De familie Wachtman & De verborgen kinderen

Christiaan Alberdingk Thijm schreef met ‘De familie Wachtman‘ een aansprekend boek rondom een actueel thema.

Philip Wachtman in de problemen wanneer hij door een uitspraak van de rechter zijn geheim prijs moet geven: hij heeft 411 nakomelingen. De wetenschappelijke carrière van Philip Wachtman zit in een dip. Zijn promotieonderzoek over de anonimiteit van de spermadonor is overbodig geworden en hij dreigt gepasseerd te worden voor een benoeming tot hoogleraar. Hoe anders vergaat het zijn vriendin, de succesvolle stemactrice Freya de Koning. Als stem van het populaire kindpersonage Felicity bevindt zij zich op het hoogtepunt van haar roem. Maar er is een groot gemis. Freya is op haar negenendertigste nog kinderloos. Het ligt aan Philip, denkt Freya. Maar Philip weet dat hij niet de oorzaak kan zijn. Wachtman heeft naar schatting 411 nakomelingen; het gevolg van bovenmatig praktijkonderzoek bij de spermabank van zijn vriend, dokter Dumortier. Door een uitspraak van de rechter dreigt Wachtman zijn geheim prijs te moeten geven. Achtervolgd door zijn verleden en door een studente die zegt dat ze zijn dochter is, moet hij op zoek naar zichzelf. Gaandeweg komt hij tot de conclusie dat hij niet is wie hij dacht te zijn.

Wat een heerlijk boek is dit. Een prachtige schrijfstijl, een sympathiek en tegelijk onsympathiek personage, bijzondere gebeurtenissen, mooie zinnen (Een zin als: “Een mens komt niet altijd aan op zijn bestemming, maar je bestemming is altijd waar je bent gekomen.” bijvoorbeeld is toch om te smullen.) De hoofdstukken met Wachtman worden in de derde persoon verteld, die met Freya in de ik-persoon. Dat maakt het afstandelijke van Wachtman ook nog ‘ns extra duidelijk. Het boek is af en toe behoorlijk bizar, maar dat maakt het nog leukerder. Kortom: lezen dit boek.

Het tweede boek in dit blogje vond ik ook GEWELDIG. Wat een mooi, aangrijpend en ontroerend boek is ‘De verborgen kinderen‘ van Elizabeth Byler Younts.

Elizabeth Byler Younts schetst in ‘De verborgen kinderen’ een aangrijpend beeld van de psychiatrie in Pennsylvania, 1937. De veertienjarige Brighton kent alleen het leven binnen de grauwe muren van gesticht Riverside. Hier wordt ze opgevoed en onderwezen door verpleegster Joann. Brighton weet niet dat Joann geheimen bewaart die een sleutel vormen tot haar verborgen verleden. Een verleden dat Brighton vasthoudt in het sombere Riverside. Brightons enige vriend en lotgenoot is de albinojongen Angel. Samen besluiten ze te ontsnappen. Maar weglopen is één ding, voorbereid zijn op de buitenwereld is iets heel anders. Zonder geboorteakte en geld zijn ze overgeleverd aan de genade van vreemdelingen, die niet altijd het beste met hen voor hebben… ‘De verborgen kinderen’ is een hartverscheurende historische roman over de kracht van vriendschap en de schoonheid die schuilt in de grote en bedreigende buitenwereld.

Oh, hoe er vroeger met psychiatrisch patiënten omgegaan werd. Verschrikkelijk gewoon. De hardheid in het huis, het platspuiten van patiënten, gedwongen sterilisaties en lobotomieën die uitgevoerd werden. En in die wereld groeien Brighton en Angel op. Als ze uiteindelijk ontsnappen weten ze helemaal niets over hoe ze zich moeten redden in de buitenwereld. Helemaal niets. Ze weten niet hoe je met de trein reist, kennen de waarde van geld niet, weten niet hoe je een hamburger bestelt … helemaal niets. Echt een heel bijzonder boek.

Dus sorry lieve lezer: ik zadel je weer op met twee boeken op jouw leeslijst. Welk boek zou jij het eerst gaan lezen?

10 gedachten over “De familie Wachtman & De verborgen kinderen

  1. Ik heb net het andere boek in huis dat je laatste aanraadde (en waarvan ik zei dat ik het gereserveerd had). ‘als de bergen zingen’ uit mijn hoofd. Die staat als eerstvolgende op de rol, maar eerst nog een kinderboek uitlezen dat zoonlief in zijn verrassingstas had zitten. Het weet me nog niet te grijpen, al zet het me wel aan het denken. Dus nog even doorzetten voor ik het echt wegleg.

  2. Ik lees nu De verborgen kinderen. Heel bijzonder en indrukwekkend verhaal. Het andere boek weet ik nog niet maar ik ga er zeker aan beginnen.

  3. De familie Wachtmans. De verborgen kinderen weet ik nog niet of ik dat ga lezen. Het raakt te veel aan mijn eigen verleden. Ik ben gediplomeerd psyciatrisch verpleegkundige en ik ben in de eind jaren zestig heel erg bezig geweest als sociothearapeute. Ik ging toen heel regelmatig met gehospitaliseerde patienten met de bus naar de stad om hen weer te leren in een restaurant iets te bestellen. Of ik ging naar de bioscoop, of naar een museum. Het was heel vervreemdend omdat als 20 jarige te doen met mannen en vrouwen ver boven de veertig.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *