Mijn beste vriendin Anne Frank

Afgelopen zondag trokken Saar en ik er samen op uit. Een paar uurtjes qualitytime en dat was erg fijn.

Allereerst gingen we samen naar de film ‘Mijn beste vriendin Anne Frank’.

En ik moet zeggen, ik vond het een pittige film. Ontroerend mooi, een soms wat (te?) kattige Anne die ook wel wat veel 21ste eeuws gedrag vertoonde in mijn ogen (maar dat geheel ter zijde), maar met twee fantastische jongedames in de rollen van Hannah en Anne.

Maar vooral, vooral toch weer de waanzin van de oorlog, de verschrikkingen voor mensen die écht buitengesloten worden, de immense hardheid van de ‘Endlösung’. Hoe kan het toch dat mensen dit soort gedachtengoed geloven en uitdragen? Hoe is dat mogelijk.

Al met al, ondanks de pittigheid en de vochtige ogen waar ik regelmatig last van had, vond ik het een heel bijzondere film die ik iedereen van harte aan kan raden.

Na de film gingen we nog gezellig uit eten en dit uitje deed ons beiden erg goed!

Heb jij deze film al gezien? Wat vond je ervan? Of ga je hem nog kijken denk je?

15 gedachten over “Mijn beste vriendin Anne Frank

  1. Ik heb de film samen met mijn 85 jarige vader gezien. Eerlijk? Ik was er niet zo enthousiast over. Vond hem bijvoorbeeld nogal traag. En met regelmaat niet zo realistisch.
    Heb ik goed begrepen dat de film gemaakt is met als nevendoel de jongeren van nu betrokken te houden bij de oorlogsgebeurtenissen? Ik vraag me serieus af of dat doel gehaald gaat worden.

  2. Ik heb ‘m niet gezien en ik ga ‘m ook niet zien. Ik houd niet van films kijken dus áls ik dan ga dan kies ik liever niet voor zware kost. Wel heerlijk om na zo’n film samen nog een hapje te eten om nog even na te praten.

  3. Ik vond de film op een paar punten zo onrealistisch dat het me irriteerde. Ze hebben honger maar kunnen een voedselpakket pakken. Waarom pak je er dan maar 1? Uit het appel stappen betekende de kogel en dan dat gat in het hek, als je honger hebt zorg je de tweede keer echt wel dat dat eten goed terecht komt en maak je eerst dat gat. Vond dat met die laatste blik op Anne die we nooit hebben kunnen lezen een bijna onsmakelijk stuk van de film. Het had zoveel sterker geweest als er hooguit een hand te zien was geweest.
    Ik vond beide actrices zeer goed spelen ook Aiko die Anne met haar spel uit het lieve hoekje haalt.

    • Dat snap ik wel. Zeker als je zoveel weet van hoe het er toen aan toe ging. Ik vond ook dat er onrealistische stukken in zaten. Maar daar gaat het niet perse over vind ik. Het gaat om het verhaal, om de boodschap. En die vond ik erg sterkt.

  4. Ik heb ‘m gezien en ik vond het een k*t-film.
    Of eigenlijk een k*t-verhaal.
    De beide meiden speelden wel goed, maar ik kon niet van me afzetten, dat Aiko Anne Frank niet ís, maar speelt. Ik zag steeds de andere rollen voor me, waarin ze speelde. Lastig.
    Nee, dan The Father… wat een geweldige film.

    Groetjes!

  5. Nee, ik heb ‘m niet gezien maar mss ga ik nog. Met mijn filmclub gaan we volgende week naar Mijn vader is een vliegtuig, the Father of Druk. We zijn er nog niet uit 😉

  6. Nee, ik ga hem niet zien. Je weet dat het geen gebrek aan belangstelling is, maar wat jij schrijft had ik al eerder gelezen en dat staat me tegen. En verder denk ik dat het beeld dat ik heb in mijn hoofd moet blijven. Dat beeld is ontstaan doordat ik vele jaren achter elkaar met mijn klas het Anne Frankhuis bezocht en ter voorbereiding met de kinderen ook vele jaren achter elkaar het toneelstuk zag (opgenomen op video) met Jip Wijngaarden als Anne en Jeroen Krabbé als Otto. Dat beeld wil ik houden.

  7. Nee, ik heb de film niet gezien, maar ik voel bijna de beklemming bij het kijken van de trailer hier. Volgens mij moet het heel erg indrukwekkend zijn. Ik wil ‘m eigenlijk wel zien.

Laat een antwoord achter aan Mrs. T. Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *