Maandelijks archief: december 2022

Dag 2022

Geplaatst op door
8

2022 Was een jaar van thuis zijn (en al begin ik dit jaarlijkse logje altijd met dit zinnetje, hoe had ik ooit kunnen weten dat vooral de eerste maanden van dit jaar opnieuw in het teken van veel thuis zijn zouden staan en het hele jaar nog steeds van veel thuis werken), liefde, Ova, Saar, Mr. T, Ova Haar Lief, een prachtige reeks portretten van de Oorlogsgravenstichting, stoppen met die suffe ommetjesapp, werken, steeds meer losheid, meer mensen ontmoeten, verjaardagen, een milde coronavariant, nog steeds stemmingmakerij, less is more, bloed geven, heel veel prachtige boeken, een enkel minder boek, drie coronabesmettingen, oorlog in Oekraïne, tandeloze wereldleiders, carnavallende dochters, veel beroemdheden die van hun voetstuk vallen, grensoverschrijdend gedrag lijkt eerder regel dan uitzondering, genieten van Het verhaal van Nederland, mijn moeder 77 jaar, helpen bij het onderdak helpen van Oekraïense vluchtelingen, verkiezingen, weer naar het theater, verslaafd raken aan Woordle, op 28 maart wandelen in korte broek, 16 jaar bloggen, 52 en voor de tweede keer mijn verjaardag niet delen met mijn schoonvader, verandering, de eerste struikelstenen in mijn gemeente, 26 jaar samenwonen, opvliegers, 12 jaar getrouwd zijn, bijna nooit meer Candy Crushen en je afvragen wat je daar toch leuk aan vond, stoppen met Trivia Crack, verslaafd raken aan Word Blitz en nog steeds talloze spelletjes WordFeud, Saar inschrijven voor de studie Docent Geschiedenis, een drukke lintjesregen, een geslaagde reünie gedecoreerden en Koningsdag, een zeer bijzondere en indrukwekkende voorstelling voor 4 mei, 21 vrijheidsmaaltijden organiseren in de gemeente, vrijheidsmaaltijdsoep, Saar 17 jaar, examens voor Saar, dikke vette examenstress dus, interessante dagen in het hoge Noorden, snode plannen, weer alleen op reis (naar Ieper en de Somme dit keer) wat een indrukwekkende dagen waren dat, in Ieper zelfs de krans mogen leggen, gala voor Saar, nog steeds heel veel thuiswerken (ik denk wel 75% van de tijd), nog steeds iedere dag op de hometrainer maar wel veel minder kilometers dan in voorgaande jaren, steeds opnieuw denken dat ik een nieuwe hometrainer moet kopen maar daar steeds niet aan toekomen, een sessie start nu met vooruittrappen en eindigt vaak met een heleboel rondjes achteruittrappen, #nevernotwalking: in 2022 bijna 2.950 kilometer namelijk, Facebook, Instagram en LinkedIn, trots zijn op mijn werk als consul oorlogsgraven, boze boeren die het in mijn ogen veel te bont maken, omgekeerde vlaggen, op businesstrip naar Carentan en daar ongelooflijk van genieten, niet alleen van de tip, maar ook van het werk dat ik daar dan doe, Saar geslaagd met een prachtige puntenlijst, Saar met het vliegtuig op vakantie terwijl ze eigenlijk met de bus zou gaan, een wereldrecord, op bezoek bij het Nationaal Comité, horen dat jouw gemeente (dus jouw werk) als ‘best practice’ geroemd wordt, mijn vader 79 jaar, midden in de nacht een Koninklijke onderscheiding, een geannuleerde reis naar Berlijn, Ova en Haar Lief een maand naar Mexico, vakantie in Groningen, Leeuwarden en Epe, naar Westerbork, Saar begint aan haar nieuwe opleiding, Saar gedrogeerd, en daar verschrikkelijk boos en verdrietig om zijn, maar Saar is ook verliefd en heeft zelfs heuse verkering sinds 20 september, wat me doet denken aan het feit dat ik nog geen naam voor Het Lief van Saar heb bedacht, het is in ieder geval een erg leuke jongen en Saar straalt, even gruwelijk in mijn piepzak zitten, maar gelukkig loos alarm, Ova die gaat samenwonen en die het geweldig vindt om samen met Haar Lief te zijn en mijn ouders die het ook erg leuk vinden dat Ova en Haar Lief bij hen wonen en dat gaat gewoon echt helemaal supergoed, Mr. T. die 56 wordt, droogte, Ova 23, klompenpaden, mijn ouders 55 jaar getrouwd, een werkelijke waar FANTASTISCH verlopen september-herdenkingsmaand, foto’s met mij, een dirigerende veteraan, slopen en opbouwen, heerlijke podcastst luisteren, nog steeds veel thuiswerken, een zieke vriendin die goed nieuws krijgt, veel plezier beleven in het koken, MRE, Podimo, luisterboeken, sommige ouders zal ik nooit begrijpen, 12½ jaar getrouwd en dat met een heerlijk dansfeest vieren, stokjes, eerste, zeer pittige, toetsweek voor Saar, ze haalt 50%, een fijne en indrukwekkende reis naar Normandië, een ‘affe‘ badkamer, lestwe forget in vier logjes, rake columns, een krantje uit 1972, veel wandelfoto’s, een zeer omstreden WK gaat van start, woke dat (in mijn ogen) volledig doorslaat, 28 jaar verkering, stemmen voor de top 2000, een heerlijke pakjesavond, vierde vaccinatie, noodpakket, naar Bastogne, kei- en keihard werken en geweldig werk hebben, tegelijkertijd gefrustreerd zijn over hoe het binnen de organisatie gaat en de starheid van sommige mensen, ontdekken dat het algemene beschavingsniveau van je landgenoten nóg verder kan dalen, fysiotherapie, zorgen, zien hoe Saar groeit en blij zijn met hoe fijn ze het heeft, zien hoe ook Ova heerlijk in haar vel zit, alweer een jaar Suske moeten missen, helaas nog altijd pijn in het lijf, heel veel Koninklijke onderscheidingen, deel mogen nemen aan een paneldiscussie van het Nationaal Comité 4 en 5 mei en zien dat ik daar niet eens over geblogd heb, te druk met andere dingen zeg maar, broer die een nieuw huis koopt en overhuist, dagje Oberhausen met Ova en Saar, twee daagjes Antwerpen met Mr. T., heel fijne kerstdagen, maar één keer de keuken poetsen want Mr. T. deed dat toen Ova, Saar en ik in Oberhausen waren, Top 2000, dromen en vooral domweg gelukkig in de …straat en nog heel veel meer.

2023 … here we come!

Gasometer

Geplaatst op door
8

Ova, Saar en ik gingen een dagje uit. Onze bestemming was Oberhausen waar we naar de Gasometer gingen en daarna gingen we ook nog even winkelen (want tja, drie vrouwen op pad …). En eerlijk: ik had nieuwe DrMartens nodig. Echt. Heus. En na bijna vier jaar veelvuldig op mijn oude gelopen te hebben was dat geen overbodige luxe vanwege een scheur in het linkerexemplaar. Toch?

Maar goed: de Gasometer is een bijzondere plek om rond te lopen met een werkelijk waar prachtige maar ook oh zo confronterende fototentoonstelling. Want, maar dat zal niemand verbazen, wat maken wij mensen toch een zooi van de wereld … 🙁

Prachtige foto’s van de natuur, confronterende foto’s van door mensenhanden gecreëerde ellende en foto’s van natuurgeweld (soms ook als gevolg van menselijk handelen).
In de gasometer wandel je rond op de begane grond en op de eerste verdieping. Dan kun je nog naar de tweede verdieping waarin een grote wereldbol hangt die ronddraait en waarop verschillende projecties verschijnen. Je kunt er op de vloer liggen op grote zitzakken. Prachtige natuurfoto’s!
Foto’s waarvan je de rillingen krijgt, of verdrietig wordt, of gewoon … De foto met de twee vossen bijvoorbeeld: normaliter zouden een poolvos en een gewone vos elkaar never nooit niet tegenkomen. Door klimaatverandering echter …

Industrieel erfgoed

Geplaatst op door
8

Alweer heel lang geleden schreef ik over een man met een droom en sinds die tijd bezocht ik die droom vele, vele malen. Ik kom er iedere week minstens twee keer voor de boodschappen maar verder nog veel vaker.

Zo ga ik er naar het theater, naar de bioscoop, ben ik er regelmatig als er vanuit mijn werk evenementen of bijeenkomsten zijn, ga ik er naar concerten, uit eten of lunchen of lekker een terrasje pakken. Het is een prachtige en inspirerende plek en die plek wordt mooier en mooier.

Er zijn plannen om bovenop de hoge silo’s een hotel te gaan bouwen, er wordt momenteel hard gewerkt aan een heuse chocoladefabriek en er is altijd reuring.

Er worden danslessen en creatieve (tekenen, beeldhouwen, smeden, schilderen en nog veel en veel meer) lessen gegeven. De plaatselijke harmonie repeteert er, er is een museum, een friettent die de beste friet van Brabant verkoopt, een atelier waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de mooiste dingen maken, een geweldig geoutilleerde kookwinkel, speciaalzaken op het gebied van koffie, bier, wijn en een fantastische kunstwinkel. Het borrelt en het bruist er. Kortom: het is er heerlijk toeven en mensen die er nog nooit geweest zijn kijken hun ogen uit!

Soms rijd ik naar die plek en parkeer daar dan de auto om vanuit daar een rondje te wandelen. Steeds dezelfde route vanaf mijn huis is immers ook maar saai. Ik loop dan vanaf de parkeerplaats gewoon een kant op en zie wel waar ik uitkom. Op 7 december deed ik dat weer een keer en hoera ende hoezee: blauwe lucht. Mooi om wat foto’s te maken dacht ik.

De eigenaar van het terrein is een man met een droom en hij haalt de meest bijzondere dingen naar het terrein. De klok op een van de foto’s bijvoorbeeld. Afkomstig uit Den Bosch. De grote potten die je op de foto’s ziet staan: uit een of andere ijzergieterij. In een aantal potten zijn zitjes gemaakt: dan zit je heerlijk hoog te genieten van al het moois om je heen. De grote zandloper op een van de foto’s (met daarin een echte auto). Geen idee waar hij hem vandaan heeft, maar hoe tof. De kerkklok: wederom geen idee waar hij vandaan komt, maar geweldig! En zo is er nog veel en veel meer te zien.

In een van de oude silo’s in het witte gebouw hieronder op de foto worden exposities gehouden. Bizar mooi zijn ze vaak, je loopt langzaam maar zeker naar boven en ziet de meest bijzondere kunst. Ook in het witte gebouw hieronder: helemaal bovenaan zie je een balustrade: dat is van een terras van een werkelijk subliem restaurant. Bij mooi weer is het daar geweldig toeven. Het restaurant zit een verdieping lager en is fantastisch. Wel in het hogere segment, dus daar kom ik dan weer niet heel veel. De laatste keer dat ik er at was toen Ova geslaagd was voor haar HBO-opleiding. Maar omdat het dan zo bijzonder is, zijn dat wel geweldige herinneringen.

Hieronder een paar foto’s van die magische plek. Er is nog veel en veel meer te zien maar dat moet je zelf maar ervaren.

Ho ho ho, Merry Christmas!

Geplaatst op door
9

Heel, heel, heel,

fijne Kerstdagen!

Vol liefde, warmte en gezelligheid …

… of juist vol van rust en waardevolle momenten.

Of wie weet: met alles wat ik schreef!

Maak er een fijne kerst van!

Maar in ieder geval een kerst die bij jou past!

Alle kerst op een stokje

Geplaatst op door
14

Mijn laatste kerststokje dateert alweer van vier jaar geleden, de hoogste tijd voor een vervolg.

  1. Houd je van de kerstdagen?
  2. Welke kleur(en) zijn favoriet voor in de boom? En welke kleur(en) heeft de boom die in je huis staat?
  3. Koop je speciale kleding voor de feestdagen?
  4. Hoe breng je de kerst door?
  5. Wat is je ideale kerstdiner?
  6. Ga je nog naar de kerk met kerst?
  7. Zie je op tegen de verplichtingen rondom kerst?
  8. Welke kersttraditie (mocht je tradities hebben) zou je het liefst verbreken?
  9. Hoe vierde je kerst toen je jong was?
  10. Wanneer ruim je de boom op?

Hieronder de vragen van vier jaar geleden. Wie weet las je toen nog niet mee en wil je ze ook invullen. Of misschien denk je: vier jaar geleden ingevuld en nu weer. Kijken of er veel veranderd is.

  1. Wat betekent kerst voor jou?
  2. Hoe ziet jouw ideale kerst eruit?
  3. Wat is je favoriete kerstfilm?
  4. Welk liedje mag absoluut niet ontbreken met kerst?
  5. Hebben jullie tradities met kerst? Welke?
  6. Wat staat er bovenaan jouw wishlist voor kerst?
  7. Liever een witte kerst of eentje in de zon?
  8. Doe een kerstwens!
  9. Een echte kerstboom, een neppe of helemaal geen?
  10. Wat is jouw ultieme tip voor een kerst zonder stress?
  11. En last but not least: wanneer doen jullie de cadeautjes open?

Doe je mee, selecteer de vragen, control c en control v in het reactieveld.

Bastogne

Geplaatst op door
5

Nou ja zeg, het moet niet gekkerder worden. Na mijn eerste ‘zakenreis’ naar Carentan volgde afgelopen weekend mijn tweede ‘zakenreis’. Ditmaal ging ik naar Bastogne (en daar was ik in 2019 ook al eens).

Iemand die zich interesseert in WWII en die hier al langer meeleest zal nu wellicht de link leggen: samen met de gemeente waar ik werk zijn dit de drie plekken waar de 101ste Airborne Divisie zijn operaties uitvoerde → Operatie Overlord (beter bekend als D-Day), Operatie Market Garden en Slag om de Ardennen.

En het is onze droom (die van Carentan en ons, Bastogne haakt hopelijk nog aan) deze gebeurtenissen meer aan elkaar te koppelen. Aan het enthousiasme van Carentan en mijn gemeente zal het niet liggen. En nog mooier: ook de 101 deelt onze ideeën. Helaas kon de burgemeester zijn agenda niet vrij maken dus gaf hij mij de opdracht om namens hem te gaan. Nou, geen probleem hoor. Uiteindelijk ging er toch nog een andere collega mee en dat is ook wel gezellig. En twee zien en horen meer dan één natuurlijk.

Samen met Carentan bezocht ik afgelopen weekend dus de 78ste herdenking van The Battle of the Bulge (zoals de Slag om de Ardennen ook bekend staat).
Vrijdagochtend vertrokken we richting Bastogne en daar kwamen we rond 12.30 uur aan. En ongelooflijk maar waar, ik was nog geen vijf minuten daar of ik kwam al een bekende tegen van 2021. Hoe groot is de kans dat dat gebeurt? Nou, het gebeurde! De kolonel van de delegatie die ons in 2021 bezocht was gewoon ook in Bastogne. Hoe tof!

We bezochten die middag het 101 Airborne Museum en dat is echt prachtig om te bezoeken. Er is ook een behoorlijk minpunt in dat museum trouwens. Er zijn allerlei dingen te koop en dat snap ik. Wat ik niet snap is dat er originele dog tags te koop zijn en bijvoorbeeld oorlogsonderscheidingen. Dat hoort niet. Zelfs niet als je (waarvan ik betwijfel of het gebeurt) met eventuele nabestaanden overeenkomt dat je het verkoopt. Je hóórt als museum dit soort zaken gewoon niet, niet, niet te (willen) verkopen. Maar hé, da’s mijn persoonlijke mening.

‘s Avonds hadden we een dinerafspraak met onze vrienden uit Carentan en aan het eind van de avond zagen we samen met hen het Nederlands elftal helaas verliezen. Maar zo treurig als dat voor het voetbal afliep, zo constructief was ons etentje.

De zaterdag was een geweldige dag. We werden om 9.30 uur verwacht in het Bastogne War Museum waar we eerst anderhalf  uur op eigen gelegenheid rond konden lopen. En ook bekeken we even het Mardasson (dat helaas niet te betreden was in verband met onderhoud).

Om 11.00 uur bezochten we de nieuwe voorstelling Generation45. Erg mooi. Aansluitend was er een lunch met andere gasten en daar heb ik ínteressante gesprekken gevoerd.

Hierna gingen we naar het centrum van Bastogne voor de officiële plechtigheden. In het stadhuis waren een boel belangrijke mensen aanwezig. Maar de echt belangrijke mensen waren natuurlijk de WWII-veteranen die er waren. Nog zeven van hen hebben de reis gemaakt. Ik ben heel benieuwd hoe lang ze nog kunnen komen. En over een paar jaar denk ik dat er geen een meer leeft. Dan wordt het doorgeven van hun verhalen nog belangrijker.

Het ging vervolgens in optocht naar het Pattonmonument waar een kranslegging plaatsvond. Namens onze gemeente/burgemeester mocht ik de krans leggen. Ik vind dat eervol. Daarna was er een receptie en aansluitend daaraan mocht ik weer een keer een concert van de 101ste Band bijwonen. En dat is zo gaaf!

Na afloop van het concert was er heel kort de tijd om met een aantal van hen bij te kletsen (ze hadden twee uur later nog een concert en moesten tussendoor ook nog eten) en dat was echt heel leuk. Toen ze in september hier waren heb ik behoorlijk intensief met hen opgetrokken (drie herdenkingen, twee concerten, twee schoolbezoeken en een meet en greet met de veteranen die er toen waren) dus het was heel leuk hen weer te zien.

Daarna namen we afscheid van Carentan en gingen mijn collega en ik de stad in. We hadden afgesproken met twee militairen van de 101ste om samen, heerlijk informeel, te dineren. Dit was echt een geweldige avond. Ontzettend genoten en heel veel gelachen. Heerlijke gasten die Amerikanen. Deze twee heren waren in september ook hier en waren van de staff dus ik heb behoorlijk wat samengewerkt met hen en daarnaast ook twee avonden hier in mijn huis met hen doorgebracht. Heel erg mooi dat een van hen zelfs bereid was om anderhalf uur te rijden (hij moest een paar collega’s wegbrengen en daarna dus weer terug naar Bastogne komen) om hierbij te kunnen zijn. Het klinkt een beetje eigendunkerig om dat te zeggen, maar het laat wel zien hoe goed we samengewerkt hebben destijds en hoe we elkaar waarderen.

De zondagochtend bezochten we nog het Duitse oorlogskerkhof in Recogne en het Amerikaanse oorlogskerkhof Henri-Chapelle. En tja, dat zegt eigenlijk alles nietwaar. De waanzin van de oorlog.

Tegen half drie ‘s middags was ik weer thuis. Vol met indrukken en ideeën en plannen voor de toekomst. Wordt vervolgd zullen we maar zeggen!

Toen de wereld brak

Geplaatst op door
8

Een van mijn favoriete schrijvers is John Boyne en toen ik laatst in de krant las dat hij een vervolg op ‘De jongen in de gestreepte pyjama‘ geschreven had, toen wilde ik dat boek dan ook heel graag hebben. In het eggie, voor in de boekenkast, bij de rest van Boyne-boeken. Dus ik vroeg dit boek aan sinterklaas, maar ik kreeg het al eerder: namelijk toen Mr.  T. en ik 28 jaar ‘verkering‘ hadden.

Waar gaat ‘Toen de wereld brak‘ over?

De nieuwe, grote roman van John Boyne: het vervolg op de bestseller De jongen in de gestreepte pyjama volgt Bruno’s zus Gretel, en verkent via haar op meeslepende en ontroerende wijze de nasleep van de oorlog en de effecten van een levenslang schuldgevoel

Gretel Fernsby woont al tientallen jaren in een luxe appartement in Londen. Ze leidt een ogenschijnlijk comfortabel en kalm leven, ondanks haar donkere verleden. Ze spreekt niet over haar ontsnapping uit Duitsland meer dan zeventig jaar geleden. Ze spreekt ook niet over de naoorlogse jaren in Frankrijk met haar moeder. En bovenal spreekt ze niet over haar vader, commandant van het meest beruchte concentratiekamp van de nazi’s, of over het gruwelijke lot dat haar broertje Bruno onderging.

Dan komt er een jong gezin wonen in het appartement onder haar. Gretel sluit aarzelend vriendschap met de negenjarige Henry, hoewel hij herinneringen bij haar oproept die ze juist probeert te vergeten.

Tja, wat kan ik zeggen? De meesterverteller schreef opnieuw een indringend en bijzonder mooi boek wat heel goed in elkaar zit. Je volgt Gretel vanaf de Tweede Wereldoorlog tot en met het heden, dat is de ene verhaallijn. De andere verhaallijn betreft de huidige tijd waarin Gretel omgaat met Henry en wat andere personages (vooral het personage Heidi en de plotwending rondom haar is geniaal). Boyne is een kunstenaar, hij schrijft soepele en prachtige zinnetjes en dat deed hij ook in dit boek.

Maar toch, een heel klein toch, Boyne wist mij met dit boek niet zo te raken als met ‘De jongen in de gestreepte pyjama’ maar misschien is dat maar goed ook …

Noodpakket

Geplaatst op door
13

Ik las in de krant dat de NCTV Nederlanders adviseert om een noodpakket in huis te halen. Want je weet maar nooit. Mmm, dacht ik, dan ben ik niet zo goed voorbereid want de basisinhoud van een noodpakket die heb ik niet in huis.

Wat die basisinhoud dan is:

  1. een radio op batterijen
  2. een zaklamp
  3. een eerste hulpdoos met handboek
  4. lucifers in waterdichte verpakking
  5. waxinelichtjes
  6. warmhouddekens
  7. een set gereedschap
  8. een waarschuwingsfluitje

Even kijken:

  1. Volgens mij moet die ergens in huis nog één liggen. Maar waar? Binnenkort maar ‘ns zoeken. Maar of ik dan van die grote D-batterijen heb, dat waag ik te betwijfelen.
  2. Die hebben we wel. Ergens in de kast.
  3. We hebben een ehbo-koffertje maar volgens mij is de inhoud niet meer echt oké. Zou dat ook goed zijn? We hebben geen handboek.
  4. Nee, wel doosjes lucifers, maar niet in waterdichte verpakking.
  5. Jazeker.
  6. Nee. Maar genoeg dekens in huis. Want dat noodpakket is toch voor thuis en daar ben je dan. Toch?
  7. We hebben een werkbank vol met gereedschap.
  8. Als een scheidsrechtersfluitje ook goed is, dan check!

Maar is het nu de bedoeling dat ik al die dingen bij elkaar in een doos stop? Of is het best oké dat ze her en der verspreid liggen? En hoe zit het dan met een voorraad fleswater of eten? Of hoort dat niet bij een noodpakket? Nou is het echt niet zo dat we om zullen komen van de honger of dorst (er is altijd bier en wijn in huis ;-)), maar zou dat er eigenlijk niet bij moeten zitten? Van die energierepen en zo? En waterzuiveringstabletten?

Anyway: ben jij voorbereid voor noodgevallen? En zo ja, hoe dan?

Surprise

Geplaatst op door
7

Lieve Ova,

Is het echt al weer een jaar geleden dat ik hier was?
dat de dagen voorbij vliegen geeft eigenlijk toch geen pas!

Ik hoorde het jou laatst ook nog zeggen: hoe kan het nou
ik ben nog zo jong en toch gaan de dagen zo gauw.

Ja heus, ik weet best dat hier eigenlijk snel had moeten staan
maar ja, dat rijmt niet dus ben ik maar voor ‘gauw’ gegaan.

Goh Ova, wat heb jij een mooi jaar achter de rug
in dit gedicht blik ik graag even met je terug.

In januari vierden jij en Je Lief jullie eerste lustrum
27 januari is voor altijd jullie datum.

Als sint soms via betrouwbare bron hoort hoe het met jullie gaat
dan weet hij nu al dat dat tweede lustrum zeker en vast komen gaat

En hopelijk dat er een 6de, 10de en 15de mag volgen
oh, wat zouden daarvan zijn de gevolgen?

Twee oude mensjes, samen op een bankje, zo zie ik dat dan
met fijne carrières achter de rug en al jaren vrouw en man.

Want die geweldige bruiloft die komt er natuurlijk binnen een paar jaar
met een prachtige bruid, een trotse gom: ja een prachtig paar!

Dan komen er toch ooit wel kinderen hoopt deze oude vent,
want ook al ben ik een celibatair leven gewend.

Dat kinderen het leven verrijken dat staat buiten kijf
Nee hoor, het is echt niet zo dat ik dit overdrijf.

Dus als jullie daar dan zitten op dat bankje, beiden 92 jaren oud
met de kinderen en kleinkinderen: dan is jullie leven GOUD!

Maar goed, terug naar 2022, want daar was ik mee bezig
van dit jaar is aantal dingen nog wel in mijn geheugen aanwezig.

Ook dit jaar waarde dat akelige virus nog steeds rond
en begin februari maakte Corona het wel erg bont.

Je zus, je moeder en jijzelf waren toen drie-op-één-rij positief
maar gelukkig behandelde het virus jullie drieën redelijk lief.

Planningstechnisch was jouw besmetting natuurlijk best goed gevallen
want daarna kon je ongehinderd en onbevreesd carnavallen.

Hoe verder het jaar vorderde, hoe beter het coronatechnisch ging
wat resulteerde in EINDELIJK weer Paaspop: let’s drink swing!

Sint weet dat corona jou soms stress en verdriet gaf
dat de beperkingen soms voelden als een lange straf.

Gelukkig lijkt het momenteel helemaal de goede kant op te gaan
laten we hopen dat we nooit meer zo’n crisis hoeven te doorstaan.

Je Lief studeerde af dus daarna samen op reis was het idee
van drie maanden werd het één maand en dat is ook oké.

Want er waren inmiddels ook snode plannen voor na die reis
samenwonen is het plan: van droomreis naar droompaleis.

Vier weken Mexico: jullie genieten met volle teugen
het zijn momenten die vastliggen in jullie beider geheugen.

Er is tijd voor cultuur, zon, zee, strand en nog veel meer
en dat allemaal in een goede en fijne sfeer.

Via polar steps blijft sint op de hoogte en hij geniet met jullie mee
hoe mooi is Mexico en het gaat geweldig zo met z’n twee.

Dat samenwonen in jullie droompaleisje wordt in augustus een feit
ook al is het klein, het is zeker een plek vol gezelligheid.

Nu kunnen jullie fijn samen zijn en een bescheiden huishouden runnen
heerlijk samen heen rommelen dat is wat sint en piet jullie gunnen.

Als sint naar jou en Je Lief kijkt dan is hij vol vertrouwen
dat jullie het hier en op andere plekken zonder meer vol gaan houwen.

Op je werk ben je echt een enorm waardevolle kracht
dat blijkt uit hoe je erover vertelt en wat het je tot nu toe bracht.

Bij … weten ze donders goed dat jij groot potentieel hebt
wat wellicht ook een boel mogelijkheden schept.

Je arbeidsethos is werkelijk heel erg goed te noemen
dat maakt sint kei trots en ik wil je daarmee roemen.

Blijf doorgaan zoals je doet, twijfel niet aan jezelf, dat is heus niet nodig
en plaats wat vaker iets op LinkedIn ook al lijkt dat soms suf of overbodig.

Want netwerk opbouwen en onderhouden is nuttig neem dat maar van sint aan
daarnaast: trots zijn op je werk dat mag toch op het www staan?

Goed, ik denk dat ik ‘ns richting mijn surprise ga schrijven
al moest ik laatst wel even in mijn ogen wrijven.

Je gebruikt je ouderlijk huis immers nog steeds als pakketontvangstplek
en natuurlijk is dat vooral handig, dus niet heel erg gek.

Maar de surprise die ik voor je knutselde lag ineens ook op de mat
na al die noeste arbeid schrok ik daar toch wel van lieve schat.

Want ik hoorde je nog praten over wel of geen kerstboom
‘ja of nee’ en Jouw Lief die dat niet nodig vindt, maar jij hebt die droom:

‘Van onze eerste kerst samen, gezellig met een boom erbij
knus onder ons Mexicaanse dekentje, dat maakt mij blij’.

Dus wat knutselde ik voor jou: jouw heuse first christmastree
helemaal gratisch, voor niets ende dus for free!

Met mooie glitters en lampjes: alles er op en eraan
die dan mooi op de vensterbank had kunnen staan.

Maar nu heb je dus die kerstboom al gekocht, hoe moet dat nou?
Na de eerste paniek: wist ik het al gauw.

De ene grote in de woonkamer en deze knutsel in de keuken,
die je daarmee ook een beetje kersterig op kunt leuken!

Nou, is dat geen goed idee? Ik vind van wel, ik zeg doen!
Deze boom zal in de keuken best wel voldoen.

Lieve Ova, dat was het dan weer voor dit keer
maak van 2023 een topjaar en dan zien we elkaar in december weer!

Dikke knuffel,
Sinterklaas

Gedicht

Geplaatst op door
5

Facebook liet mij vandaag onderstaande herinnering zien
een gedicht dat jij vorig jaar ook las misschien?

Enfin, zo’n herinnering vraagt natuurlijk om een zekere actie
wat bracht 2022 wat mij betreft, dat lees je in deze reactie.

Dus terwijl het Nederlands elftal zich kwaad maakte op de USA
keek ik met een half oog op de tablet gericht, de wedstrijd mee.

Terwijl ik oranje zag winnen, schreef ik, wikte en woog
schrapte en schaafde en kwam tot onderstaand betoog.

Zijn er dingen verbeterd of werd het juist erger dit jaar
hoe is de sfeer zoals ik die persoonlijk ervaar.

Het is een schrijfsel recht uit het hart want ik voel me begaan
bij de wereld waarin we leven ons aller bestaan.

Ik las het gedicht van vorig opnieuw en zag tot mijn schrik
dat het meeste helaas nog klopt, althans dat denk ik.

Gelukkig, corona lijkt redelijk onder controle te zijn en uit te doven
maar of dat ook echt klopt kan niemand ons al beloven.

Wat ik wel weet is dat ik een wrang gevoel overhoud aan deze heftige tijd
het bracht ons zoveel tweespalt, gedoe, agressie en onenigheid.

Sla twitter er maar op na, dan zie je al snel
dat groepen elkaar nog steeds toewensen de hel.

Ik lees dat dan en vraag me oprecht af  hoe zoiets ontstaat
waarom al die grofheid, waarom al die haat?

Kritisch zijn als burger, dat vind ik niet meer dan normaal
maar zuinig zijn op democratie en vrijheid vraagt wel om moraal.

Vraagt om nadenken, bezinnen, het gesprek aangaan met elkaar
om luisteren naar andere meningen zonder verontwaardigd misbaar.

Natuurlijk begrijp ik de boeren die verkeren in nood
maar hoe sommigen dat deden ‘daarvan lusten de honden geen brood’.

Het kan toch niet zijn dat in ons land de rede niet meer telt
dat het recht van de sterkste of brutaalste inmiddels geldt.

Dat vrijheid van meningsuiting alleen geldt voor hen die het hardst roepen
dat democratie verwordt tot iets voor selecte groepen.

Het woord vrijheid brengt me meteen naar de oorlog in Oekraïne
die voor sommigen inmiddels lijkt verworden tot irritante routine.

Maar dat is niet te verteren en het kan toch niet zo zijn
want voor ons zijn de gevolgen, in perspectief gezien, erg klein.

Stijgende prijzen, tekorten, woningnood, vluchtelingen en asiel
vergelijken met oorlog(smisdaden), martelingen en misbruik is infantiel.

Ik weet het, die woorden staan hier zwart op wit keihard te staan
maar ik vind het zo erg dat ‘ikke, ikke, ikke’ solidariteit vaak lijkt te verslaan.

Natuurlijk realiseer ik me dat ook in Nederland lang niet alles ‘hosanna’ is
dat er dingen anders moeten, er gaat echt veel te veel mis.

Populisme, polarisatie, armoede, affaires, schandalen: het lijstje is lang
weet je waar ik oprecht en vanuit mijn tenen naar verlang?

Naar mildheid, naar in de spiegel kijken, naar optimisme en positiviteit
naar schouders eronder, naar oprechte interesse, naar sensitiviteit.

Weet u nog lieve sint wat ik vorig jaar vroeg voor in mijn schoen?
een beetje ‘lief’ voor ons allemaal, dat zou er echt toe doen!

Dus ik doe een nieuwe poging en vraag ook dit jaar in ons aller schoen
Wat ‘lief’, ‘mildheid’, ‘begrip’, ‘open staan’ en tot slot ‘fatsoen’.

Ik hoop oprecht, met heel mijn hart en vanuit mijn tenen
dat volgend jaar daarmee een boel gedoe zal zijn verdwenen!

Pffft, net als vorig jaar werd dit gedicht veel en veel te lang
ik houd er nu mee op in ieders belang!

Oh enne, man of the match dat was natuurlijk Wenzel Dumfries
die met zijn acties, assists en goal de Amerikanen omver blies!

Top 2000

Geplaatst op door
12

Vanaf vandaag kan het weer: stemmen voor de top 2000. En dat kan tot en met 7 december. Dan gaan om stipt 15.00 uur de lijnen dicht.

Ik stemde gisteren even. Mijn lijst is meestal grotendeels gelijk met die van voorgaande jaren. Maar toch zitten er elk jaar wel een paar nieuwe andere nummers tussen waardoor andere favorieten plaats moeten maken.

Enfin: zie hieronder mijn lijst (waarvan alle nummers ook in mijn spotify playlist staan).

Welk(e) nummer(s) van mijn lijst zou(den) ook in jouw lijst kunnen staan?