In het logje van gisteren had ik ook ‘De bergen zingen‘ van Nguyễn Phan Quế Mai op kunnen nemen, maar dat zou aan dit boek geen recht doen. Sommige boeken verdienen immers een eigen plekje nietwaar?

Het meeslepende verhaal van de familie Tran. Een levendig portret van vier generaties in Vietnam in de twintigste eeuw. De jonge Huong groeit op tijdens de oorlog in Vietnam. Haar ouders en ooms hebben zich aangemeld bij het leger en vertrekken via de Ho Chi Minh-route om te vechten tegen het Amerikaanse leger. Huong blijft met haar oma achter in Hanoi. Het dagelijks leven is moeilijk, maar haar oma, geboren in 1920, vertelt Huong haar eigen levensverhaal. Over de Franse bezetting van Vietnam, de Japanse invasie, haar leven op de boerderij en hoe ze die met haar zes kinderen gedwongen moest verlaten door de landbouwhervormingen.

Samen vormen de verhalen een ontroerend, persoonlijk portret van het leven in Vietnam tijdens de twintigste eeuw, dat verhaalt over de vier generaties van deze familie, en over hoe ieder lid gevormd is door de geschiedenis van Vietnam.

Tja, wat kan ik ervan zeggen? Gewoon lezen. Het is een ontroerend mooi maar tegelijkertijd ook regelmatig bikkelhard boek waarin we de familie Tran volgen gedurende een groot deel van de twintigste eeuw.