Vorig jaar kon de jaarlijkse feestmiddag voor gouden echtparen niet doorgaan in verband met corona. Begin september hebben we overleg gehad met de burgemeester en ondanks het feit dat het toen redelijk goed leek te gaan hebben we toen al besloten opnieuw geen feestmiddag te organiseren. Gezien de huidige ontwikkelingen ben ik daar erg blij mee.
Het krantje dat we vorig jaar maakten om de gouden paren mee te verrassen ging dus in de herhaling. Soort van. Met dit jaar als extraatje een speciaal geschreven gedicht door onze stadsdichter.
Vorige week gingen ze op de post met een brief van de burgemeester erbij en met een bloembon van lokale bloemisten. Zo hebben we ook dit jaar weer aandacht besteed aan de ruim 350 gouden paren in onze gemeente. En dat wordt gewaardeerd want we krijgen bedankjes via facebook, mail en (hoe heerlijk!) gewoon via ouderwetsch geschreven kaartjes.
Wat een leuk idee zo’n krant, tegenwoordig zijn er niet meer zoveel die dat gaan halen.
Bijzonder toch zoveel mensen die elkaar trouw blijven. Goed dat er aandacht voor is vanuit jullie gemeente op deze inventieve wijze.
Erg leuk gedaan zo!
Jammer dat het zo moest maar wat ziet het er weer leuk uit, zeg!
Mijn schoonmoeder stond buiten de oprit schoon te vegen toen zij en schoonvader bezoek kreeg ivm hun 50ste trouwdag die dag 😀
Gezien de cijfers inderdaad maar goed. Dit vind ik ook een leuke vorm!
Dit past ook veel meer in deze tijd. Wel aandacht aan besteden maar zo’n bijeenkomst wordt nu wel heel massaal als het er 350 zijn. Dat zullen er bij het ontstaan van deze gewoonte veel minder zijn geweest.
Wauw, 350! Heel erg leuk gedaan zo. En zo’n echt handgeschreven briefje is dan toch wel een beetje de kroon op je werk, lijkt me;).
Ach ja, handgeschreven bedankjes. Liefst in beverige hanepoten 🥲 Hoe lang nog?
Erg leuk, al blijft het jammer dat het toch weer niet op de oude manier kon.
Ja, verstandig en toch leuk!
Nog steeds een leuk idee. Ik zie dat ik ouder wordt; op de muziek van toen dansten wij 😉