Maandelijks archief: april 2022

Jij liet mij leven

Geplaatst op door
5

Dat was een bijzondere thriller dat ‘Jij liet mij leven‘ van Catherine Ryan Howard.

Ze schreef het boek om de moordenaar te ontmaskeren. Maar wat als de moordenaar meeleest?

Op haar twaalfde overleeft Eve Black als enige van haar gezin een aanval van een beruchte seriemoordenaar wiens identiteit nog altijd onbekend is. Nu, jaren later, is ze nog steeds geobsedeerd door de man die haar leven verwoestte. Ze is vastbesloten hem eindelijk te ontmaskeren.

Bewaker Jim Doyle krijgt de true crime-bestseller Je liet mij leven in handen, het boek waarin Eve Black vertelt over haar pogingen om de moordenaar van haar familie op te sporen. Met elke pagina die hij omslaat groeit Jims woede, én zijn angst. Want Jim realiseert zich hoe gevaarlijk dicht Eve bij de waarheid zit, en hij weet dat ze niet zal opgeven voor ze hem gevonden heeft.

Tenzij hij haar eerst vindt.

Echt een heel originele invalshoek vond ik. gemakkelijk en vlot leesbaar met een aantal mooie verrassingen erin. Wel jammer dat, in de ebook-versie in ieder geval, de layout te wensen overliet. Juist in een boek als dit zou dat beter moeten vind ik.

Beschermd: Gedurfd

Geplaatst op door

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gedacht(en) | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Asperges

Geplaatst op door
19

Afgelopen zaterdag aten Mr. T. en ik bij mijn ouders. Op het menu: asperges. En dat vind ik zo lekker! Op de foto ontbreekt het heerlijke botersausje dat mijn moeder erbij maakte.

Houd jij van asperges en zo ja, hoe eet je ze het liefst?

Mr. Big

Geplaatst op door
7

Undercoveracties: je hoort en leest er steeds meer over maar echt erbij stilstaan deed ik niet. Tot ik de podcastserie ‘Mr. Big‘ luisterde die over een undercoveractie gaat.

Het was een heel mooi gemaakte en interessante podcast, maar wat ik vooral overgehouden heb aan de serie is een bijzonder wrang gevoel over de toepassing van een undercoveractie in deze zaak. En dat klinkt misschien echt superstom want het zou je dochter maar zijn! Maar ik kon het geheel gewoon niet loskoppelen van het geld dat deze actie gekost moet hebben: en dat voor een relatief kleine vis in een zaak waarin de politie (volgens de podcast althans) ook best wel wat steken heeft laten vallen.

Nogmaals: het zou je dochter maar zijn, maar het doel heiligde volgens mij in dit geval zeker niet de middelen. Die hele operatie moet tienduizenden, zo niet honderdduizenden, euro’s gekost hebben. En heus: gerechtigheid is een groot goed, maar volgens mij had dit geld beter gestopt worden in undercoveroperaties in de georganiseerde misdaad die tenslotte veel meer slachtoffers maakt.

In 2010 wordt Heidy Goedhart vermoord in haar achtertuin. Haar partner Wim is al snel de hoofdverdachte van de politie. Alleen levert het onderzoek te weinig bewijs op om hem te kunnen veroordelen. De politie laat de zaak schijnbaar rusten. En Wim pakt zijn leven weer op.

Dan, een aantal jaar later bekent Wim de moord alsnog. In een villa in Spanje.

De bekentenis is een uitkomst van een uitgekiende, innovatieve undercoveroperatie genaamd Mr Big. Als de zaak voor de rechter komt blijft Wim volhouden dat hij onschuldig is. Waarom zou je een moord bekennen die je niet hebt gepleegd? En hoe ver mag de politie gaan in de jacht op een verdachte? Journalist Mark Schrader duikt samen met podcastmaker Lieke Malcorps in deze langlopende en bizarre zaak.

Pickwicklijstje nummer vijf

Geplaatst op door
19

Goed, na nummertje vier dan maar redelijk snel nummer vijf. En dat wordt waarschijnlijk de laatste want de rest van de labeltjes heb ik weggegooid. 😉

  1. Wat is jouw favoriete sport?
  2. Hoe sta jij bekend bij vrienden?
  3. Wat is het fijnste moment van de dag?
  4. Welk fictief karakter zou jij tot leven willen brengen?
  5. Wat geeft jou energie?
  6. Aan welk huishoudelijk klusje heb jij een grote hekel?
  7. Wat zou je nog eens willen leren?
  8. Welke kans wil jij nog eens grijpen?
  9. Wat is een gekke eigenschap van jou?

Om de antwoorden gemakkelijker te kunnen lezen, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

12

Geplaatst op door
23


Het valt nog niet zo mee om een leuke afbeelding te vinden als je 12 jaar getrouwd bent. De meeste gaan natuurlijk over 12½ jaar getrouwd (wat wij op 15 oktober groots gaan vieren want mijn 50ste verjaardag immers viel behoorlijk in het water). Maar deze kan er wel mee door vond ik.

De meiden zijn allebei drie dagen op een groot festival hier in de buurt en mijn ouders komen niet lunchen vandaag. Dus we hebben het rijk alleen. Ik denk dat het, het is immers zaterdag, weer een poets- en wandeldag zal worden.

Voorts heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat Mr. T. mij vanavond mee uit eten neemt. Waar? Geen idee. Maar omdat ik die betrouwbare bron hoog heb zitten, heb ik het restaurant dat ik reserveerde om hem te verrassen maar geannuleerd. En nu maar hopen dat mijn betrouwbare bron ook echt betrouwbaar was.

Referendum

Geplaatst op door
25

Wat een goed bericht. Wat mij betreft althans. Naar mijn mening brengen referenda niets goeds. Onze vertegenwoordigers in Den Haag zijn degenen die inhoudelijk op de hoogte zijn en kunnen weloverwogen besluiten nemen.

Als het volk gevraagd wordt dat te doen wordt er (vaak) gestemd vanuit emotie of op de optie waarvan de voorstanders het meeste in de media komen. En dat is lang niet altijd de beste keuze. Kijk maar naar het Oekraïne referendum van een aantal jaar geleden.

En als er dan een referendum gehouden wordt en de politiek legt het naast zich neer omdat het slechts raadgevend was dan voedt dat alleen maar meer de onvrede van bepaalde mensen/groepen.

Ik vind oprecht dat je ‘het gewone volk’ niet moet bevragen met dit soort zaken. Daarbij, het boeit ons blijkbaar allemaal nauwelijks als je kijkt naar de schandelijk lage opkomst van de gemeenteraadsverkiezingen.

Nu nog een definitieve streep door de gekozen burgemeester!

Hoe denk jij over referenda en gekozen Burgemeesters?

Stil maar

Geplaatst op door
4

De boeken van Carla Kovach worden aangeprezen met de woorden: ‘Perfect voor fans van M.J. Arlidge en Robert Bryndza’ dus het boek ‘Stil maar‘ wilde ik wel ‘ns lezen.

Deborah Jenkins trekt haar jas aan en stapt de stromende regen in, op weg naar huis. Ze zal er nooit aankomen. In plaats daarvan wordt ze gedrogeerd en een busje in getrokken. Ze wordt wakker in een ijskoude, aardedonkere kamer, met een ketting om haar enkel die is vastgezet in de muur. Hier zal ze de komende vier jaar blijven.

Detective Gina Harte kent de zaak van Deborah Jenkins vanbuiten. De jonge moeder verdween spoorloos en maanden van intensief politieonderzoek wezen niets uit. Ze bleef vermist, en wordt al jaren dood gewaand.

Dan wordt op de drempel van de bibliotheek een baby gevonden, in lompen gehuld en te vondeling gelegd. Een anonieme beller tipt de politie om vooral een DNA-test te doen. Gina Harte is al snel ter plaatse, maar is niet voorbereid op het resultaat: de pasgeboren baby is het kind van Deborah. Ze leeft dus nog. Maar waar?

En verhip, dit was een mooi maar ook spannend boek met een bijzondere hoofdrol voor de gecompliceerde en getraumatiseerde Gina Hart. Een boek dat belooft naar meer. En meer is er inmiddels: er al vier volgende delen met Hart in de hoofdrol verschenen. Maar pffffft, ik heb nog zo veel boeken op mijn te lezen lijstje staan … So much to read and so little time!

Masterclass Geluk

Geplaatst op door
9


Samen met vriend W. ging ik laatst naar de ‘Masterclass Geluk‘ van Guido Weijers. En dat was echt supertof. Gelukkig ;-).

We worden er mee doodgegooid: adviezen over geluk. Maar vaak zijn ze wat zweverig. Daarom haalt Guido Weijers de wetenschap erbij en beantwoordt de vraag die bijna iedereen stelt: hoe word ik gelukkig?

Guido volgde zelf masterclasses over geluk op de Erasmus Universiteit, gaf een TED-talk over ‘The Pursuit of Happiness’ en deed in Bhutan onderzoek naar het Bruto Nationaal Geluk. Verwacht tijdens deze masterclass geen cabaret, maar een workshop over een van de meest gestelde vragen, onderbouwd met wetenschap. Keer na deze voorstelling huiswaarts met meer inzicht en geluk.

Volgens Guido is geluk: De ultieme balans tussen plezier/genot, tevredenheid en zingeving. Volgens mij is dat een waarheid als een koe. Met name dat laatste ‘zingeving’ is volgens mij van groot belang om echt gelukkig te kunnen zijn.

In de omschrijving stond ‘verwacht geen cabaret’ maar er viel meer dan genoeg te lachten tijdens de voorstelling. Maar belangrijker nog: er viel ook voldoende na te denken. Guido maakte rake opmerkingen die tot nadenken stemden. En het publiek ook regelmatig met beide voeten op de grond zette.
Hilarisch stukje over de impact van het krijgen van kinderen op je geluksgevoel.
Tijdens de voorstelling moesten we onze telefoons gebruiken en liet Guido de resultaten op het scherm zien. Maar ik ben er voor 99,9% van overtuigd dat hetgeen hij liet zien niet door ons ingevoerd was. 😉
Ik heb me werkelijk heel goed vermaakt en neem ook wel wat mooie lessen mee naar huis. Dank Guido!

Mocht je denken: dit lijkt me een leuke voorstelling. Ik kan hem van harte aanraden: hier zijn de speeldata tot eind mei te vinden. Maar dan hoor ik graag achteraf graag wel welke percentages jullie scoorden met jullie telefoons.

Struikelsteen

Geplaatst op door
9


Barend was bijna vier toen hij, ver van zijn vader, moeder en grote zus, ondergebracht werd bij een gezin in Eindhoven. Daar was hij het neefje uit het westen en hij mocht redelijk vrij rondlopen. Barend immers, zo schatte men in, kon niet maanden, zo niet jarenlang, stil zijn op een zolder.

Barends vader, moeder en zus doken onder bij een gezin een dorp verderop. Zij brachten ruim een jaar door op een kleine, benauwde zolder.

De vader van Barend kon zijn schoonmoeder en haar broer niet meenemen. Hij maakte de keuze hen achter te laten. Rosa en Joseph stapten op 8 april 1944 op de BBA-bus richting Vught. Joseph werd op 30 april vermoord in Sobibor, Rosa volgde haar broer op 14 mei.

Barend had aan het begin van de Tweede Wereldoorlog 35 familieleden. Aan het einde van de oorlog waren dat er nog maar 6. Barend, zijn ouders en zijn zus overleefden de oorlog. Barend was vervreemd van zijn ouders en draagt de last van zijn verleden tot op de dag van vandaag met zich mee.

Gisteren legde Barend de eerste twee struikelstenen in V. Er zullen er daar nog 15 volgen.