Aan de podcast ‘De Vlaamse kunstroof‘ wijd ik een apart blogje. Niet omdat dit een uitmuntende podcast was die me maar niet losliet, maar vooral om het bijzonder interessante onderwerp. Tenminste, dat vind ik dan hé.

‘De Vlaamse kunstroof’ gaat over de diefstal van twee panelen van ‘Het Lam Gods‘ van de schilder Jan van Eyck.

In 1934 wordt in Gent een deel van het Lam Gods, het meesterwerk van Jan van Eyck, gestolen. Tot op de dag van vandaag is één paneel van het altaarstuk, dat van de Rechtvaardige Rechters, nog altijd niet teruggevonden. Terwijl dit wel had gekund… Er worden afpersbrieven verstuurd, iemand doet een bekentenis op zijn sterfbed én er is een mysterieuze code. Samen met Vlaamse amateurspeurders zoeken de makers naar het gestolen paneel. Waar kunnen de Rechtvaardige Rechters gebleven zijn?

Een van de twee gestolen panelen komt vrij snel terug, maar het paneel met daar op de rechtvaardige rechters is tot op de dag van vandaag niet teruggevonden.

Wat ik interessant vind is de hele totstandkoming van het schilderij in 1430-1432 en de rondzwervingen van het werk door de jaren heen. Het feit dat één paneel nog steeds niet terug is spreekt ook tot de verbeelding. Waar is het? Bestaat het nog? Wie stal het? De geschiedenis inspireerde al vele mensen om zelf onderzoek te gaan doen, sommige tips waren zo veelbelovend dat er ook echt werk van gemaakt is: tot op heden tevergeefs.

Ik vind het ook een mooi kunstwerk, met sprekende kleuren. Het religieuze aspect trekt me niet zo aan moet ik zeggen. Maar ik houd enorm van het werk van deze oude meesters.

Als er een schilderij is dat ik graag voor het eggie zou willen hebben (haha, keep dreaming) dan zou dat ‘Het meisje met de parel’ zijn. Welk schilderij zou jij graag in je huiskamer hebben hangen?

De meeste podcasts die ik luister vind ik superinteressant en ik heb er inmiddels een heleboel geluisterd! Tja dat krijg je met al dat gewandel.

Met mezelf heb ik daarom afgesproken dat ik alleen de echt, echt, echt supertofste, interessantste, mooiste, bijzonderste podcasts in een apart logje gooi en de rest maar in verzamelblogjes plaatst. Want ik wil ze natuurlijk wel bijhouden en gemakkelijk terug kunnen vinden.

Sinds september luisterde ik dus ook onderstaande podcasts. En met sterren geef ik aan wat ik er van vond.

❆ = niet aan beginnen

❆❆ = gewoon een fijn en/of interessant tijdverdrijf

❆❆❆ = geweldig geweldig maar net niet geweldig genoeg voor een apart blogje.

• Tante Jos → een podcast over een verzetsheldin → ❆❆❆
• De Hilte 11 → ook een serie over WO II, ik heb de tweede reeks nog niet geluisterd → ❆❆
• Duke → eigenlijk een heel spannende serie, maar aflevering zes eindigde op een manier zodat ik dacht dat er nog minstens een zevende aflevering zou volgen die dus maar niet kwam en kwam en later kwam ik erachter dat aflevering zes dus de laatste aflevering was en dat vond ik suf/stom  → ❆
• Nooit meer slapen met als gast Joël Boekaert → ik vind dat een interessante man en de podcast met hem was tof → ❆❆
• Een jongen in de oorlog → Koos Postema vertelt over zijn jeugd in Rotterdam tijdens WO II → ❆❆
• God’s president → ik vroeg (en vraag!) me steeds af waarom Trump zoveel aanhangers heeft, dat wordt in deze podcast redelijk goed uitgelegd → ❆❆
• Coke-vissers → een serie over vissers in Urk die het rechte pad verlaten. Deze serie heb ik niet afgeluisterd → ❆
• De bewaker van Het Petgat, als onderdeel van de serie ‘verstilde verhalen‘ → ik denk dat ik op dat moment teveel WOII-gerelateerde verhalen heb geluisterd dus ik heb deze aflevering niet eens afgeluisterd en ben daarom verder ook niet aan de rest van de serie begonnen → ❆ / ❆❆
• Toen was ik 12 → een vierdelige serie met gebeurtenissen uit onze recente geschiedenis (vuurwerkramp Enschede, laatste concert Doe Maar, Bijlerramp, gijzeling in Bovensmilde) → ❆❆
• Jan & Christina → een fotograaf verdiept zich in het waarom van de veroordeling van een Amerikaanse vrouw → ❆❆❆
• Toendra → allemaal korte verhalen met allerlei verschillende ‘normale’ mensen in de hoofdrol, de ene aflevering is leuker dan de andere, maar het is prima luistervoer → ❆❆
• Ronnie. Op zoek naar een utopie → Ruben en Marijke krijgen een kind, maar op wat voor wereld komt ‘Ronnie’ terecht? → ❆❆
• De kasteelmoord → over de moord op de Belgische kasteelheer Stijn Saelens → ❆❆
• Oorlog in je lichaam → de vrouw van Hans Jaap heeft kanker, samen maken ze daar een podcast over → ❆❆
• Opvliegers → de titel doet het al vermoeden: een serie over de overgang maar wat mij betreft te ‘feministisch’ ingezet. Ik ben er dan ook mee gestopt na een paar afleveringen → ❆
• Miss Podcast → Mischa Blok heeft al vele afleveringen gemaakt, ik luisterde er een aantal van met gasten die ik interessant vind → ❆❆
• De kofferbakmoord → over de onopgeloste moord op Ralf Meinema → ❆
• Staatsgeheim → fictie (toch?) over een podcastexperiment → ❆❆❆
• Adolf → bespiegelingen en discussies over het leven van Hitler, af en toe een aflevering is voldoende (ik heb deze serie dus nog niet af en weet niet of dat er van gaat komen) → ❆❆
• Kwaad bloed → een serie over waargebeurde moorden, de ene aflevering is interessanter dan de andere → ❆ / ❆❆
• Met afvallen en opstaan → Aäron Loupatty vertelt over hoe hij van morbide obesitas afkomt in coronatijd → ❆❆
• Phasmophobia → een liefdesdrama met spookachtige randjes → ❆❆❆
• Blauw Bloed → het televisieprogramma in podcastvorm met wel per aflevering een gast, voor iemand met mijn werk gewoon hartstikke interessant → ❆❆

Zo, dat waren ze voor nu even. Op dit moment luister ik een podcast over Leopold II en die is echt super interessant, maar wat een ontzettend misselijkmakende man was dat.

Sorry, weer een lyrisch podcastblogje. Ik luisterde namelijk 12½ uur lang naar de prachtige podcastserie ‘De hormoonfabriek’ en daarvan heb ik me geen seconde verveeld. Wat een beauty!

De podcastserie is gebaseerd op het boek van Saskia Goldschmidt.

Liefde en venijn tussen broers, tegenstrijdige belangen tussen commercie en wetenschap, met bronsthormoon volgestopte fabrieksmeisjes en door testosteron voortgedreven kerels – De hormoonfabriek is een bloedstollend verhaal geïnspireerd op historische feiten, waarin het zicht op goed en kwaad soms wordt vertroebeld door de roes van de vooruitgang.

De succesvolle ondernemer Mordechai de Paauw, Motke voor vrienden, kijkt terug op zijn leven terwijl hij in een bed ligt met een ijzeren rand, dat lijkt op de kooien waarin de proefdieren van zijn laboratorium werden opgesloten. Hij realiseert zich dat het hem niet gelukt is fatsoenlijk te leven. In de jaren twintig van de vorige eeuw stonden hij en zijn tweelingbroer Aron aan het begin van een adembenemend project. Samen met de beroemde hoogleraar en farmacoloog Rafael Levine richtten ze een bedrijf op, waarin het slachtafval van Motkes vleesfabriek gebruikt werd voor het ontwikkelen van hormoonpreparaten.

De omstandigheden aan het begin van de onderneming zijn niet gunstig. Armoede en criminaliteit in de katholieke provinciestad, de klassenjustitie die in het interbellum gemeengoed is en het opkomend antisemitisme vormen een giftig mengsel. Maar Motke zet door, geen prijs lijkt te hoog. Als na de Tweede Wereldoorlog de balans wordt opgemaakt, blijkt dat niemand ongeschonden uit de strijd is gekomen.

Dat boek heb ik nog nooit gelezen, al moet ik zeggen dat de kaft me wel heel bekend voorkomt, dus ik zal het vast wel ‘ns ooit in handen gehad hebben.

Maar dan de podcast. In één woord GEWELDIG!!! Het hele verhaal wordt heel meeslepend gebracht door onder andere Mark Rietman, Monic Hendrickx, Jacob Derwig en Hans Hoes. Het geheel klopt aan alle kanten, de geluiden, de stemmen, de flashbacks, de muziek. Af en toe voelde ik me boos over hoe Motke zich gedraagt, af en toe verontwaardigd en af en toe had ik ook wel met hem te doen. Aan de ene kant snapte ik Rivka, aan de andere kant vroeg ik me ook af waarom ze Esra straft. En ach, die Agnes en Roosje en zoveel andere mensen die in de podcast (en dus ook het boek) naar voren komen.

De gebeurtenissen in ‘De hormoonfabriek’ zijn deels gebaseerd op de geschiedenis van Organon. In boek en podcast heet de fabriek ‘Farmacom’. De gedragingen van de personages uit de podcast zijn door de auteur verzonnen als is ook daarvan een aantal dingen wel echt gebeurd.

Ik wandelde dus 12½ uur lang rond terwijl ik luisterde naar deze prachtige podcast en het was geen seconde lastig om mijn aandacht erbij te houden. Zeer de moeite waard dus!

Ik luisterde vorige week een podcast over ‘De gijzeling van Gladbeck‘ en vond het een interessante podcast van een heftige gebeurtenis. Deze gijzeling vond plaats in 1988 maar ik kan me er helemaal niets van herinneren moet ik zeggen.

Na afloop van de gijzeling waren er drie doden te betreuren. Al luisterende is het werkelijk bizar om te horen hoe de pers zich toen heeft gedragen en ook heel bijzonder hoe de politie handelde. Ik kon af en toe mijn oren niet geloven. Denk dat je daarvoor de podcast gewoon maar moet luisteren.


Waar ik me tegelijk enorm aan irriteerde (al begrijp ik dat Joey Huisman dat blijkbaar juist heel fijn vond: lees daarvoor deze recensie maar) was het eindeloze gezanik van Marcel van Roosmalen. Ik had nog nooit van deze meneer gehoord (toen ik hem googelde bleek dat ik zijn gezicht wel ken), maar blijkbaar heeft hij van mopperen een soort van ‘imago’ gemaakt. Ik moet zeggen: ik vind het vooral kleinzielig gedrag. Bah, wat een drama queen (en dat voor een republikein). Maar goed, dit allemaal geheel terzijde.

Kun jij je nog iets van deze gijzeling herinneren?

Ik ben heel erg van de geschiedenis. Als ik boeken lees met daarin echt bestaande personen of gebeurtenissen google ik me helemaal suf om meer info en dat geldt ook als ik films, series of documentaires kijk. Heerlijk om me op die manier meer te verdiepen.

In onze geschiedenis (maar dat geldt ongetwijfeld voor alle landen!) zijn dingen gebeurd waar we, met de kennis van nu, anders naar kijken. Maar het blijft onze geschiedenis. Die moet, wat mij betreft, niet weggepoetst worden. Wel vind ik het belangrijk om gebeurtenissen goed te duiden en in het perspectief van de tijd waarin ze gebeurden te zien. Enfin: daar schreef ik hier al een uitgebreid logje over.

Waar ik het over wil hebben zijn de stoere vrouwen die momenteel in de podcast (ja sorry, weer een blog over een podcast) ‘Geschiedenis geven’ behandeld worden.

Gisteren luisterde ik het verhaal over Hildegard von Bingen die van 1098 tot en met 1179 leefde (de dame werd maar liefst 81 jaar!) en dat was met recht een stoere vrouw. Echt een superinteressante podcast over een non met een heel bijzonder leven en een enorm invloed op het leven van anderen (en die invloed is ook heden ten dage nog springlevend: klik en klik).

Al een boel jaren geleden was ik met Mr. T. in Brugge en een van de dingen die ik me nog haarfijn herinner (en dat is best bijzonder omdat ik geen al te best geheugen heb wat dat betreft) was het prachtige gezang dat wij op enig moment uit een kerk hoorden komen en dat heel erg op de muziek in dit youtube-filmpje leek. Geen idee of het het gezang was dat destijds door Hildegard gecomponeerd was, maar het was prachtig. Hoe bijzonder is het in ieder geval wel niet dat zij muziek componeerde en dat die gewoon te beluisteren is.

Hildegard was, wat mij betreft, met recht een stoere vrouw. Dat gold ook voor de afleveringen over Madame Curie en Boudica.

Maria van Bourgondië maakte voor haar tijd een aantal dappere keuzes, maar dat was maar van korte duur want toen ze trouwde was het uit met de pret haar macht. Dus heel stoer was ze niet. Dat vond ik ook van Alexandrine Tinne hoewel ook zij bijzondere dingen ondernam in haar (net als dat van Maria te) korte leven.

Anna Maria van Schurman was dan weer wel wat ‘stoerder’ al deed zij geen echte stoere dingen, maar was ze vooral super-, super-, superintelligent. Van Trijntje weet men eigenlijk veel te weinig om echt te weten of ze een echte stoere vrouw was, maar het is natuurlijk wel stoer dat ze uiteindelijk het oudste menselijke skelet werd dat in Nederland gevonden is.

In ieder geval: het is een heerlijke serie om te luisteren. Met mooi commentaar van Willem Eekhof en Meereke Bosua en ik heb er al heel wat genoeglijke uurtjes mee doorgebracht want voor al die stoere vrouwen maakten Willem en Meereke ook al de podcastserie geschiedenis geven. En ook die is geweldig! Ieder tijdvak komt uitgebreid aan bod en, voor mij heel belangrijk zoals ik al aangaf, er wordt ook kritisch naar gebeurtenissen gekeken. Opnieuw dus een podcastserie die ik je van harte aan kan bevelen!

Welke stoere vrouw zou volgens jou niet mogen ontbreken?

Ach mensen toch, als je zoveel wandelt, dan heb je ook veel tijd om podcasts te luisteren. Ik heb er alvast weer drie (heb nog ongeveer 20 andere titels in een concept staan wachten) voor jullie en kan ze van harte aanbevelen.

1. De jodenverraadsters is een podcastserie die gebaseerd is op de levens van onder andere Ans van Dijk, Rosa Roozendaal en Peter Schaap. Ik beken dat ik wat moeilijk in de eerste aflevering kwam maar dat maakte vervolgens de vier daaropvolgende afleveringen en het afsluitende interview van Gijs Groenteman met Helmert Woudenberg meer dan goed. Een indrukwekkende en interessante serie over de keuzes die mensen maken en wat voor verschrikkelijke gevolgen die keuze kunnen hebben voor veel andere mensen.
2. Een heerlijke Ted Talk om te luisteren vond ik die van Sir Ken Robinson die het heeft over schoolsystemen die creativiteit ‘vermoorden’. Vol humor, maar ook vol rake ideeën wat mij betreft.
3. Het is een hot item: racisme en #blacklivematters. In de podcast Boos praten Tim Hofman en Clarice Cargard over deze thema’s. Ik vond het verhelderend al was ik het tegelijkertijd lang niet altijd met Cargard eens. Wil dat zeggen dan ik een racist ben? Dat lijkt mij niet. Maar wat het wel wil zeggen is dat ik wat zij vertelt wel begrijp.

Ja sorry hoor, maar ik ben dus echt zo blij dat ik die podcasts ontdekt hebt. Soms is het puur entertainment, soms heel leerzaam en enorm interessant. Ik zou zeggen: luisteren!

Ik heb al een paar keer een reactie gelezen waarin mensen aangeven dat ze denken dat ze niet lang genoeg hun aandacht bij een podcast kunnen houden. Daar was ik ook bang voor. Mijn gedachten zweven vaak ook alle kanten op. Maar bij echt goede (en vooral natuurlijk voor jou interessante!) podcasts valt dat reuze mee heb ik gemerkt. Want de meeste podcasts worden verteld door heel fijne stemmen, er zit wat muziek onder, er is ander geluid dat het verhaal ondersteunt. En mis je soms een relevant stukje, dan is er het een terugknopje dat de 15 seconden terugzet. Werkt echt heel goed. Ik zou zeggen: geef het een kans!

En weer luisterde ik een geweldige podcast namelijk ‘Wraak‘. Wow, dit was echt een supertof verhaal.

Wraak is een achtdelige serie over ambitie, macht en #metoo. In de race om korpschef van de Amsterdamse politie te worden, schakelt de ambitieuze Barbara Schaaf haar mannelijke concurrent uit met een #metoo. Daarmee ontketent ze een wraakactie die haar uiteindelijk voor een onmogelijke keuze stelt.

Het was niet alleen dat spannende verhaal, maar ook de boodschap die er in mijn ogen inzat. Dat je mensen kapot kunt maken met leugens en dat het soms onmogelijk is voor de beschuldigde om zich te verdedigen. Niet alleen een geweldig spannend verhaal trouwens, maar ook heel mooie geluidsaspecten vond ik. Ik zet m’n oortjes natuurlijk nooit echt hard, maar dit was zo gaaf dat geluid dat van links naar rechts vliegt en die geweldige geluiden. Alleen de kat kwam wat ongeloofwaardig op me over. De stemmen van de acteurs daarentegen: superhelder en duidelijk. Kortom: geweldig genoten!

Ik heb echt totaal helemaal niets met opera. Geen idee waarom niet, het is denk ik het onverstaanbare gezang en het vaak bombastische gedoe dat mij tegenstaat. Ieder jaar als het programma voor het theater uitkomt, koop ik ook altijd wel kaartjes voor iets ‘anders dan anders’ maar opera zat er nog nooit tussen (wel operette en ballet bijvoorbeeld, en heel vaak toneel).

Maar goed, zo weinig als ik dus met opera heb, zoveel had ik met de podcast ‘Making an Opera‘. Wat een beauty van een podcast was dat! Prachtig!

De maakster van deze podcast is Stef Visjager en wat heeft zij een prachtige stem. Heerlijk om naar te luisteren. Stef volgt zo ongeveer anderhalf jaar het maken van de opera Ritratto en het is heerlijk om naar haar verslaglegging te luisteren.

Van de schrijver tot de regisseur, van de kostuumontwerper (Jan Taminiau die niet echt heel flexibel is vind ik, maar ja, waarom vraag je dan ook zo’n bekende ontwerper vroeg ik me geregeld af) tot de zangers en van de decorbouwer tot de coach. Zij, en nog veel meer mensen, worden gevolgd en dat is echt zo mooi gedaan.

Met haar prachtige stem verhaalt Stef over de voortgang van het project, je hoort allerlei mensen praten, muziek en -uiteraard- operazang. En vind ik daar normaal dus helemaal niets aan, nu past het perfect. Prachtig om te horen hoe er over één woordje in de tekst eindeloos gediscussieerd kan worden. Hoe men op een gegeven moment genoeg heeft van de voortdurende aanwezigheid van Stef maar dat ze -gelukkig- toch haar serie af mag maken. En er komt nog zoveel meer moois langs. Genieten!

Ritratto is gebaseerd op het leven van Luisa Casati, een excentrieke dame die in het begin van de 20ste eeuw leefde. Op een gegeven moment organiseert ze een groots feest dat ze perse door wil laten gaan ook al is de Eerste Wereldoorlog net uitgebroken. Er lijken wel wat parallellen te bestaan tussen dat gegeven en het feit dat de wereldpremière van de opera uiteindelijk niet door gaat in verband met corona.

(Foto’s van operaballet.nl)

De generale repetitie gaat nog wel net door en daarvan maakt men een video-opname die men op youtube kan bekijken. Stef vertelt in de toegift van de podcast (akte 9) dat die film uiteindelijk 75.000 keer bekeken is en geeft aan dat dat een soort van geluk bij een ongeluk is omdat anders de voorstelling maar door circa 6.000 mensen in het theater gezien zou zijn. Toen dacht ik wel even: huh, al dat werk, al die salarissen, al die kostuums, dat decor, het pand, pr en weet ik veel wat nog meer: hoe kan zoiets ooit winstgevend zijn? Daar moet toch wel een boel subsidie en sponsoring achter zitten dan. In oktober is de voorstelling uiteindelijk drie keer opgevoerd en daarna ook weer afgelast. En ook al zijn er veel ergere dingen: het is wel heel zuur voor al die mensen die er met hun ziel en zaligheid aan hebben gewerkt.

Al met al kan ik je deze podcast echt van harte aanbevelen. Ik hoop dat je hem gaat luisteren en dat je er net zoveel plezier aan zult beleven als dat ik, al wandelend, heb gehad tijdens het luisteren.

Ik zit momenteel middenin de podcast Virus Verhalen, dus misschien dat ik dit logje te vroeg schrijf … maar het valt me inhoudelijk erg tegen eerlijk gezegd.

Het is prachtig weer, de grutto’s zijn weer terug, de bomen bloeien, de zon schijnt. Maar wij zitten binnen. En dat blijft voorlopig zo. In de podcast Virus Verhalen komen we achter de voordeur, voorbij de quarantaine-linten van het verpleeghuis en in het thuisklasje. We horen hoe mensen elkaar toch proberen te bereiken en elkaar een hart onder de riem steken. Maar ook hoe het soms mis gaat. Het leven is veranderd in een hindernisparcours, we slalommen om elkaar heen op straat en in de supermarkt. Maar het leven gaat wel gewoon verder. Hoe het verder gaat? Luister naar de podcast Virus Verhalen.

De serie is in april/mei 2020 gemaakt: de periode dat we hier in Brabant middenin een crisis zaten. Een crisis waarvan een groot deel van Nederland niet echt zag wat het probleem. was. Althans, zo voelde het af en toe.

Van de 15 afleveringen heb ik nu 1 tot en met 10 geluisterd en hoe mooi het ook gemaakt is, de essentie van wat corona is, mis ik echt enorm!

Het zijn namelijk geen heftige verhalen vind ik. Niet echt althans. Niet zoals we hier dus in die periode meemaakten. En het is voor mij dus onbegrijpelijk dat de podcastmakers gewoon totaal geen aandacht besteed hebben aan de plek waar het toen zo heftig was. Waar mensen met bosjes doodgingen, waar ontiegelijk veel mensen ziek waren. Waar de impact enorm was. Klinkt een beetje jaloers, dat realiseer ik me terdege, zeker nu we in de situatie zitten waarin we nu zitten. Maar het voelt gewoon zo niet juist.

Een groot deel van de verhalen komt uit de Randstad (en nogmaals: ik ben nog maar op aflevering 10 hoor, maar gezien de titels van de resterende 5 afleveringen gaat dat niet veranderen). En komt het niet uit de Randstad (lees Amsterdam eigenlijk) dan volgt men een huisarts uit een klein dorp in Drenthe waar op dat moment welgeteld één besmetting was. Ik vind het echt niet normaal. En nogmaals: de podcastserie is prachtig gemaakt, zit heel goed in elkaar, maar echt overal ontbreekt de urgentie van wat er toen hier gaande was. Heel erg jammer!

Oma en Zussen spraken me nog het meeste aan. Oma omdat het over een dementerende vrouw in een verzorgingstehuis gaat die steeds maar opnieuw aangeeft dat haar kinderen geen aandacht aan haar besteden. En zussen omdat het gaat om de zorg die mensen elkaar bieden.

Tijdens vogelvlucht #1 komt heel summier een inwoner van een buurtgemeente aan het woord, maar dat is tot op heden de enige keer dat ik iets hoorde uit onze provincie. En dat vind ik echt onvoorstelbaar en niet te begrijpen. Ik vraag me oprecht af hoe de makers van deze serie tot deze keuzes hebben kunnen komen …

En oh ja, mochten ze dat in de afleveringen 11 tot en met 15 nog goedmaken, dan zal ik het laten weten. Want afluisteren ga ik de serie zeker want nogmaals: de afleveringen zijn wel heel fijn om naar te luisteren.

Goed, de podcast dus. Ik vind het echt geweldig en wil ze ook in mijn blog bijhouden want er zitten echt pareltjes bij! Sinds mijn vorige logje geluisterd naar en genoten van:

• Bob → en dat is echt een van de mooiste podcasts tot nu toe. Ik heb er van genoten, al is er ook een soort van onbevredigd gevoel omdat … (ik kan hiet natuurlijk de ontknoping niet verraden. Genoten vooral ook van Elise.
• De familie Romeijn → ook een bijzondere podcast over het verleden van de overgrootvader van Anneke en Aafke. Was hun overgrootvader nu wel of niet fout in de oorlog. En hoe zat het met zijn zoon?
• Het kamp van mijn oma → opnieuw een oudere dementerende dame in de hoofdrol. Robin probeert het verleden van haar oma (die van haar derde tot haar zesde in een Jappenkamp zat) te doorgronden. Want waarom heeft ze zo’n slechte band met haar oma?
• Babylon → een, in mijn ogen, wat mindere podcast. Maar deze bestaat maar uit drie korte afleveringen, dus ik had hem zo geluisterd.
• In het hart geraakt → een driedelige podcast over de nooit opgeloste moord op Els Slurink in 1997.

Nog tips? Ze zijn welkom!

Oh, ik heb nou toch iets ontdekt. Al denk ik dat ik zo ongeveer de laatste ben die ze ontdekt heeft: de podcast! Wat is het toch heerlijk om, al wandelend, te luisteren naar de meest geweldige verhalen.

Mijn eerste podcast was ‘De laatste dans‘, die gevolgd werd door ‘De brand in het landhuis‘. Ik vind het leuk om na het luisteren ook nog wat te googlen over de verhalen die er verteld worden en ontdek dan dat sommige podcasts nog best wel wat controverse opleveren.

En sindsdien luisterde ik ook naar ‘De Blankenberghe tapes‘, ‘De plantage van mijn voorouders‘, ‘Daders‘, ‘Pawel: de Poolse plukker‘, ‘Laura H.‘, ‘De moord op Patrick‘, ‘De verdwijning van Britta Cloetens‘, ‘Het oord‘ en nog wat losse podcasts uit bepaalde series. En van alle podcatst heb ik genoten (en regelmatig ook nog het een en ander opgestoken.

‘El Tarangu‘ heb ik ook geluisterd en vond ik tot op heden het minst mooi/interessant. Op dit moment luister ik een podcast over Angela Merkel.

Onlangs was ik bij de nonnen om mijn Engels bij te spijkeren en sindsdien volg ik ‘The Michele Obama podcast‘ en heb ik al een aantal TedTalks geluisterd.

Echt er gaat een hele wereld voor me open en ik vind het heerlijk. Ik heb zelfs oortjes voor mijn telefoon gekocht want dat luistert toch wel wat beter al wandelend.

Heb jij al ooit naar podcasts geluisterd? En zo ja, welke kun je me aanraden?