Zoals jullie hier konden lezen gingen we niet naar Frankrijk (en ja, het is me gelukt om de volledige voucher naar volgend jaar over te zetten!) maar naar Zeist. Via micazu boekten we een heuse stadsvilla uit 1910.

Saar en ik baalden dat Frankrijk opnieuw niet doorging (ik schreef al waarom we geannuleerd hadden in dat eerdere logje, al lijkt het alleszins mee te vallen met controles en zo) dus we vonden dat we wel enige luxe verdiend hadden. Het was een prachtig pand al was met name de keuken enigszins viezig.

De eigenaresse van het pand vroeg ons of we op hun kat wilden passen en als we dat wilden kregen we € 200,= korting. Nou, dat wilden we wel en Saar heeft genoten van de eigenzinnige Siep die wél bij haar mocht slapen.

Het contact met de eigenaresse was zeer goed. Het was grappig om te ervaren dat we in heel veel dingen dezelfde smaak en ideeën hebben. Zo hadden ze dezelfde mokken als dat wij hebben, dezelfde stoelen, dezelfde glazen, dezelfde soort schilderijen en kleurgebruik en nog meer zaken. En ook bleek dat zij, net als wij vroeger, heel vaak naar Stayokays gingen.

Omdat het hun eerste keer was dat ze hun eigen huis verhuurden hadden ze een en ander op papier gezet maar gaandeweg ons verblijf bleek dat ze toch nog wel het een en ander vergeten waren. Zoals bijvoorbeeld hoe de automatische screen omlaag gaat, wat de pincode van de televisie was, hoe de x-box werkte en een aantal andere dingen. Maar bij iedere vraag was er snel en uitgebreid antwoord en de eigenaresse was continu zeer vriendelijk. En als zij er niet uitkwam, dan kwamen Saar en haar oudste zoon er wel uit.

En wat hebben we zoal gedaan daar in Zeist?

Ik heb iedere dag gewandeld. Vaak ‘s ochtends alvast een rondje en ook een aantal keer samen met Mr. T.. We liepen in totaal vijf klompenpaden, vier met z’n tweetjes en eentje met z’n viertjes (want Ova was ook een nachtje overgekomen).

We kunnen het erover eens zijn: 2021 is niet de allerbeste zomer. Nou hoeft het voor mij echt geen 30°C te zijn, maar een graadje of 25 en ‘s nachts regen zou best fijn zijn. Helaas, maar één dag van ons verblijf werd het inderdaad 25°C maar toen bleef de zon weg. Maar toch, al met al mogen we niet klagen over het weer. Ja, het was sombertjes en grijzig en ja het heeft veel geregend, maar daar hebben we eigenlijk maar één keer echt last van gehad. Toen wandelden we een klompenpad en zijn we tot op ons ondergoed natgeregend.

Niet ver van Zeist ligt de Pyramide van Austerlitz en al waren we daar al ooit geweest, omdat het zo dichtbij was gingen we weer. Op de fiets nog wel en daar was Saar niet heel blij mee. De pyramide ligt er prima bij en het was er niet druk dus wat was fijn.

Ik ben echt volledig in de ban van Zeist. Wat een prachtige stad is dat. Er staan werkelijk waar prachtige huizen en je kunt kilometers lopen en je vergapen aan alle mooie en oude panden die er staan. Ik heb een boel foto’s van huizen gemaakt en die zet ik in één logje bij elkaar.

Verder is het centrum ook best heel aardig en daar hebben met name Saar en ik een aantal genoeglijke uurtjes in doorgebracht. De supermarkt was om de hoek, de bakker ook. Het gemeentehuis is prachtig en uiteraard bezochten we ook Slot Zeist waar we deelnamen aan een leuke en interessante rondleiding.
 
Saar was de week voordat we op vakantie gingen naar Appelhof geweest en daar had ze de tijd van haar leven. Helaas testte een van haar vriendinnen op de laatste dag op Appelhof positief en dat betekende dat Saar thuis in quarantaine moest. En tja, wat doe je dan? Mr. T. en ik zijn allebei volledig gevaccineerd, Ova had haar tweede vaccinatie nog niet gehad. We hebben dus maar weer twee dagen afstand gehouden van Saar (dat gold vooral voor Ova en Saar) en vervolgens zijn we op maandag richting Zeist gegaan. Saar heeft toen een paar dagen voornamelijk in de villa doorgebracht (al dan niet samen met Siep) en wij hebben alleen gewandeld. Toen ze op woensdagavond nog steeds negatief was volgens de zelftest vonden we dat ze weer ‘los’ mocht.

Op donderdag stapten we dus op de fiets en ging het richting Utrecht. Eerst lunchten we met ons drietjes waarna Mr. T. weer terugfietste naar Zeist want Saar en ik gingen shoppen. Dat was erg gezellig en we kochten ook wat leuke dingetjes. Meestal gaat het grootste deel van ons vakantiegeld op aan eten en drinken (lunches, koffie met gebak, uit eten, borrelen) en ook in Utrecht was het niet anders. Ik vind De Winkel van Sinkel altijd zo leuk dus daar hebben Saar en ik onder andere een tijdje gezeten en heerlijk zitten kletsen.

Op vrijdag gingen we naar Grebbelinie museum. Heel interessant om te lezen en zien hoe in het verleden het water onze vriend (of vijand) was tijdens verschillende oorlogen.

Vrijdagavond kwam Ova naar Zeist toe. Dat is dan weer het voordeel als je dichtbij op vakantie bent natuurlijk. Ova wilde die villa wel ‘ns van dichtbij zien en kennismaken met de kat des huizes. We hebben die avond heerlijk avondvullend geshared dinered (hahaha, ik heb geen idee hoe ik dat moet schrijven) bij De Heren van Zeist en toen de gastheer zich aan ons voorstelde dacht ik al ‘die ken ik ergens van ‘. Toen hij zich vervolgens voorstelde als Jop viel het kwartje. Niet dat ik het ooit gevolgd heb, maar om Jop van ‘De Bus‘ kun je natuurlijk niet heen en om dat irritante liedje ook niet (dat Saar vervolgens tig keren gedraaid heeft de rest van de vakantie). Jop is een echt horecadier want hij heeft ons echt prima vermaakt. Wat een heerlijke avond was het!

De volgende dag hebben we dus met viertjes een klompenpad gewandeld en na een fijne lunch ging Ova weer huiswaarts.

De avond gingen we naar Figi naar ‘De Luizenmoeder’ en ook al heb ik heus af en toe behoorlijk moeten lachen, wat een slechte film is dit verder. Zo jammer, want we hebben destijds genoten van de serie.

Wat ik ook nog heb gedaan is koffie gedronken met Trees die immers, samen met Jan, in Zeist woont. Heel lang geleden heb ik haar al heel even ontmoet maar dat mocht toen geen naam hebben. Dit keer was heel wat beter. We hebben elkaar uitgebreid gesproken bij Barista waar ze ook nog ‘ns heel lekkere carrot cake hadden. Tijdens een van mijn wandelingen schijn ik zelfs zo ongeveer langs hun huis gewandeld te hebben, maar dat wist ik toen nog niet. Altijd leuk zo’n ontmoetingen en ik vond het erg leuk om haar een keer goed te spreken.

Amersfoort stond ook op de planning en wat is dat een prachtige oude stad. Ik was er al eerder maar op de een of andere manier heeft de stad toen minder indruk op me gemaakt of ik heb het niet goed onthouden. We deden de historische stadswandeling en daarna streken we neder om het zoveelste terrasje. En we shopten voor Mr. T. ook nog een paar nieuwe shirts.

Nog voor mijn blogtijdperk waren Mr. T., Ova, mijn ouders en ik ook in Amersfoort. Ik denk dat Ova toen rond de één jaar oud was. Toen gingen we naar ‘De Mannenzaal‘ waar de geschiedenis van deze zaal door middel van acteurs levend gemaakt wordt. Dat gebeurt in juli en augustus nog steeds en is zeer aan te bevelen. Echt heel erg leuk om te zien en te ervaren hoe het leven er in 1907 aan toe ging. En wisten jullie dat toen ‘de tering’ heerste en dat je daarom niet op de grond mocht spugen?

Op de warmste dag van ons verblijf in Zeist zijn Saar en ik gaan kanoën in Scherpenzeel. Eigenlijk bakken we daar niet al te veel van en we belandden dan ook regelmatig tussen de brandnetels en het riet. Maar de pret was er niet minder om.

De avonden in de villa waren aangenaam. We konden gewoon ‘Swanenburg‘ blijven kijken (topserie!) en we hebben ook bijna iedere avond spelletjes gespeeld. Mr. T. hield de stand bij en aan het eind van de vakantie was ik glorieus overwinnaar!

Op de dag dat we weer naar huis gingen bezochten we Ereveld Loenen nog, maar daarover schrijf ik een apart logje.

Al met al was het een prima vakantie al mis ik de bergen toch wel.