Stel …

… een vriendin van je dochter misdraagt zich alcoholtechnisch gezien nogal.

  • Sterker nog ze is zichtbaar dronken en moet daardoor bij de ingang van een festivalterrein blazen met als resultaat dat ze zich moet melden bij HALT (en ja, ze is onder de 18 en nee, ik ben ook niet blij dat Saar alcohol drinkt maar ik wel wel blij dat Saar nog (redelijk) goed haar grenzen kent én bewaakt)
  • Hierdoor mag ze niet bij dat festival naar binnen en wordt naar huis gestuurd
  • Jouw dochter trekt zich het lot van haar vriendin aan als enige
  • De vriendin van je dochter belt haar ouders, liegt de boel aan elkaar (jouw dochter hoort dat) maar kan niet opgehaald worden door diezelfde ouders
  • Jouw dochter belt naar huis met het verzoek om haar vriendin en haar op te halen (ik kan toch geen plezier hebben als ik me zorgen maak om M)
  • De andere meisjes zijn dan allang op het festivalterrein
  • Jouw man gaat met fietsendrager en al naar het festival en haalt jouw dochter en haar vriendin op
  • Jouw man brengt de vriendin veilig thuis
  • Jouw dochter gaat nu ook maar mee naar huis, helaas pindakaas: geen festival meer voor haar, jammer van dat kaartje dat ze voor niets gekocht heeft en waarvoor ze hard gewerkt heeft
  • De vriendin heeft nog steeds niet het hele verhaal verteld aan haar ouders.

Stel dat dat allemaal gebeurd is, wat zou jij dan doen, als ouder(s) van die vriendin?

Ik heb hier namelijk een mening over en ik ben heel benieuwd wat jij van deze ‘casus’ vindt.

12 gedachten over “Stel …

  1. Ik weet wat ik er van vind en als het die van mij was geweest… Had ik er minimaal een bedankje tegenaan gegooid en Saar haar kaartje terugbetaald.
    Maar ik schijn daarin bijzonder te zijn.
    Ik haalde Zoon en zijn vrienden ook altijd op, heb er ook wel eens eentje weggebracht die zo dronken was dat ik bijna doorgereden was naar het ziekenhuis om zijn maag leeg te pompen. Zoon heeft de jongen binnen neergezet en gezorgd dat alle deuren goed gesloten waren.
    Jongeman (ouder dan 16 btw, dat was toen nog de leeftijd waarop kinderen legaal mochten drinken) heeft mij een paar dagen later wel bedankt (zijn school- en gymspullen lagen nog bij mij en ik heb zijn gymspullen samen met die van Zoon gewassen want op maandag gym) maar van zijn ouders never nooit niet iets gehoord. Alsof het normaal is dat je kind zo dronken is.

  2. Wat ik er, onder andere, van vond/vind: dat het heel raar is dat de ouders niet op z’n minst even met ons bellen om ons te bedanken en om te vragen of ze het toegangskaartje van Saar moeten vergoeden.
    Over dat toegangskaartje hebben we nog best een discussie gehad met Saar. Niet dat ik het haar niet had willen teruggeven, maar ik vond oprecht dat dat bij de vriendin / haar ouders lag. Uiteindelijk zei ik tegen Saar: stuur haar maar een berichtje dat je ouders heel lastig doen en dat je graag het geld terug wilt. Dat snapte ze gelukkig en het werd ook meteen betaald. Dus dat viel dan weer mee.

  3. Je vind er natuurlijk wat van, maar het belangrijkste is wat je dochter er van vind.
    Je kunt haar vragen wat ze van je nodig heeft: wil ze haar verhaal kwijt, wil ze met je nadenken over een oplossing of wil ze dat jij het oplost?
    Het is goed om door te spreken of ze de volgende keer andere opties heeft en waar zij zich prettig bij voelt. Ik drink zelf niet en heb vaker vrienden ‘gered’. Ik heb moeten leren voor wie ik het over heb, wie dankbaar is en wie er misbruik maakt van mijn behulpzaamheid. Het gaat er vooral om dat ik me er goed bij voel.
    Het systeem samen uit samen thuis is natuurlijk goed voor jong meiden, maar in dit geval leek dat alleen voor je dochter te gelden. Waarom zijn de anderen wél naar het festival geweest en is er achteraf over gesproken waarom het zo is gelopen? Heeft de vriendin haar excuses aangeboden?
    Ik kan me voorstellen dat het als moeder lastig is, maar als jij zonder overleg haar ouders gaat bellen kan je dochter verantwoordelijk worden gehouden. Dat lijkt me niet de bedoeling.

  4. Een mening heb ik wel, gelukkig nooit zoiets meegemaakt, maar het is niet echt belangrijk. Het bewijst weer eens wat een geweldige dochter je hebt. Saar is nou eenmaal een sociaal meisje dat altijd eerst aan anderen denkt en dan pas aan zichzelf. Sneu wel dat ze het festival heeft laten schieten… Maar wees maar trots op haar!

  5. Wat ontzettend lief van je dochter. En van jullie. Als dit een eenmalig geval is, zou ik het laten gaan. Maar als dat niet zo is, is het een ander verhaal. Wat – naar mijn bescheiden mening – niet helpt is om de problemen op te lossen van degene die dronken is. Zo heeft hij of zij nooit een reden om zijn of haar gedrag aan te passen. Alles komt tenslotte goed dus is er volgende keer geen reden om het anders te doen. Dat de ouders van de vriendin haar niet konden halen was niet jullie probleem maar het probleem van haar (en haar ouders). In dit geval zouden de ouders de waarheid moeten weten en haar op moeten halen of haar desnoods met een taxi naar huis laten komen. Ik zou dus haar ouders gebeld hebben en de waarheid verteld hebben.

  6. Jij vindt er zelf al iets van, wat ik er van vind is sowieso onbelangrijk. Behalve dan dat Saar een lieve en goede vriendin is. M’n kleinzoon handelde ooit ongeveer vergelijkbaar in min of meer dezelfde omstandigheden.

  7. Ik had na het telefoontje van Saar direct de ouders van dat meisje opgebeld zodat zij zelf hun dochter konden gaan ophalen. Daarna zou ik er naartoe zijn gegaan, bij de ‘vriendin’ zijn gebleven tot haar ouders er waren en had Saar naar het festival laten gaan.

    Maar goed, dat is achteraf praten.
    Nu de situatie is zoals hij is; een kaartje voor Saar betalen voor een ander festival als beloning voor haar goede gedrag. Haar nogmaals op het hart drukken dat je haar altijd ophaalt, ook als zijzelf een keer haar grens niet kent. En verder niks, het komt via HALT toch wel bij de ouders van dat meisje terecht.

  8. Ik zat alweer klaar om te typen maar denk er toch nog even iets langer over na. Iig superfijn dat je dochter zo verantwoordelijk is. Heel herkenbaar 😉

  9. Ik zou er geen seconde over twijfelen om die ouders te bellen, waardeloos dat het moet maar haar dronkenschap en haar problemen zijn die van jullie geworden en zolang ze minderjarig is zijn die ouders verantwoordelijk.
    Daarnaast is je dochter hierdoor benadeeld, vergoeding vind ik hiervoor niet nodig. Ik denk wel dat een goed gesprek met je dochter en jou nodig is om haar duidelijk te maken dat ze altijd moet bellen, maar dit niet zomaar voorbij kan laten gaan. Is vraag me zelfs af of zo iemand het woord vriendschap waardig is want als ze je laten blazen bij de entree van een feest ben je echt al ver heen!
    Allicht de ouders even op de hoogte brengen van wat er gebeurd is en ze het voor de rest zelf uit laten zoeken, de reactie die je gaat krijgen gaat je een hoop vertellen.
    Ik vind het vooral erg voor je dochter die wel haar verantwoording, ondanks een glaasje, kan dragen en ik denk dat die zogenaamde vriendin daar niet mee weg moet komen.

  10. Ik zou eigen dochter platknuffelen om haar verantwoordelijke gedrag, en denk ik ook haar verloren kaartje betalen, of de volgende keer trakteren (of iets anders liefs voor haar kopen/doen). Want dit had heel anders af kunnen lopen als dochter zich niet om drinken vriendin had bekommerd.

    En dochter betrekken bij wat zij wil. Maakt ze zich bijvoorbeeld zorgen om het drankgebruik van vriendin? Moet er ingegrepen worden? Kan zij dit bespreken met haar vriendin?

  11. Nou, ik zou die vriendin heel dringend melden dat ze dit thuis moet vertellen. Ze moet toch een verklaring geven voor de HALT verwijzing. En ik zou de dochter zeggen dat ze volgende keer lekker gaat feesten. Wat een snertvriendin.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *