Een facebookbericht op mijn blog

Onderstaand bericht plaatste ik op 31 december op mijn facebookpagina en ik vind het wel handig om het hier ook nog even te plaatsen (want dan blijft het ‘beter bewaard’) …

* * *

Als ik terugkijk naar het jaar dat achter me ligt dan weet ik gewoon niet wat te schrijven. Wát een jaar was het. Ik zou pagina’s kunnen vullen met van alles dat ik gedacht en gevoeld heb, alles wat me verbaasd heeft, waar ik blij mee was, wat ik verdrietig vond, wat me verraste, waar ik boos om werd of wat me frustreerde. Een jaar vol tegenstellingen vond ik het vooral. Een jaar waarin prachtige dingen gebeurden maar ook een jaar met gebeurtenissen die ik niet begreep, niet wilde begrijpen ook.

Een jaar waarin we afscheid namen van mijn schoonvader, een jaar waarin ons dorp afscheid nam van veel te veel geliefde dorpsgenoten, waarin wereldwijd veel te veel mensen afscheid moesten nemen van veel te veel geliefden. Het was een jaar vol verdriet. Maar het was ook een jaar vol veerkracht. Met mooie initiatieven, nog steeds, met #aandachtvoorelkaar, met elkaar helpen.

Een jaar met in de rats zitten als je neus ook maar even dicht zat, met discussies met mensen over de RIVM-richtlijnen, met complottheorieën waar ik niets van begrijp, mensen die weigeren zich aan de regels te houden, mensen wier flexibiliteit en creativiteit grote bewondering afdwong. Een jaar van laconieke mensen en van mensen die de regels nauwgezet volgen.

Een jaar waarin vele mensen bikkelhard gewerkt hebben, een jaar van onzekerheid voor veel mensen, een jaar met nauwelijks theater, uit eten, terrasjes pikken of andere uitjes. Een jaar ook waarin we eens te meer ervoeren hoe belangrijk vrijheid is en hoe moeilijk het is als die vrijheid beknot is. Een jaar dat wat mij betreft vaak dieptepunten kende als het ging om juist onze vrijheid van meningsuiting.

Een jaar waarin bleek dat we niet altijd in staat zijn rekening te houden met anderen, een jaar waarin discussies regelmatig bikkelhard waren en niet over de inhoud gingen maar op de persoon gespeeld werden.

Een jaar waarin ‘al de zachte stemmen‘ waarover de Koning het had in zijn kersttoespraak nauwelijks gehoord werden. Een jaar waarin in mijn ogen voornamelijk de extremen een podium kregen.

Het was een jaar waarin ik me vaak realiseerde hoe blij ik ben dat ik in Nederland woon. En ja, ook hier gaat lang niet alles vlekkeloos, maar er zijn niet veel landen waar het ook daadwerkelijk beter zal zijn. Denk ik. Regelmatig ergerde ik me ook enorm aan mijn land, het gedrag van sommige mensen, het toch feesten terwijl dat niet mag, het eeuwige gediscussieer … kritisch zijn mag, moet zelfs, maar zullen we gewoon bij onze eigen leest blijven? En als we het niet met elkaar eens zijn dat wat liever brengen? #doeslief

Het was een jaar waarin we door afstand te houden lieten zien hoeveel we van de ander houden. Een jaar waarin werktechnisch gezien zo goed als alles anders moest maar waarin we uiteindelijk erg mooie dingen hebben gerealiseerd. Een jaar waarin het thuiswerken me regelmatig opbrak: ik mis de reuring van kantoor, het mensen ontmoeten, het snel dingen regelen. Een jaar met vierkante ogen, met veel teamsoverleggen, met veel te weinig contact met collega’s en externen.

Het was ook een jaar met een heleboel fijne dingen: je gedragen weten als je schoonvader sterft en je drie dagen later je 50ste verjaardag viert, genieten van prachtig voorjaarsweer, een afgestudeerde dochter, talloze genoeglijke uurtjes onder de veranda, recepten uitproberen, één op één ontmoetingen, #dekrachtvansamen, blokjesverjaardagen met daardoor extra aandacht voor je gasten, bijna 2800 wandelkilometers, waarderen wat je hebt in plaats van wat je wilt, vele uren spelletjes spelen, boeken lezen, muziek luisteren, Netflixen, vakantie in Nederland, podcasts luisteren, een toffe sinterklaasavond, genieten van de top 2000, domweg gelukkig zijn in de …straat met Mr. T. en mijn prachtige dochters, en nog veel, veel meer.

Het was een jaar dat ons enorm op de proef stelde. Een jaar waarover ik nog veel meer zou willen schrijven maar dan staat het hier zonder enige nuancering te staan en de ervaring leert dat social media zich niet altijd leent voor dit soort gedachtespinsels.

Wat ik wens? Wat ik ons allemaal wens? Een mild, gezond en fijn 2021. Een nieuw jaar waarin we hopelijk terugkeren naar een goed en beter ‘oud normaal’.

13 gedachten over “Een facebookbericht op mijn blog

  1. Mooi zoals jij het jaar beschrijft. Doordat er veel niet kon en mocht waren de dingen die wel konden extra bijzonder en we hebben weer ondervonden hoeveel we voor elkaar betekenen.

  2. Het was met het jaartje wel. Niet voor mij persoonlijk; 2020 was prima. Ik heb echt wel eens slechtere jaren gehad. Maar voor de meeste mensen viel het niet mee. Wat jij schrijft over de extremen die het meeste aandacht kregen; dat denk ik dus ook. De meeste mensen doen het best goed. We komen er wel. Kan even duren maar het komt goed.

  3. Het is een jaar geweest waar in ik met verwondering het leven geleefd heb. Zoveel nieuwe dingen, niet leuk, maar wel uitdagend.
    Een jaar waarin te veel mensen vroegtijdig gestorven zijn maar waarvan het aantal ten lange leste gelukkig nog mee viel, maar houd me ten goede, elk gestorven mens aan de coronavirus is er 1 teveel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *