Kersenboom

Op 25 januari 2021 plantten Mr. T. en een van zijn zussen een kersenboom ter herinnering aan hun vader die op 22 maart 2020 aan corona overleed. Een kersenboom past perfect bij hem en de plaats waar hij opgroeide: het is een mooi moment, een zacht moment.

Het is een moment dat in schril contrast staat met wat er op dat moment gaande was. Ik kán het niet begrijpen, ik wíl niet begrijpen dat er mensen zijn die de avondklok aangrijpen om te gaan rellen, om te gaan vernielen.

Volgens mij zijn we het over een ding wel eens: we willen allemaal ons ‘oude leven terug’ (ik schrijf bewust niet dat we onze vrijheid terug willen, dat snappen de mensen die mij kennen vast wel). Ik begrijp dat er mensen zijn die het heel zwaar hebben, maar geweld is nooit de oplossing. Rellen om het rellen is verwerpelijk en ik kan daar geen enkel excuus voor bedenken.

Ach vrouwke denk ik vervolgens bij mezelf: er is al zoveel geschreven over de afgelopen rellen, waarom schrijf jij er dan ook nog over? Wat voegt het nog toe? Wat voegt jouw menig nog toe? Alles wat je aandacht geeft groeit en denk je nu echt dat er ook maar één relschopper is die zich ook maar iets aantrekt van wat jij vindt?

Ik beschouw mezelf als één van de zachte stemmen waarover Koning Willem-Alexander het had in zijn Kersttoespraak. En we zijn met heel veel zachte stemmen. Dus laten we ons, de ene zacht, de ander wat harder, horen.
De kersenboom zal wortelen, groen worden, bloesem en vervolgens kersen dragen. Hij zal zon zien, wind, regen, sneeuw en nog veel meer. Hij zal groot en sterk worden en ons herinneren aan wat was.

Het Lam Gods

Aan de podcast ‘De Vlaamse kunstroof‘ wijd ik een apart blogje. Niet omdat dit een uitmuntende podcast was die me maar niet losliet, maar vooral om het bijzonder interessante onderwerp. Tenminste, dat vind ik dan hé.

‘De Vlaamse kunstroof’ gaat over de diefstal van twee panelen van ‘Het Lam Gods‘ van de schilder Jan van Eyck.

In 1934 wordt in Gent een deel van het Lam Gods, het meesterwerk van Jan van Eyck, gestolen. Tot op de dag van vandaag is één paneel van het altaarstuk, dat van de Rechtvaardige Rechters, nog altijd niet teruggevonden. Terwijl dit wel had gekund… Er worden afpersbrieven verstuurd, iemand doet een bekentenis op zijn sterfbed én er is een mysterieuze code. Samen met Vlaamse amateurspeurders zoeken de makers naar het gestolen paneel. Waar kunnen de Rechtvaardige Rechters gebleven zijn?


Een van de twee gestolen panelen komt vrij snel terug, maar het paneel met daar op de rechtvaardige rechters is tot op de dag van vandaag niet teruggevonden.

Wat ik interessant vind is de hele totstandkoming van het schilderij in 1430-1432 en de rondzwervingen van het werk door de jaren heen. Het feit dat één paneel nog steeds niet terug is spreekt ook tot de verbeelding. Waar is het? Bestaat het nog? Wie stal het? De geschiedenis inspireerde al vele mensen om zelf onderzoek te gaan doen, sommige tips waren zo veelbelovend dat er ook echt werk van gemaakt is: tot op heden tevergeefs.

Ik vind het ook een mooi kunstwerk, met sprekende kleuren. Het religieuze aspect trekt me niet zo aan moet ik zeggen. Maar ik houd enorm van het werk van deze oude meesters.

Als er een schilderij is dat ik graag voor het eggie zou willen hebben (haha, keep dreaming) dan zou dat ‘Het meisje met de parel’ zijn. Welk schilderij zou jij graag in je huiskamer hebben hangen?