Wat een wondermooi boek was ‘De Boekhandel van Teheran‘. Marjan Kamali schreef met dit boek een prachtige ode aan de liefde.

Teheran, 1953. Roya brengt de uren na school graag door in de boekhandel van meneer Fakhri, die vol staat met boeken, pennen, inktpotjes en schrijfpapier. De kasten met literatuur en poëzie oefenen de grootste aantrekkingskracht op haar uit. Wanneer Roya op een dag een andere jonge klant ziet, Bahman, is het liefde op het eerste gezicht.

Roya heeft met Bahman afgesproken op een plein, om samen naar een huwelijksloket te gaan, maar op de bewuste dag wordt er een coup gepleegd die Iran voor altijd zal veranderen. In de chaos komt Bahman niet opdagen. Wekenlang zoekt Roya hem, maar het mag niet baten.

Tot bijna veertig jaar later, wanneer Roya door een speling van het lot eindelijk de kans krijgt om Bahman de vragen te stellen die haar al die tijd achtervolgd hebben.

Echt een prachtig boek vol mooie zinnen. Het gaat over liefde, verlies, standsverschillen, misverstanden, troost en hoop. Daarbij vond ik de informatie rondom de staatsgreep van 1953 natuurlijk weer dermate interessant dat ik er lustig op los googelde om wat meer kennis op te doen. Bizar hoe Westerse landen zich altijd overal mee bemoeien. Maar goed, dat is weer een heel andere ‘discussie’.

Wat het boek betreft kan ik kort en krachtig zijn: aanrader!