Maandelijks archief: april 2021

Deze is voor Jeanne + update

Geplaatst op door
14

Ik weet niet meer precies wanneer we begonnen te wordfeuten, maar het is toch wel een jaartje of twee geleden. We ontmoetten elkaar ‘random’. Heel af en toe doe ik dat, een willekeurig potje starten. En wij hadden een klik: Jeanne en ik. We maakten veelvuldig gebruik van de chatfunctie en we vertelden elkaar best veel. Ik heb haar zelfs laten weten dat ik blog en dat doe ik niet zo snel. Heel af en toe reageerde ze hier op mijn schrijfsels, veel vaker reageerde ze via de wordfeutchat. Een klik dus.

Ze heeft veel meegemaakt in haar leven en vertelde daar via de chat over. Zo rond ons twintigste potje vertelde ze dat ze heel ziek was en gaandeweg vertelde ze daar meer en meer over. Net zoals ik dat ook deed. We hadden een klik.

Op 20 april liet ze me weten dat het heel slecht ging en dat er weer uitzaaiingen waren en uiteraard heb ik daarop gereageerd en haar heel veel sterkte gewenst, maar wat voel je je dan machteloos. Ze legde hierna geen woordje meer. Nadat ze 72 uur lang niet legde werd het potje automatisch afgebroken.

Zo’n potje blijft dan nog een paar dagen in je lijst staan. In die dagen heb ik een paar keer een berichtje haar kant opgestuurd. Ze heeft niet gereageerd. En ik kan me levendig voorstellen dat je prioriteiten elders liggen als het zo verdomde slecht met je gaat.

En nu ben ik van slag en verdrietig omdat ik denk dat ze inmiddels overleden is. Hoe kan het dat je iemand mist die je nog nooit gezien hebt? Die je alleen via wordfeut kent. Iemand die een heel pittig leven gehad heeft maar vooral ook heel positief en wijs was. Ik heb haar mailadres via haar reacties hier. Maar wat doe ik daarmee? Een mail sturen? Maar wat als ze echt gestorven is? Of misschien is ze momenteel gewoon zo ziek dat ze niet kan leggen? Bemoei ik me dan met zaken die me niet aangaan? Leest haar man die mail? Wat? Hoe? En nu? Maar eigenlijk weet ik het wel, voel ik het wel: ze is er niet meer.

Dus, lieve Jeanne: dank voor al die potjes en rust nu maar uit …
Update: ik heb Mensenlinq in de gaten gehouden en wat ik al vreesde klopt: Jeanne is op 25 april overleden …

Hear hear (again)

Geplaatst op door
3

Ik schreef er hier al over en daar wil ik het ‘schrijftechnisch’ gezien bij laten, maar het onderstaande vond ik te raak om niet te willen bewaren op mijn blog. En dit filmpje legt duidelijk de vinger op de zere plek wat mij betreft.

Kritisch zijn? Ja. Maar ga op enig moment ook weer bezig met opbouwen in plaats van continu maar afbreken …

Garnalen

Geplaatst op door
17

Ova en ik zijn gek op garnalen. Saar maak je er niet blij mee en Mr. T. eigenlijk ook niet. Maar ja, die heeft gewoon pech. ;-)

Dus als Saar dan een keertje niet thuis is met eten en Ova juist wel, dan wil ik nog wel ‘ns iets met garnalen maken. Afgelopen vrijdag aten wij dan ook garnalen met spinazie, zongedroogde tomaten en tagliatelle. En dat was heerlijk!

Ingrediënten:

  • boter
  • 3 knoflook, fijngehakt
  • 500 gram gepelde garnalen
  • 1 ui in stukjes
  • 1 glas witte wijn
  • 150 gram zongedroogde tomaten
  • 400 gram handen verse spinazie
  • 200 ml room
  • peper naar smaak
  • 150 gram geraspte (Parmezaanse) kaas
  • Italiaanse kruiden

  • Smelt de boter en voeg de knoflook toe: ongeveer een minuut bakken.
  • Doe de garnalen erbij en bak ze tot ze roze zijn
  • Schep de garnalen uit de pan
  • Doe weer wat boter in de pan, voeg de ui toe en bak deze een paar minuutje
  • Voeg de witte wijn toe en laat even wat inkoken

  • Voeg de room toe en de zongedroogde tomaten
  • Proeven….eventueel wat zwarte peper toevoegen
  • De spinazie erbij en laten slinken
  • De (Parmezaanse) kaas toevoegen en roeren
  • De garnalen en een beetje Italiaanse kruiden toevoegen
  • Nog wat roeren
  • Intussen de versie tagliatelle koken
  • En genieten maar!


Ik vind garnalen dus heerlijk. Net als zalm. Om witvis, kibbeling en meerval geef ik dan weer minder. Vind daar niet zo heel veel smaak aanzitten.

Gerookte paling of makreel vind ik ook weer niet te versmaden. Net zoals een lekkere tonijnsalade.

Hoe zit dat met jou? Visliefhebber? En wat vind je dan het lekkerst? 

Langer haar, toch maar niet

Geplaatst op door
23

Dat de kappers dicht waren had ook wel een soort van voordeel. Mijn korte haren groeiden en bloeiden. Toen de kappers na de eerste lockdown weer aan de slag mochten liet ik mijn haren wat langer. En dat is in mijn geval al best dapper vind ik zelf. Want ik houd van kort!

En toen ging de tweede lockdown in en werd het weer langerder. Toen had ik bedacht dat ik toch maar ‘ns ging sparen voor een wat hipper kapsel. Zoiets eigenlijk:

Maar ja, haren en ik, da’s niet zo’n heel goede combi. Ik kan niets en heb er ook het geduld niet voor. En ik laat het liefst mijn haar gewoon altijd aan de lucht drogen.

Enfin: ik spaarde en spaarde dus en het werd steeds stommer vond ik. Het stond me gewoon niet. Vond ik. Ova en Saar vonden dat ik door moest zetten! Mr. T. vond het niet zo spannend allemaal. Hij houdt toch wel van me ;-). 

Maar een Saar die suffe staartjes in je haar begint te maken, dat roept toch echt om maatregelen. Ik heb op onderstaande foto mijn bankhanghuispak overigens over mijn kin getrokken, mocht je je afvragen wat een rare bobbel daar te zien is. En die bobbel is natuurlijk niet mijn kin, maar komt door de rits.

Gelukkig kwam nichtje-en-kapster-in-één E. gisteren to the rescue. En nu ben ik weer heerlijk kort! En ik ben helemaal happy.

Alweer een paar jaar geleden besloot ik om mijn haar niet meer te verven. Ik had het altijd pikzwart. Vond dat echt heel gaaf, maar ik werd er ook wel streng van. Dus nu ben ik niet meer streng. Zie trouwens dat de foto met het hoopje haar niet helemaal klopt met de werkelijkheid. Ik ben nog steeds niet echt grijs, maar op de foto lijkt het van wel.
 
Mr. T., Ova en Saar gaven uiteindelijk alle drie toe dat dat hele korte mij het allerbeste staat. En mocht ik nu toch weer ooit denken: ik laat het groeien, dan hoop ik dat ik aan dit blogje denk!

Vertel: heb jij de lockdown aangegrepen om van kapsel te wisselen? Ben je gestopt met verven misschien? Heb je een lang of kort kapsel? Ben je handig met het in model brengen van je haar? 

Derde C-lijst

Geplaatst op door
20

In mei en oktober plaatste ik al twee C-lijstjes en omdat corona ons nog steeds erg bezighoudt volgt hier nummertje drie.

Deze week overleed de vader van een vriend van mij nog aan corona, dus hier telt het nog steeds op, al is het gelukkig veel minder heftig natuurlijk dan in maart/april/mei 2020. Maar goed: hier komt onderzoekje nummer drie. Doe je (weer) mee?

  1. In welke provincie woon je?
  2. Hoeveel mensen ken je die overleden?
  3. En hoeveel mensen die ziek zijn (geweest)? Hoe gaat het nu met hen?
  4. Ben je misschien zelf ziek geweest? En zo ja, ben je getest? Hoe gaat het nu met jou?
  5. Het vaccineren is begonnen. En al gaat het niet van een leien dakje: hoe staat het met jou? Al gevaccineerd? Zo ja, met welk vaccin? Klachten gehad? Zo nee, verwacht je snel een oproep of ga je misschien weigeren?
  6. Hoe ervaar je de avondklok? Heb je er veel last van?
  7. Hoe goed volg je de regels nog? Maximaal 1 gast per dag op bezoek? Je handen stuk wassen. Anderhalve meter afstand et cetera.
  8. Wat vind je van de dames van #moederhart?
  9. Heb je al vakantieplannen? Geboekt wellicht? Of wacht je toch maar af?
  10. Wat mis je het aller-, aller-, allermeeste?
  11. En wat ga je het aller-, aller-, allereerste doen als het nieuwe normaal begonnen is?
  12. Heb je een gezin? Hoe komen jullie de huidige beperkingen door? Is het te doen?
  13. Wat voor werk doe je? Heeft jouw werkgever veel last van corona? Of draaien ze juist extra goed? En werk je (nog steeds) thuis?
  14. Wie is jouw favoriete corona-expert?
  15. Welke goede dingen zou je willen behouden als de coronacrisis achter de rug is?

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

Studieschuld

Geplaatst op door

Alweer een hele tijd geleden schreef ik hier over hoe we de studie van Ova zouden gaan betalen.

Toen Ova in juli vorig jaar afstudeerde had ze een studieschuld van € 17.708,92 maar omdat ze binnen de daarvoor geldende termijn van 10 jaar haar studie heeft afgerond kreeg de ze kosten van het OV terug.

Dat leverde dus uiteindelijk een studieschuld van € 13.500,01 op. En die studieschuld die hebben we dus dit weekend in één keer afgelost. We hadden er tenslotte voor gespaard nietwaar?

Ik schreef het toen al, en ik schrijf het nu nog maar een keer: we hebben al vanaf de geboorte van Ova (en later Saar) voor hen gespaard. Ze krijgen maandelijks € 45,= op hun spaarrekening gestort en daarnaast hebben we dus nog apart gespaard voor de studie.

Wat Ova betreft: die zal het nu zonder onze financiële steun moeten doen. Op 1 april ontving ze voor de laatste keer zak- en kleedgeld want ze heeft nu immers een prima salaris. Dat sparen blijven we doen overigens. We kunnen het missen, dus waarom niet.

Vooralsnog gaan we geen kostgeld vragen maar het is wel de bedoeling dat ze van haar salaris een flink deel spaart. Dat is tot nu toe geen enkel probleem, er is ook helemaal niets waaraan ze momenteel geld opmaakt.

Vragen jullie kostgeld aan jullie kinderen? Of hoeveel zakgeld krijgen/kregen ze? Andere financiële tips die je wilt delen?

De bibliotheek van Parijs – De hel van Tjideng – Goudpapaver

Geplaatst op door

Drie boeken op een rij maar weer. Allereerst las ik ‘De bibliotheek van Parijs‘ van Janet Skeslien Charles.

Parijs 1939: De ambitieuze Odile Souchet is net begonnen aan haar droombaan bij de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. Wanneer de nazi’s de lichtstad bezetten verandert alles van de ene op de andere dag. De bibliotheek blijft open, maar de Joodse bezoekers zijn niet meer welkom. Odile en haar collega’s riskeren hun leven door hun Joodse abonnees zelf de boeken te brengen. Maar wanneer Odile ontdekt dat haar vader, een politieman, nauw betrokken is bij het handhaven van het naziregime, raakt zij in een groot persoonlijk conflict. Heeft zij de moed om de juiste keuzes maken?

Ik vond dit een mooi boek maar stiekem had ik er wel iets meer van verwacht moet ik zeggen. Maar desalniettemin een heel fijn boek. Een fijne schrijfstijl en de afwisseling tussen de twee tijdsperiodes vond ik van toegevoegde waarde.

– – –

Op dit moment zijn we via het werk een film aan het opnemen rondom het Jappenkamp Kuching. Deze film wordt op 4 mei 2021 via de lokale omroep vertoond. We gaan wel fysiek herdenken, maar dan heel sober en zonder publiek (of in ieder geval zonder aankondigingen om toeloop zoveel mogelijk te voorkomen). Maar dit maakt dat ik wel erg geïnteresseerd was in ‘De hel van Tjideng‘ waarin Elisabeth Lengkeek verhaalt over haar ervaringen in het kamp van Tjideng.

Elisabeth Lengkeek reist op 28 april 1939 naar Nederlands-Indië, haar verloofde Dick achterna. Als twee jaar later de Japanse troepen Java innemen, komt ze met haar pasgeboren dochtertje in het jappenkamp Tjideng terecht. Dit is het verslag van haar overlevingsstrijd.
Het verhaal van Bep Groen-Lengkeek is een van de weinige documenten over het dagelijks leven in een van de vrouwenkampen op Java.

Een interessant maar ook zeer triest boek natuurlijk. Wat mensen elkaar toch allemaal aandoen. Verschrikkelijk, verschrikkelijk.

– – –

‘Goudpapaver‘ is het derde deel in de reeks van Laila Ibrahim.

Op het eerste gezicht lijken Jordan, een zwarte lerares van middelbare leeftijd, en Sadie, een witte vrouw die getrouwd is met een ambitieuze Duitse zakenman, weinig gemeen te hebben. Maar hun familiegeschiedenissen, die zich jaren geleden met elkaar vermengden op een plantage in Virginia, zijn nog altijd met elkaar verbonden. Op de plantage hebben hun moeders, Mattie en Lisbeth, een sterke band opgebouwd, ondanks hun verschil in afkomst. Het is 1894 en Mattie ligt op sterven. Sadie en Lisbeth ondernemen als moeder en dochter een zware reis om afscheid te kunnen nemen. Maar ongelijkheid zorgt nog steeds voor grote problemen. Sadie en Jordan zullen samen moeten vechten voor een betere toekomst.

Het is een beetje boel jammer maar dit derde deel is wat mij betreft een slap aftreksel van het tweede en een nog slapperderder aftreksel van het eerste deel. Erg jammer want ‘De eerste krokus’ (het eerste deel dus) vond ik bijzonder goed.

Naar welk boek gaat jouw voorkeur uit?