Vorige week zondag trok ik werkelijk waar doorweekte wandelschoenen uit. Het zag er de hele dag al wat sombertjes uit, maar er werd slechts lichte/matige regen voorspeld. Nou, dat werd dus wel enigszins anders! Ik was ook wel te optimistisch met mijn korte broek maar tegelijkertijd was het ook weer niet zo heel erg. Want als ik een lange broek had gedragen dan zou die zeik- en zeiknat geworden zijn. Nu had ik het dan uiteindelijk wel heel koud, maar geen last van een zware, natte broek.

De wandeling was echter meer dan prima. Loop je even mee?

Van een prachtige wandeling in de omgeving van Helvoirt ♥.

Begin januari wandelde ik, met prachtig weer, een meisje. Soort van.

Alweer heel lang geleden schreef ik over een man met een droom en sinds die tijd bezocht ik die droom vele, vele malen. Ik kom er iedere week minstens twee keer voor de boodschappen maar verder nog veel vaker.

Zo ga ik er naar het theater, naar de bioscoop, ben ik er regelmatig als er vanuit mijn werk evenementen of bijeenkomsten zijn, ga ik er naar concerten, uit eten of lunchen of lekker een terrasje pakken. Het is een prachtige en inspirerende plek en die plek wordt mooier en mooier.

Er zijn plannen om bovenop de hoge silo’s een hotel te gaan bouwen, er wordt momenteel hard gewerkt aan een heuse chocoladefabriek en er is altijd reuring.

Er worden danslessen en creatieve (tekenen, beeldhouwen, smeden, schilderen en nog veel en veel meer) lessen gegeven. De plaatselijke harmonie repeteert er, er is een museum, een friettent die de beste friet van Brabant verkoopt, een atelier waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de mooiste dingen maken, een geweldig geoutilleerde kookwinkel, speciaalzaken op het gebied van koffie, bier, wijn en een fantastische kunstwinkel. Het borrelt en het bruist er. Kortom: het is er heerlijk toeven en mensen die er nog nooit geweest zijn kijken hun ogen uit!

Soms rijd ik naar die plek en parkeer daar dan de auto om vanuit daar een rondje te wandelen. Steeds dezelfde route vanaf mijn huis is immers ook maar saai. Ik loop dan vanaf de parkeerplaats gewoon een kant op en zie wel waar ik uitkom. Op 7 december deed ik dat weer een keer en hoera ende hoezee: blauwe lucht. Mooi om wat foto’s te maken dacht ik.

De eigenaar van het terrein is een man met een droom en hij haalt de meest bijzondere dingen naar het terrein. De klok op een van de foto’s bijvoorbeeld. Afkomstig uit Den Bosch. De grote potten die je op de foto’s ziet staan: uit een of andere ijzergieterij. In een aantal potten zijn zitjes gemaakt: dan zit je heerlijk hoog te genieten van al het moois om je heen. De grote zandloper op een van de foto’s (met daarin een echte auto). Geen idee waar hij hem vandaan heeft, maar hoe tof. De kerkklok: wederom geen idee waar hij vandaan komt, maar geweldig! En zo is er nog veel en veel meer te zien.

In een van de oude silo’s in het witte gebouw hieronder op de foto worden exposities gehouden. Bizar mooi zijn ze vaak, je loopt langzaam maar zeker naar boven en ziet de meest bijzondere kunst. Ook in het witte gebouw hieronder: helemaal bovenaan zie je een balustrade: dat is van een terras van een werkelijk subliem restaurant. Bij mooi weer is het daar geweldig toeven. Het restaurant zit een verdieping lager en is fantastisch. Wel in het hogere segment, dus daar kom ik dan weer niet heel veel. De laatste keer dat ik er at was toen Ova geslaagd was voor haar HBO-opleiding. Maar omdat het dan zo bijzonder is, zijn dat wel geweldige herinneringen.

Hieronder een paar foto’s van die magische plek. Er is nog veel en veel meer te zien maar dat moet je zelf maar ervaren.

Oh, jongens wat is het toch prachtig herfstweer de laatste dagen. En afgelopen zondag was een waar feestje wat dat betreft. De hoogste tijd voor een klompenpad.

Als je, zoals ik zoveel wandelt, dan wil je ook wel ‘ns wat anders. Waar ik woon is een (wandel)richting eigenlijk volledig afgeschermd door een kanaal dat er loopt. Dat maakt dat je op enig moment wel heel vaak dezelfde stukken loopt. Natuurlijk kan ik richting de brug lopen, het kanaal oversteken en dan via de eerstvolgende brug weer richting huis maar ook dat wordt op den duur toch wel wat saaiig. En de route is meteen ook al minstens 6 kilometer. Minstens. Dus vooral op zondag wil ik nog wel ‘ns ‘uit’ gaan wandelen.

Helaas kon Mr. T. niet dus ik trok er in mijn eentje op uit. Dit keer reed ik naar Rossum om daar een klompenpad te lopen.


Podcast op en wat later gewoon lekkere wandelmuziek. Ik heb ervan genoten. Het was een heerlijke wandeling!

Heerijk wandelweer vind ik het: zo’n 22 graden, zonnetje, af en toe een wolkje en een beetje wind. Dat zal de komende dagen wel anders zijn als ik het weerbericht mag geloven.