Beste heel rijke en daardoor waarschijnlijk ook machtige meneer of mevrouw,
Ik schrijf u een open brief om u te melden dat ik niet heel veel van u begrijp. Dat ik niet heel veel begrijp van uw nijpende wens om steeds rijker en machtiger te worden. Heus, ik begrijp daar niets van. Wat is daarvan dan het nut? Wordt u daar per definitie gelukkiger van?
Natuurlijk, ik ken u niet. Ik ken uw beweegredenen om te doen wat u doet niet. En uiteraard zal het gros van u van goede wil zijn. Maar toch. Waarom dan steeds meer, meer, meer?
Heeft u kinderen? Kleinkinderen misschien? Denkt u nooit aan hun toekomst? Of gaat u ervan uit dat u, mocht de nood ooit écht aan de man komen, u uw familie en uw dierbaren wel kunt beschermen tegen die rampspoed. Heeft u in uw tuin een bunker die bestand is tegen de grootste natuurrampen, de heftigste oorlog. Een bunker vol met luxe, voorraden voor tientallen jaren, ongetwijfeld een zwembad, sauna en wat u nog meer nodig denkt te hebben. Zodat u en uw geliefden die rampspoed zult overleven. Maar hoe zit het dan met ons, arme stumperds. Of mijn kinderen en kleinkinderen?
Denkt u nooit aan de toekomst van al die miljoenen en miljoenen andere mensen? Mensen die het ongeluk hebben (al weet ik niet of het een ongeluk is natuurlijk) om niet zoveel geld op de bank te hebben, mensen die maar wat aanmodderen, maar tegelijk dus ook die mensen die waarschijnlijk deels de prijs betalen voor uw rijkdom en macht? Natuurlijk chargeer ik, en ik weet ook heus wel dat ik u niet allemaal over een kam mag scheren. Maar schaamt u zichzelf niet als u zich realiseert dat u, samen met een aantal anderen, net zoveel bezit als pak ‘m beet 80% van de wereldbevolking. Schaamt u zich dan niet kapot? Schaamt u er zich niet voor dat u alleen maar rijker lijkt te willen worden. En machtiger? En dat vaak ten koste gaat van heel veel. Ten koste van andere mensen, ten koste van natuur en milieu? Schaamt u zich daar niet voor? Wanneer heeft u genoeg? Bent u nou nooit ‘ns tevreden? Nee, echt niet, ik ben niet jaloers, bij lange na niet. Ik zal eerlijk bekennen: soms droom ik ook wel van de jackpot, maar ik zou me geen raad weten met zoveel geld. Ik zou er denk ik zeker niet gelukkiger van worden.
Uiteraard begrijp ik best dat al dat geld dat u waard bent waarschijnlijk deels vast zit in bedrijven, onroerend goed, niet bestaand geld waarmee u nog meer geld maakt en wat dies meer zij. Maar ik weet zeker dat u ook nog gewoon heel veel geld op de bank heeft staan. Veel meer dan dat u ooit uit zult kunnen geven. Veel meer dan dat u, uw kinderen, kleinkinderen, achter-et-cetera-kinderen ooit op zullen kunnen maken. Ongetwijfeld zult u ook best af en toe goede doelen steunen, misschien stopt u daar wel heel veel geld in waardoor u heel veel goeds doet en dat juich ik uiteraard van harte toe. Waarschijnlijk heeft u af en toe ook wel het idee dat u het toch nooit goed doet in de ogen van al die minder bedeelde of minder machtige mensen. Dat kan best. Dat weet ik niet. Ik sta immers niet in uw schoenen.
Weet u, ik vind het maar oneerlijk verdeeld allemaal. En er zijn een heleboel dingen die mij best wel zorgen baren. Ik denk dat ik dan ook nog wel wat meer open brieven zal gaan schrijven. Open brieven die waarschijnlijk door niemand gelezen zullen worden, en die eigenlijk nooit volledig zullen benoemen wat ik wil zeggen. Wat ik wil zo ontieglijk veel zeggen. Tegen zoveel mensen in de wereld. Tegen rijke mensen, asociale mensen, lieve mensen, arme mensen, oneerlijke mensen, grove mensen. En ik zou ook zoveel tegen mezelf willen zeggen. Sterker nog: ik zeg al heel veel tegen mezelf. Tegelijk weet ik dat ik dat wat ik wil zeggen nooit allemaal op papier zal krijgen. Er is gewoon niet genoeg ruimte voor beschikbaar. Het zou waarschijnlijk ook totaal onbegrijpbaar worden en een eventuele nuancering zou ook ontbreken. Waardoor het er maar staat te staan. En misschien/waarschijnlijk niet begrepen zal worden. Of misschien toch wel. Maar resultaat zal het niet hebben, dat staat wel vast. Het enige resultaat is dat ik het nu even kwijt ben. En dat is fijn.
Nou dag dan maar rijke en machtige meneer of mevrouw en met heel vriendelijke groeten,
Mrs. T.