Vandaag immers bestaat dit blog alweer 17 jaar! Hieperdepiep hoera. Bijna volwassen dus. Om dat heuglijke feit te vieren gaf ik mezelf zojuist een nieuwe smartphone dus binnenkort ben ik weer even zoet met het overzetten van teenentander.

Enne: de trouwe lezer weet het → blogverjaardagen vragen om ONTLURKEN.

Want heel eerlijk: het aantal reacties hier loopt meer en meer terug. Nou kan het zo zijn dat ik niets interessants meer te melden heb of dat hetgeen ik hier deel voor de lezer niet meer interessant is.

Dat klopt denk ik ook wel. Want als je al zo lang blogt dan heb je heel veel al wel ‘ns gezegd nietwaar? De mensen die in mijn begintijd ook blogden zijn volgens mij zo goed als allemaal gestopt (een groot aantal van hen tref ik nu trouwens op Facebook) en ik besteed zelf ook lang niet meer zoveel tijd aan het bloggen en het bij anderen lezen en reageren als dat ik eerst deed. Maar toch ben ik er iedere dag nog wel mee bezig. En bij heel veel dingen die ik zie en doe denk ik: oh daar kan ik wel iets over schrijven voor mijn blog.

Op Facebook schrijf ik onder mijn eigen naam en daar ben ik behoorlijk actief (net zoals op LinkedIn) en deel ik veel over de dagdagelijkse dingen en mijn werk. Het grootste voordeel van mijn blog is dat ik hier, hopelijk nog steeds gewoon hartstikke incognito/anoniem (alleen mijn moeder leest mee) kan bloggen over de dingen die ik op Facebook of LinkedIn niet kan (of wil) schrijven. Want tja, je bent ambtenaar met een bepaalde functie: dat beperkt je toch soms toch wel in wat je in het openbaar kunt schrijven.

Maar goed: ONTLURKEN dus. Lees je hier wel mee maar reageer je zelden (of nooit): grijp nu je kans! Maak bekend dat je meeleest, wat je leuk vindt (of juist niet). Bijkomend voordeel: mensen die regelmatig reageren krijgen natuurlijk ook het wachtwoord van de beveiligde logjes. En dat wachtwoord; dat wil je toch gewoon?! 😉

En zo ben ik vandaag gewoon helemaal een heus priemgetal geworden.

Hieperdepiep hoera!

Omdat mon chou taart mijn favoriete taart ever is … tast toe!

Ik kom ze echt al weken tegen tijdens mijn #nevernotwalking rondjes. En ze spreken tot mijn verbeelding: 𝘏𝘰𝘦𝘻𝘰 𝘥𝘪𝘵 𝘥𝘢𝘯? 𝘛𝘸𝘦𝘦 𝘸𝘰𝘦𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘨𝘢𝘯𝘴? 𝘏𝘰𝘦 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘢𝘵 𝘻𝘦 𝘢𝘭 𝘻𝘰 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘵𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯?

Hopelijk heeft het geen vervelende reden want ik geloof liever dat ze, ondanks hun verschillen, ervoor kiezen om samen op te trekken.

Heel af en toe werp ik een blik op de achterkant van dit weblog om dan vervolgens heel snel alles wat ik daar zie te negeren. Het is gewoon allemaal abracadabra voor mij.

Laatst heb ik mijn ‘beeldmerk’ weer een keer toegevoegd aan mijn blog en toen zag ik ineens, als scrollend’ dat de rechterkolom zich een keer herhaalt. Waarom? Geen idee? Werkelijk waar geen idee welke onbegrijpelijke krachten dit soort gevolgen teweeg brengen. En dat jetpackgedoe, dat is me ook nog steeds niet gelukt. Ik weet niet eens wat cache is en eerlijk gezegd wil ik het niet eens weten. Ik wil gewoon bloggen. En verder niets.

Vroeger begreep ik nog wel een heel klein beetje van dat html-gedoe, maar er zijn weer tig wijzigingen doorgevoerd en schiet mij maar lek. Of nou ja, doe dat maar niet natuurlijk.