau gemeld heeft met in de de Maxi-Cosi hun zoontje Cody. Over de toedracht mogen ze haar niks vertellen. Jelka probeert te bevatten wat er gebeurt en probeert terwijl Oscar wordt vastgehouden op het bureau antwoorden te vinden. Maar hoe langer het duurt, hoe meer vragen ze heeft. Kan ze haar man nog vertrouwen? Of wil iemand anders hen iets aandoen? En waarom?

Een heel mooi boek vond ik met een tragisch uitgangspunt, want dit is natuurlijk de nachtmerrie van iedere ouder. Het boek wordt vanuit diverse personages verteld en verweeft heden met verleden. Het leest vlot en je wilt gewoon weten wat er met Cody gebeurd is. Het lukte Berkleef me verschillende malen op een soort van dwaalspoor te krijgen en dat maakt het boek wat mij betreft echt de moeite waard. Het begin van het einde vond ik even wat minder, maar het echte einde is weer echt …

Omdat ik ‘Cody’ zo mooi vond las ik aansluitend ‘Bloedsteen‘.

Op een ochtend wordt Ella nietsvermoedend van haar bed gelicht door de politie. Ze wordt verhoord over haar vader, hij zou illegaal goederen van Java naar Nederland hebben gesmokkeld. Als haar vader, die vroeger in een Jappenkamp heeft gezeten, in hechtenis overlijdt besluit Ella zelf naar Java af te reizen om in hun familiehuis tot rust te komen. In het huis vindt ze aanwijzingen voor een geheim dat haar vader heeft weten te verbergen. Maar ze is niet de enige die lucht heeft gekregen van de verborgen geschiedenis, want haar verblijf op het eiland neemt een zeer onaangename wending…

Eerlijk … ik kan nauwelijks geloven dat deze twee boeken door dezelfde schrijfster geschreven zijn. Vond ik ‘Cody’ vernieuwend, verfrissend en op een bepaalde manier spannend, ‘Bloedsteen’ had niets van dat alles. Ik vond het schrikbarend simpel geschreven op een manier die mij echt tegenstond. In het boek worden dingen beschreven die ongetwijfeld waar zijn (mensenhandel, machtsmisbruik en dat soort dingen) maar het wordt zo simplistisch gedaan dat ik een beetje in de weerstand schoot. Jammer, maar dit boek is eigenlijk een beetje verspilde tijd geweest (ik heb het wel uitgelezen, want het was maar een dunnetje en ergens had ik nog steeds hoop dat het wel beter zou worden).

5 gedachten over “Bernice Berkleef

  1. Meerdere personages en perspectieven en dan ook nog tijdsprongen vind ik erg lastig. Ik weet meestal niet meer wie, wie is en raak in de war. Het liefst heb ik 1 perspectief en een chronologisch verhaal.

  2. Zo balen is dat, als een tweede boek van een auteur dan tegenvalt. Ik vond ‘Cody’ ook een goed boek, maar die andere sla ik dan toch liever over, nu ik dit heb gelezen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *