Op mijn heupen

Een paar maanden geleden had ik al een paar dagen behoorlijke last van mijn rechterheup en begin vorige week speelde dat opnieuw op. Afgelopen maandag had ik echt, echt, echt veel pijn en daarom klom ik in de telefoon voor een afspraak met de huisarts. Zorgen maakte ik me eigenlijk niet, maar omdat het al de tweede keer was, dacht ik dat het verstandig zou zijn om er even naar te laten kijken.

Mijn zelf gestelde diagnose ‘overbelasting’ werd bevestigd door de huisarts en dat was het belangrijkste. Er is niets mis met het gewricht en er is ook geen sprake van een slijmbeursontsteking.  Dus dat is vooral heel goed nieuws want één nieuwe heup in dit huishouden is voorlopig meer dan voldoende.

Het moet in principe vanzelf overgaan. En dat deed het de vorige keer ook. Ik wandelde minder (want alleen dan had ik echt last en bij het opstaan uit een stoel of uit bed even) en zat voor de zekerheid ook wat korter op de hometrainer. Wel heb ik toch wat pijnstillers gekregen voor als het echt te heftig wordt. Maar goed: het verschil tussen maandag en woensdag (de dag dat ik naar de huisarts ging) was al heel groot (uiteraard ten positieve). Het ging er mij meer om dat ik straks op vakantie weet wat het is en ook eventueel, mocht het dan opspelen, goede pijnstilling heb.

En ach, ik was er nu toch: ik vroeg ook meteen voor een verwijzing om bloed te laten prikken. Volgende week worden mijn cholesterol, kreatinine en nog wat andere zaken gecontroleerd want dat was inmiddels misschien al wel heul lang geleden.

Ik had trouwens een afspraak om 8.40 uur en zat al een tijdje te wachten. Om 8.50 uur vroeg de huisarts naar meneer Van Bakel. Tja, niemand stond op dus ze ging verder met de volgende klant. En ik ging dus verder met wachten. Toen had ik rond 9.00 uur een helder ogenblik. Mijn neef heet Van Bakel, hij is op precies dezelfde dag geboren en we hebben dezelfde huisarts. Een controle bij de assistente wees al snel uit dat er een ‘foutje’ gemaakt was. Mijn belletje was wel verwerkt onder mijn naam, maar de afspraak was onder mijn neef zijn naam in de agenda terecht gekomen. Haha, heb ik zondag weer een verhaal te vertellen als ik mijn neef na pak ‘m beet één jaar weer ‘ns zie.

9 gedachten over “Op mijn heupen

  1. Fijn dat het niet ernstig is, je iets hebt om bij opspelende klachten de vakantie goed door te komen…
    En dat verhaal… Herkenbaar. In de tijd voor de uitgebreide controle bij de HA ben ik een keer verward met mijn schoonzus. De verrassing op het gezicht van de HA was groot… 😉

  2. Lastig maar niet ernstig dus gelukkig. Toch wel een vervelend foutje dat eigenlijk niet voor mag komen. Nu was er gelukkig niets ernstig mee gemoeid maar dat zóu wel kunnen bij zo’n vergissing.

  3. Dat is vervelend. Wel fijn dat er niks ernstigs aan de hand is, maar prettig is anders… Beterschap ermee en ik hoop dat je er snel vanaf bent.
    Ik zat nog eens bij de tandarts in de wachtkamer toen meneer W. geroepen werd… toen hadden ze mij met mijn broer verward!

  4. Gelukkig naar het zich laat zien niets ernstigs… neemt niet weg dat het vervelend is natuurlijk. Wens je een voorspoedig herstel in ieder geval xx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *