2022 Was een jaar van thuis zijn (en al begin ik dit jaarlijkse logje altijd met dit zinnetje, hoe had ik ooit kunnen weten dat vooral de eerste maanden van dit jaar opnieuw in het teken van veel thuis zijn zouden staan en het hele jaar nog steeds van veel thuis werken), liefde, Ova, Saar, Mr. T, Ova Haar Lief, een prachtige reeks portretten van de Oorlogsgravenstichting, stoppen met die suffe ommetjesapp, werken, steeds meer losheid, meer mensen ontmoeten, verjaardagen, een milde coronavariant, nog steeds stemmingmakerij, less is more, bloed geven, heel veel prachtige boeken, een enkel minder boek, drie coronabesmettingen, oorlog in Oekraïne, tandeloze wereldleiders, carnavallende dochters, veel beroemdheden die van hun voetstuk vallen, grensoverschrijdend gedrag lijkt eerder regel dan uitzondering, genieten van Het verhaal van Nederland, mijn moeder 77 jaar, helpen bij het onderdak helpen van Oekraïense vluchtelingen, verkiezingen, weer naar het theater, verslaafd raken aan Woordle, op 28 maart wandelen in korte broek, 16 jaar bloggen, 52 en voor de tweede keer mijn verjaardag niet delen met mijn schoonvader, verandering, de eerste struikelstenen in mijn gemeente, 26 jaar samenwonen, opvliegers, 12 jaar getrouwd zijn, bijna nooit meer Candy Crushen en je afvragen wat je daar toch leuk aan vond, stoppen met Trivia Crack, verslaafd raken aan Word Blitz en nog steeds talloze spelletjes WordFeud, Saar inschrijven voor de studie Docent Geschiedenis, een drukke lintjesregen, een geslaagde reünie gedecoreerden en Koningsdag, een zeer bijzondere en indrukwekkende voorstelling voor 4 mei, 21 vrijheidsmaaltijden organiseren in de gemeente, vrijheidsmaaltijdsoep, Saar 17 jaar, examens voor Saar, dikke vette examenstress dus, interessante dagen in het hoge Noorden, snode plannen, weer alleen op reis (naar Ieper en de Somme dit keer) wat een indrukwekkende dagen waren dat, in Ieper zelfs de krans mogen leggen, gala voor Saar, nog steeds heel veel thuiswerken (ik denk wel 75% van de tijd), nog steeds iedere dag op de hometrainer maar wel veel minder kilometers dan in voorgaande jaren, steeds opnieuw denken dat ik een nieuwe hometrainer moet kopen maar daar steeds niet aan toekomen, een sessie start nu met vooruittrappen en eindigt vaak met een heleboel rondjes achteruittrappen, #nevernotwalking: in 2022 bijna 2.950 kilometer namelijk, Facebook, Instagram en LinkedIn, trots zijn op mijn werk als consul oorlogsgraven, boze boeren die het in mijn ogen veel te bont maken, omgekeerde vlaggen, op businesstrip naar Carentan en daar ongelooflijk van genieten, niet alleen van de tip, maar ook van het werk dat ik daar dan doe, Saar geslaagd met een prachtige puntenlijst, Saar met het vliegtuig op vakantie terwijl ze eigenlijk met de bus zou gaan, een wereldrecord, op bezoek bij het Nationaal Comité, horen dat jouw gemeente (dus jouw werk) als ‘best practice’ geroemd wordt, mijn vader 79 jaar, midden in de nacht een Koninklijke onderscheiding, een geannuleerde reis naar Berlijn, Ova en Haar Lief een maand naar Mexico, vakantie in Groningen, Leeuwarden en Epe, naar Westerbork, Saar begint aan haar nieuwe opleiding, Saar gedrogeerd, en daar verschrikkelijk boos en verdrietig om zijn, maar Saar is ook verliefd en heeft zelfs heuse verkering sinds 20 september, wat me doet denken aan het feit dat ik nog geen naam voor Het Lief van Saar heb bedacht, het is in ieder geval een erg leuke jongen en Saar straalt, even gruwelijk in mijn piepzak zitten, maar gelukkig loos alarm, Ova die gaat samenwonen en die het geweldig vindt om samen met Haar Lief te zijn en mijn ouders die het ook erg leuk vinden dat Ova en Haar Lief bij hen wonen en dat gaat gewoon echt helemaal supergoed, Mr. T. die 56 wordt, droogte, Ova 23, klompenpaden, mijn ouders 55 jaar getrouwd, een werkelijke waar FANTASTISCH verlopen september-herdenkingsmaand, foto’s met mij, een dirigerende veteraan, slopen en opbouwen, heerlijke podcastst luisteren, nog steeds veel thuiswerken, een zieke vriendin die goed nieuws krijgt, veel plezier beleven in het koken, MRE, Podimo, luisterboeken, sommige ouders zal ik nooit begrijpen, 12½ jaar getrouwd en dat met een heerlijk dansfeest vieren, stokjes, eerste, zeer pittige, toetsweek voor Saar, ze haalt 50%, een fijne en indrukwekkende reis naar Normandië, een ‘affe‘ badkamer, lestwe forget in vier logjes, rake columns, een krantje uit 1972, veel wandelfoto’s, een zeer omstreden WK gaat van start, woke dat (in mijn ogen) volledig doorslaat, 28 jaar verkering, stemmen voor de top 2000, een heerlijke pakjesavond, vierde vaccinatie, noodpakket, naar Bastogne, kei- en keihard werken en geweldig werk hebben, tegelijkertijd gefrustreerd zijn over hoe het binnen de organisatie gaat en de starheid van sommige mensen, ontdekken dat het algemene beschavingsniveau van je landgenoten nóg verder kan dalen, fysiotherapie, zorgen, zien hoe Saar groeit en blij zijn met hoe fijn ze het heeft, zien hoe ook Ova heerlijk in haar vel zit, alweer een jaar Suske moeten missen, helaas nog altijd pijn in het lijf, heel veel Koninklijke onderscheidingen, deel mogen nemen aan een paneldiscussie van het Nationaal Comité 4 en 5 mei en zien dat ik daar niet eens over geblogd heb, te druk met andere dingen zeg maar, broer die een nieuw huis koopt en overhuist, dagje Oberhausen met Ova en Saar, twee daagjes Antwerpen met Mr. T., heel fijne kerstdagen, maar één keer de keuken poetsen want Mr. T. deed dat toen Ova, Saar en ik in Oberhausen waren, Top 2000, dromen en vooral domweg gelukkig in de …straat en nog heel veel meer.
2023 … here we come!
