Lichtjes

Inmiddels ben ik ruim 1½ jaar actief als consul van de Oorlogsgravenstichting en ik vind het een super eervolle taak om te mogen vervullen. Ik heb inmiddels goed in zicht hoe de verschillende parochies en vrijwilligers werken en ik heb een boel dingen, in samenspraak met deze vrijwilligers, op een lijn gekregen. Het is fijn dat er zoveel mensen betrokken zijn bij het onderhoud van de graven, maar dat maakt het soms ook wel lastig. Zeker als daar zo’n kersverse consul aankomt, ‘een durske ook nog’, dat gaat vertellen hoe het vanaf nu ‘moet’.
Een van de stomste dingen is, vind ik, dat de grafstenen heel snel groen uitslaan en dat vind ik eigenlijk niet kunnen. Met onze buitendienst had ik al afspraken gemaakt dat ze op twee vaste momenten (net voor 4 mei en rond half september in verband met de bevrijding toen in 1944) in het jaar de stenen schoon zouden gaan maken en er extra zorg voor zouden dragen dat alles er netjes bij ligt. Maar dat is te weinig bleek al snel dus dat worden vier momenten per jaar. Een daarvan is net voor de Kerst want ik heb met ‘mijn’ vrijwilligers afgesproken dat er op ieder oorlogsgraf in onze gemeente op kerstavond een kaarsje aangestoken wordt. Op sommige begraafplaatsen in de gemeente gebeurde dat al, in anderen niet. Maar vanaf dit jaar gebeurt het dus overal. En dat vind ik heel fijn. En met mij vele anderen.
Zelf was ik aanwezig in SO waar ik samen met een man, zijn twee zonen en een vriend van hen de kaarsjes aangestoken heb. Een van zijn zonen zei ‘moet je nou ‘ns kijken, deze mannen waren allemaal ongeveer net zo oud als dat ik nu ben. Je kunt je toch niet voorstellen dat ik ergens ver weg zou gaan vechten voor iemand anders’. En daarmee, precies daarmee, raakte hij de kern van alles waar ik me hard voor maak.
Onze buitendienst heeft overigens begin van de week een ronde gemaakt en de mannen zouden de stenen ‘ontgroenen’. Ik zag op kerstavond dat dat niet echt heel goed gelukt was. Dat is balen, maar wat ik jammerder vind is dat ze dat mij niet even laten weten.
Iedere keer weer word ik geraakt door de leeftijden op de stenen. Het gros is zo jong, zo jong. Een graf als dat van R.A. Silverster hieronder is eigenlijk een uitzondering. Maar ook hij mocht slechts 37 jaar worden.
Gisteren ging ik wandelen. Het was gruwelijk koud maar heel helder met mooie luchten. Op 24 december had ik bij het kruisje waar Newman, Huggins en Hollis herdacht worden ook een kaarsje aangestoken. Toen ik er vandaag langs wandelde zag ik dat het maar heel even gebrand had. Tja, die wind maakt het toch lastig om de kaarsen aan te houden. Hopelijk gaat het nu beter.

11 gedachten over “Lichtjes

  1. Je weet dat ik ook in SO was kon er in de avond niet zijn het doet me goed die foto’s. En ja de stenen zijn echt groen ik heb niet het idee dat er aan het graf van George Dry iets gedaan is. De kaarsen en lantarens zijn een prachtige geste! O en durske:D haha!

    • Dat dacht ik dus ook en heb ik bij de buitendienst nagevraagd. Ze zijn wel geborsteld maar niet schoongemaakt omdat het middel te laat geleverd werd. Dat kan natuurlijk maar laat dat dan even weten 🤔

  2. Mooi die lichtjes…. Ik hoorde het op het journaal. Inderdaad zo ingrijpend. Zo jong. Zoon en ik zagen ‘ De slag om de Schelde’. We kwamen tot de conclusie dat als je overleeft, jejje dat je leven lang meedraagt. Beschadigd voor altijd

  3. Dat is mooi, die lichtjes. Hier zijn de oorlogsgraven op het kerkhof ‘geadopteerd’ door de basisscholen uit het dorp. Zij houden ze ook schoon, geloof ik. Ze worden ook echt goed onderhouden. Er worden altijd bloemen gepland en met kerst ligt er op elk graf een kerststuk. Vorig jaar fietste ik door de duinen en toen lag er op de plek waar hun vliegtuig verongelukt is een boos rode rozen. Dat vond ik zo ontroerend. Dat iemand daar zoveel later nog aan gedacht had. Heel bijzonder. Het waren inderdaad nog kinderen, vaak.

  4. `Wat ik me dan afvraag is of er geen middelen zijn om de stenen mee te impregneren zodat ze minder makkelijk groen uitslaan., en áls dat gebeurt veel makkelijker schoon te maken zijn.

  5. Ik ben niet van het herdenken.
    Ik ben nog nooit naar het graf van mijn vader en moeder geweest.
    Gewoon omdat ik er niets mee heb.
    Ik hou het liever bij het nu.
    Daar heb ik het hartstikke druk mee, om overal van te genieten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *