Met Saar gaat het mwah. Ze blijft verschrikkelijke hoofdpijn houden, zoveel zelfs dat we gisteren naar de huisartsenpost gegaan zijn. Afgelopen vrijdag had ik de huisarts gebeld om te vertellen wat er gebeurd was en het vermoeden was dat ze zaterdag toch wel weer een beetje bovenjan zou moeten zijn en als dat niet zou zijn dan moesten we niet aarzelen om de huisartsenpost te bellen. Het leek zaterdagavond de goede kant op te gaan, maar gisteren was het weer helemaal niets: veel hoofdpijn en erg vergeetachtig. En omdat ze vandaag haar eerste schooldag had (waar ze echt, echt, echt heen wil!) en we toch wel heel graag een hersenschudding wilden uitsluiten heb ik gebeld. Ze werd gecheckt en er werden neurologische testjes gedaan, ook was er contact met de neuroloog en ze heeft geen hersenschudding gelukkig. Verder lijkt lichamelijk alles ook goed te zijn, op de hoofdpijn en vergeetachtigheid na. Gelukkig maar, ik denk dat het bij Saar ook wel wat stress wegneemt. Ze is nu eenmaal ook een denker die zich enorm zorgen kan maken. Ik hoop zo dat het snel beter gaat, want de komende dagen zijn natuurlijk belangrijk en een goede start maken gun ik haar zo.
En dan de titel van dit logje, dat slaat dan weer op mij. Op 16 augustus moest ik naar ‘de bus’ voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. De eerste keer en ik ben al dik 52, maar ja ook hier hebben corona en personeelsgebrek de planning danig in de war geschopt.
Op 22 augustus gaat mijn mobiel en zie ik de naam van mijn huisarts verschijnen en dan weet je meteen dat er iets niet helemaal in de haak is. De huisarts gaf aan dat ik een BIRADS 0 scoorde.
En ook al drukte de huisarts me op het hart dat dat nog steeds niets ernstigs hoefde te betekenen ik vond het toch even verdories lastig om optimistisch te blijven. Vooral die eerste dag was ik echt van slag. Ik belde met het ziekenhuis voor een vervolgafspraak en kon op 30 augustus terecht voor een detailmammografie en voor een echo. Als er eerder plek was zou ik gebeld worden.
Gelukkig heb ik het erg druk op het werk dus mijn zinnen werden wel verzet maar het spookte toch steeds door mijn hoofd … wat als …
Alweer zo’n 22 jaar (man ik word oud!) geleden had ik bij het Bevolkingsonderzoek Baarmoederhalskanker ook al een foute uitslag en dat betekende best een boel gedoe. Gelukkig kwam dat goed, maar ik vond het heftig, net zoals ik het nu weer heftig vond.
Lang verhaal kort: het ziekenhuis belde op 24 augustus dat ik de volgende dag al terecht kon en zo zat ik afgelopen donderdag in het ziekenhuis om na de mammografie en de echo te horen dat ALLES GOED IS!!!!
Toen ik de medische molen inging voor de chronische pijn die ik (helaas nog steeds) heb is er begin 2008 een mammografie gemaakt. Oh man, die medische molen heeft gewoon dik 2½ jaar gedraaid realiseer ik me nu als ik dit zo terugzoek. Zonder resultaat ook nog. In het ziekenhuis had men dus de beschikking over een, soort van, nulmeting die ‘de bus’ niet had natuurlijk. Er zit in mijn borst een verkleving van onschuldige kliertjes. Dat zat er al in 2008 en is toen beoordeeld en zag er nu precies hetzelfde uit. Vanaf nu weet ‘de bus’ dus dat mijn borsten er op die manier van binnen uitzien en mag ik over twee of drie jaar gewoon weer mijn memmen daar laten pletten.
Enfin: laten we maar zeggen dat vorige week niet de beste week was in huize Triltaal. Het heeft ons weer even met de neus op de feiten gedrukt … het leven is kwetsbaar.
Mijn hemel zeg wat een schrik er nog bij en gelukkig ook opluchting over het vervolgonderzoek. Ik hoop dat het inmiddels wat beter met je dochter gaat.
Wauw wat een geluk zeg… Als je een telefoontje van de huisarts krijgt na zo’n onderzoek moet je wel schrikken. Blij voor je dat je je geen extra zorgen daarover hoeft te maken. Jullie hebben wel eventjes genoeg narigheid…
Ik moest vorig jaar naar de tietenpletter… In de bus was de pijn te doen, zelfs ooit een keer amper iets gevoeld. Maar de laatste keer moest ik in Utrecht zijn, de bus stond er niet. Verschrikkelijke pijn gehad, echt gegild en gehuild, en echt ik ben niet kleinzerig. Ik weet dat er een humanere manier bestaat dus bij het volgende onderzoek ga ik bedingen dat ze dat gebruiken. En als dat niet kan, ga ik niet…
Dat was even een bewogen week inderdaad. Gelukkig was je uitslag goed!
Dat is wel een heel vervelende week voor jullie geweest. Ik ben ook altijd blij als ik bericht krijg en de uitslag is goed. maar met trillende vingers maak ik altijd de enveloppe open.
Nu maar hopen dat de er niet opnieuw vervelende stormen aan komen waaien.
Bah wat een stress. Ik hoop dat dit een fijne week wordt!
Nou, dat was inderdaad een lekker weekje. Nu even rustig aan doen daar, he?
Ik liep even met lezen achter en ben me rot geschrokken over die GHB. Het is toch echt niet te begrijpen waarom mensen anderen drogeren… Vreselijk als je kind zoiets overkomt en de zorgen die je als ouders hebt. Maar blijkbaar denken die eikels die zoiets doen daar niet over na…
Fijn dat borstonderzoek toch in orde was.
Altijd spannende tijden, zeker met een mwah uitslag.
Fijn dat er bij jou niks aan de hand is en ik hoop dat Saar de spanning en stress snel los kan laten …
De zucht van verlichting was hier te horen, inderdaad geen week om over naar huis te schrijven. Ik kan me er álles bij voorstellen.
Fijn nieuws vwb je borsten. Ik ga ook niet naar de bus maar naar een kliniek en ben daar super tevreden over. En voor Saar: toi toi toi, hopelijk weer snel de oude en fijne opleiding
Fijn dat je zo snel terecht kon! want wat een spanning hè.
Ik ga niet naar de “borstenbus”, nadat bij mij een cyste was weggehaald mocht ik in het ziekenhuis en dat was minder pijnlijk.
Dus in overleg met HA ben ik die volgende keer daar weer geweest.
‘k Hoop dat het met Saar ook snel weer goed komt.
Pff, wat een spanning moet dat geweest zijn. Blij dat alles uiteindelijk goed is! En ik hoop dat Saar vandaag een fijne eerste dag heeft op haar nieuwe opleiding.
Oef wat een ellende allemaal, ik zal voor je duimen!
Ja, en dan val je zomaar in grote zorgen.
Gelukkig werd het positief!
Saar is nog een dingetje, hoop dat ze er goed door komt.
En prijs je gelukkig dat je mammografie kreeg ipv pappografie!
Ik schreef er ooit een blog over op HHH
Op Google te vinden via pappografie.
Gelukkig is alles goed.
Ik ga niet naar de bus. Zo’n massaal gedoe. En de foutmarges zijn te groot. Ik ga gewoon op consultatie bij een privé radioloog (ook gratis trouwens).
Wat fijn dat na deze onrustige tijd je een goede uitslag hebt! Ik hoop dat Saar zich snel beter zal gaan voelen en het verder heel leuk zal krijgen op haar opleiding.
Nou dat kan je wel zeggen: wat een spanning. Ik duim dat het vandaag goed gaat met Saar
Wat een opluchting! Fijn dat je zo snel terecht kon. Ik hoop dat het Saar goed vergaat vandaag op school. En vooral dat de klachten snel over zijn. Wat een nare ervaring voor haar en voor jullie!