Granaatappel

Saar zei ooit ‘ns tegen mij dat ze de pitjes van granaatappel zo lekker vindt. Dus ik dacht pas ‘laat ik er maar ‘ns een keer een kopen’. Dus tja, toen lag die granaatappel een tijdje te liggen en ik dacht: het moet er nu toch van komen. Operatie granaatappel dus.

Wat ziet zo’n vrucht er van binnen interessant uit. Moeder natuur weet toch maar mooie dingen te creëren.

Ik vond de ‘bloederigheid’ van het bevrijden van de vruchtjes nog best meevallen. Maar het lospulken/friemelen van de pitjes dat kostte verdullemes veel tijd.

Uiteindelijk had ik vier mooie fruithapjes voor Mr. T., Ova, Saar en mezelf klaar. En lekker dat het was!

Eet jij ooit granaatappel?

14 gedachten over “Granaatappel

  1. Ik vind ze zo vreselijk goor die dingen, gelukkig ben ik er tegenwoordig allergisch voor en eet ik zelfs geen fruit wat er tegenaan heeft gelegen want het is niet zeker of het gif erop of de vrucht zelf de boosdoener is.
    Wel een kleurig fruithapje, hoewel ik dat toch aan van die babypotjes denk.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *