Sinds het overlijden van de vader van Mr. T. hebben hij en zijn zussen afgesproken dat we de traditionele kerstdag voor hun familie zouden skippen. Het is uiteraard hartstikke gezellig om elkaar te zien, maar ongeveer 30 mensen te gast is niet bepaald een sinecure. IIn plaats daarvan hebben we afgesproken dat we in plaats daarvan rond de trouwdag van hun ouders een familiedag gaan houden. Die is eind mei, dus dan kan het meestal wel buiten en dat is toch heel wat relaxter.

Ova zou Tweede Kerstdag bij Haar Lief doorbrengen en Mr. T., Saar en ik hadden het plan om naar Zuid-Limburg te gaan. Daar een kekke high tea te gebruiken en dan een stuk door Zuid-Limburg te wandelen en/of rijden. Maar ja, toen kwam die lockdown, dus dat ging ‘m niet worden. 

We hebben ook niet echt meer moeite gedaan om iets anders te verzinnen want we zouden nu met z’n vijfjes lunchen. En Saar hadden we, oh kerstgevoel, een bezoekje aan de McDrive beloofd. 

Toen ik op 24 december dan ook las dat mijn geboortejaar in aanmerking kon komen voor de boosterprik en bleek dat ik die gewoon al op 26 december zou kunnen halen en dan ook nog gewoon hier op 5 kilometer, was dat wel heel erg tof. Ik maakte een afspraak voor mezelf en in een ander tabblad een afspraak voor Mr. T. en we konden allebei op 26 december terecht. Weliswaar met 1½ uur tussenbeide afspraken maar wel op Tweede Kerstdag.

Nou gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat we gewoon tegelijk gegaan zijn maar dat was geen enkel probleem. Het was er trouwens sowieso heel rustig, dus die prikken zaten er al binnen 5 minuten na binnenkomst in. 

We lieten een zak drop achter voor de mensen en vrijwilligers van de GGD en kunnen nu geboosterd en wel het nieuwe jaar in!

Ben jij gevaccineerd? Ga je de boosterprik halen of heb je hem wellicht al gehaald? 

Wat valt er te zeggen over de kerst dit jaar? En hoe voorkom ik dat ik in herhaling val? Want zo heel erg tof is het allemaal niet.

Aan de andere kant: we kunnen nog een heleboel dingen gewoon wel. En dat is iets om ondanks alles dankbaar voor te zijn.

We zullen kerst hier in huis op heel bescheiden schaal vieren, maar het zullen ongetwijfeld fijne en warme dagen zijn.

En ik gun iedereen fijne momenten deze kerst. Want het lijkt me dat we dat wel kunnen gebruiken. En ik gun mensen ook mildheid en een zacht hart.

Want het aller-, aller-, allermeeste gun ik ons een wat lievere wereld. Een wereld waarin we lief zijn voor elkaar. Waarin ‘ikke, ikke, ikke’ niet meer de norm zal zijn (is het ook niet, tenminste niet in mijn omgeving, maar waarom lijkt het daar dan wel op???) en waarin begrip voor, en luisteren naar, elkaar weer gewoon is.

Fijne dagen!

Dag lieve, onnozele, grappige en bijzondere Suske. Wat hebben we genoten van jouw (veel te weinig) jaren bij ons.

Je was gek op aandacht en een ongelooflijke knuffelkont, je liet alles toe en je vertelde soms hele verhalen. Soms was je best irritant (wie niet?) maar jouw aanhankelijkheid en prachtige koppie maakte dat dat allemaal niet uitmaakte. Je was echt onderdeel van ons gezin.

Dag vriendelijke vriend. Wat zullen wij jou enorm missen 💔

Lieve Suske, wat flik je ons nu? We maken ons grote zorgen om je.

Je bent altijd een heerlijke dikke je weet wel kater geweest en een zeer relaxte kat. Saar kan werkelijk alles met je doen: het deert je nooit iets en je bent ook echt heel gek op haar. Je bent een echte knuffelkat en zoekt graag ons gezelschap op.

Soms ook werden we behoorlijk gek van je. Je kon minutenlang miauwen en ‘klagen’ en je hebt periodes gehad dat je binnenplaste. Wiske en jij negeren elkaar voornamelijk, maar soms werd er flink gevochten. Verder ben je vooral ook veel te dik, dat weten we natuurlijk best wel, maar je leek er geen last van te hebben.

Maar dat binnenplassen werd toch wel een beetje te gek en daarom namen we jou en Wiske (want tja, wie was de dader?) mee naar de dierenarts. Jij werd, omdat je natuurlijk een dikkerd was als eerste onderzocht. De uitslag: suikerziekte.

We kochten een boel dieetvoer voor je (en voor Wiske want tja, die moet hierin mee) en na een tijdje ging het veel beter met je. Je ‘draafde’ zelfs weer dwars door de kamer heen en toen viel ons pas op dat dat miauwen eigenlijk wekenlang weg geweest was. Je ‘kletste’ weer honderduit.

Tot een paar dagen geleden. Je bent mager, suf en sloom. Voor zover we weten eet je niet meer. Drinken doe je nog wel. We maken ons grote zorgen. Zo meteen kan ik met je naar de dierenarts. Ik hoop dat hij iets voor je kan doen, maar of dat realistisch is …

Beste papa van Mrs. T.,

Een keer knipperen, ja het is echt waar
En het nieuwe jaar is weer bijna klaar

Het lijkt nog maar heel kort geleden
Dat ik Nederland verliet heel tevreden

2020 Sloten we af met een soort van opgetogenheid
C zou in 21 verdwijnen, helaas werd dat geen realiteit

En of dat nog niet stom genoeg was allemaal
Gingen ook de weergoden met ons aan de haal

De temperatuur was matig, het was vaak te koud
Nattigheid alom, wat deden we toch fout?

En zo bracht 2021 wel meer chagrijn
Groepen die elkaar belaagden met heel veel venijn

Op een gegeven moment liet de regering de teugels wat los
En was een groot deel van de beperkingen daarmee de klos

De wereld werd weer groter, er was wat meer contact
Er werd weer voorzichtig geknuffeld, dat had impact!

Maar helaas hebben we allemaal te vroeg gejuicht
En is er nu weer een soort van lockdown opgetuigd

Het is zo best lastig om optimistisch te blijven
En niet allemaal met elkaar te gaan kijven

Dus laten we maar hopen dat het na dit jaar
Min of meer gedaan is met corona: dat het is klaar

Sint weet best dat dat misschien helemaal niet realistisch is
Maar er moet iets gebeuren, anders blijft het mis

Al is de wereld nu voor veel mensen somber en klein
Met het gezin samen kunnen zijn dat is altijd fijn

Iedereen snakt naar een terugkeer naar het oude leven
Laten we hopen dat 2022 ons dat gaat geven

2021 Werd voor jullie een kalm jaar zonder verre reizen
Jullie vielen wat dat betreft niet in de prijzen

Wat jullie wel deden waren fijne binnenlandse trips
In een prachtige nieuwe camper voelen jullie je heuse VIPS

En iets wat jullie samen altijd met veel plezier doen
Is kilometers samen fietsen: zitten jullie al aan het miljoen?

Zo werkten jullie ook mee aan jullie dochters project
En werd de mijmerroute gecontroleerd met positief effect

De fietstocht is al door vele mensen gefietst heb ik gehoord
En dat is iets wat de burgemeester van M zeer bekoord.

Je vrouw vertelde ooit dat met jou fietsen gewoon heel erg fijn is
Want als je niet goed hoort is met niet praten onderweg weinig mis

Dus fietsen jullie samen door stad en land
Soms de een voorop, dan weer de ander, maar nooit hand in hand

Dat laatste lijkt deze oude man ook niet zo heel verstandig
Want als je dan valt, dan gaan jullie samen en da’s niet handig

Nog even over dat slechte horen, dat is soms echt wel irritant
Maar gelukkig kan er over gepraat worden, dat is heel relevant

En ook al gaat het dan in een gesprek nog niet altijd goed
We doen allemaal ons best, dat geeft toch moed!

Niet alleen met fietsen breng je je tijd door
Ook klussen doen voor Van B komt nog regelmatig voor

Maar wat ik toch echt heel verstandig vind
En neem dat maar aan van deze oude Sint

Is dat je daar toch een beetje het gas hebt losgelaten
Je bent geen 20 meer, dat heb je goed in de gaten

Dus zo kabbelde 2021 door en deden jullie je ding
Onbewust van het verschrikkelijke wat nog komen ging

Helaas immers bracht november nog groot verdriet
H. stierf plotseling, dat kon toch niet!

Met z’n viertjes stapten jullie vaak op de fiets
Verschrikkelijk dat dat nu weg is, dat is echt niets

Sint ziet aan jou dat dit verlies je echt bezighoudt
En dat te zien laat hem niet bepaald koud

Denk maar terug aan de fijne dingen die jullie samen deden
Dat stemt, ondanks het verdriet, vast wel tevreden

Goed beste papa van Mrs. T., ik nader het einde van dit gedicht
Maar kan niet afsluiten zonder dat ik de surprise toelicht

Jij bent echt de pannenkoekbakkampioen
Bakt vaak een stapel voor een heel garnizoen

Die stapel gaat bijna altijd helemaal op iedere keer weer
Mensen vinden het fijn als je ze bakt: keer op keer

Met suiker, appelmoes, stroop, slagroom of ijs
Heerlijke pannenkoeken met erop lekkere spijs

Op 22 november mochten we er weer van genieten
Dus Sint ging ook wat beslag in de pan aan het gieten

Maar ja, Sint kan niet koken, dat bleek al snel
Zijn baksels kwamen met elkaar in de knel

Dus in plaats van echte pannenkoeken moet je het doen
Met een stapel kartonnen exemplaren van deze oen

Ze zullen dus werkelijk nergens naar smaken ben ik bang
Daarbij, ze staan ook al best heel lang

Pak de surprise nu maar uit en veel plezier
En tot volgend jaar, dan zie ik je weer hier!

Lieve groet,
Sinterklaas

Die stapel pannenkoeken maakte ik dus voor mijn vader en afgelopen zondag beleefden we een heerlijk avondje.

In de stapel zaten de cadeautjes verstopt. Het maken van de surprise viel nog niet echt mee, ik hield er zelfs twee blaren aan over!

En wat maakten we verder nog?

Opa maakte een raket voor Ova zodat ze de hele wereld rond kan reizen.

Saar maakte voor oma een fornuis want ze vindt het supertof dat oma steeds vaker ‘buiten de grens’ kookt.

Opa maakte voor Saar een heerlijk nieuw ‘luchtje’.

Mr. T. maakte voor Ova Haar Lief een heuse kamer. Ova Haar Lief woont sinds kort op kamers in Tilburg.

Ova maakte voor haar vader een wandelstok want ouderdom komt toch echt met gebreken volgens Ova. En daar kan je maar beter goed op voorbereid zijn.

Ova Haar Lief tot slot maakte voor mij een schilderij van ‘The screaming eagles’.

Alle surprises gingen gepaard met toffe gedichten en uiteraard waren er nog een heleboel andere cadeautjes. Man, man, man wat houd ik van 5 december!

Tot slot nog een foto van een tekening van Saar. Deze maakte ze 7 jaar geleden. Het is de sint die samen met Piet aan het relaxen is in Spanje. Heerlijke tekening!

Hoe was jouw sinterklaas?

Vandaag 27 jaar geleden zoenden Mr. T. en ik voor het eerst. En vanaf dat moment waren we dan ook voor het eggie bij elkaar vonden we: verkering dus!

En ik hoop dat er nog minstens 27 jaar bij mogen komen!

Zoals jullie hier konden lezen gingen we niet naar Frankrijk (en ja, het is me gelukt om de volledige voucher naar volgend jaar over te zetten!) maar naar Zeist. Via micazu boekten we een heuse stadsvilla uit 1910.

Saar en ik baalden dat Frankrijk opnieuw niet doorging (ik schreef al waarom we geannuleerd hadden in dat eerdere logje, al lijkt het alleszins mee te vallen met controles en zo) dus we vonden dat we wel enige luxe verdiend hadden. Het was een prachtig pand al was met name de keuken enigszins viezig.

De eigenaresse van het pand vroeg ons of we op hun kat wilden passen en als we dat wilden kregen we € 200,= korting. Nou, dat wilden we wel en Saar heeft genoten van de eigenzinnige Siep die wél bij haar mocht slapen.

Het contact met de eigenaresse was zeer goed. Het was grappig om te ervaren dat we in heel veel dingen dezelfde smaak en ideeën hebben. Zo hadden ze dezelfde mokken als dat wij hebben, dezelfde stoelen, dezelfde glazen, dezelfde soort schilderijen en kleurgebruik en nog meer zaken. En ook bleek dat zij, net als wij vroeger, heel vaak naar Stayokays gingen.

Omdat het hun eerste keer was dat ze hun eigen huis verhuurden hadden ze een en ander op papier gezet maar gaandeweg ons verblijf bleek dat ze toch nog wel het een en ander vergeten waren. Zoals bijvoorbeeld hoe de automatische screen omlaag gaat, wat de pincode van de televisie was, hoe de x-box werkte en een aantal andere dingen. Maar bij iedere vraag was er snel en uitgebreid antwoord en de eigenaresse was continu zeer vriendelijk. En als zij er niet uitkwam, dan kwamen Saar en haar oudste zoon er wel uit.

En wat hebben we zoal gedaan daar in Zeist?

Ik heb iedere dag gewandeld. Vaak ‘s ochtends alvast een rondje en ook een aantal keer samen met Mr. T.. We liepen in totaal vijf klompenpaden, vier met z’n tweetjes en eentje met z’n viertjes (want Ova was ook een nachtje overgekomen).

We kunnen het erover eens zijn: 2021 is niet de allerbeste zomer. Nou hoeft het voor mij echt geen 30°C te zijn, maar een graadje of 25 en ‘s nachts regen zou best fijn zijn. Helaas, maar één dag van ons verblijf werd het inderdaad 25°C maar toen bleef de zon weg. Maar toch, al met al mogen we niet klagen over het weer. Ja, het was sombertjes en grijzig en ja het heeft veel geregend, maar daar hebben we eigenlijk maar één keer echt last van gehad. Toen wandelden we een klompenpad en zijn we tot op ons ondergoed natgeregend.

Niet ver van Zeist ligt de Pyramide van Austerlitz en al waren we daar al ooit geweest, omdat het zo dichtbij was gingen we weer. Op de fiets nog wel en daar was Saar niet heel blij mee. De pyramide ligt er prima bij en het was er niet druk dus wat was fijn.

Ik ben echt volledig in de ban van Zeist. Wat een prachtige stad is dat. Er staan werkelijk waar prachtige huizen en je kunt kilometers lopen en je vergapen aan alle mooie en oude panden die er staan. Ik heb een boel foto’s van huizen gemaakt en die zet ik in één logje bij elkaar.

Verder is het centrum ook best heel aardig en daar hebben met name Saar en ik een aantal genoeglijke uurtjes in doorgebracht. De supermarkt was om de hoek, de bakker ook. Het gemeentehuis is prachtig en uiteraard bezochten we ook Slot Zeist waar we deelnamen aan een leuke en interessante rondleiding.
 
Saar was de week voordat we op vakantie gingen naar Appelhof geweest en daar had ze de tijd van haar leven. Helaas testte een van haar vriendinnen op de laatste dag op Appelhof positief en dat betekende dat Saar thuis in quarantaine moest. En tja, wat doe je dan? Mr. T. en ik zijn allebei volledig gevaccineerd, Ova had haar tweede vaccinatie nog niet gehad. We hebben dus maar weer twee dagen afstand gehouden van Saar (dat gold vooral voor Ova en Saar) en vervolgens zijn we op maandag richting Zeist gegaan. Saar heeft toen een paar dagen voornamelijk in de villa doorgebracht (al dan niet samen met Siep) en wij hebben alleen gewandeld. Toen ze op woensdagavond nog steeds negatief was volgens de zelftest vonden we dat ze weer ‘los’ mocht.

Op donderdag stapten we dus op de fiets en ging het richting Utrecht. Eerst lunchten we met ons drietjes waarna Mr. T. weer terugfietste naar Zeist want Saar en ik gingen shoppen. Dat was erg gezellig en we kochten ook wat leuke dingetjes. Meestal gaat het grootste deel van ons vakantiegeld op aan eten en drinken (lunches, koffie met gebak, uit eten, borrelen) en ook in Utrecht was het niet anders. Ik vind De Winkel van Sinkel altijd zo leuk dus daar hebben Saar en ik onder andere een tijdje gezeten en heerlijk zitten kletsen.

Op vrijdag gingen we naar Grebbelinie museum. Heel interessant om te lezen en zien hoe in het verleden het water onze vriend (of vijand) was tijdens verschillende oorlogen.

Vrijdagavond kwam Ova naar Zeist toe. Dat is dan weer het voordeel als je dichtbij op vakantie bent natuurlijk. Ova wilde die villa wel ‘ns van dichtbij zien en kennismaken met de kat des huizes. We hebben die avond heerlijk avondvullend geshared dinered (hahaha, ik heb geen idee hoe ik dat moet schrijven) bij De Heren van Zeist en toen de gastheer zich aan ons voorstelde dacht ik al ‘die ken ik ergens van ‘. Toen hij zich vervolgens voorstelde als Jop viel het kwartje. Niet dat ik het ooit gevolgd heb, maar om Jop van ‘De Bus‘ kun je natuurlijk niet heen en om dat irritante liedje ook niet (dat Saar vervolgens tig keren gedraaid heeft de rest van de vakantie). Jop is een echt horecadier want hij heeft ons echt prima vermaakt. Wat een heerlijke avond was het!

De volgende dag hebben we dus met viertjes een klompenpad gewandeld en na een fijne lunch ging Ova weer huiswaarts.

De avond gingen we naar Figi naar ‘De Luizenmoeder’ en ook al heb ik heus af en toe behoorlijk moeten lachen, wat een slechte film is dit verder. Zo jammer, want we hebben destijds genoten van de serie.

Wat ik ook nog heb gedaan is koffie gedronken met Trees die immers, samen met Jan, in Zeist woont. Heel lang geleden heb ik haar al heel even ontmoet maar dat mocht toen geen naam hebben. Dit keer was heel wat beter. We hebben elkaar uitgebreid gesproken bij Barista waar ze ook nog ‘ns heel lekkere carrot cake hadden. Tijdens een van mijn wandelingen schijn ik zelfs zo ongeveer langs hun huis gewandeld te hebben, maar dat wist ik toen nog niet. Altijd leuk zo’n ontmoetingen en ik vond het erg leuk om haar een keer goed te spreken.

Amersfoort stond ook op de planning en wat is dat een prachtige oude stad. Ik was er al eerder maar op de een of andere manier heeft de stad toen minder indruk op me gemaakt of ik heb het niet goed onthouden. We deden de historische stadswandeling en daarna streken we neder om het zoveelste terrasje. En we shopten voor Mr. T. ook nog een paar nieuwe shirts.

Nog voor mijn blogtijdperk waren Mr. T., Ova, mijn ouders en ik ook in Amersfoort. Ik denk dat Ova toen rond de één jaar oud was. Toen gingen we naar ‘De Mannenzaal‘ waar de geschiedenis van deze zaal door middel van acteurs levend gemaakt wordt. Dat gebeurt in juli en augustus nog steeds en is zeer aan te bevelen. Echt heel erg leuk om te zien en te ervaren hoe het leven er in 1907 aan toe ging. En wisten jullie dat toen ‘de tering’ heerste en dat je daarom niet op de grond mocht spugen?

Op de warmste dag van ons verblijf in Zeist zijn Saar en ik gaan kanoën in Scherpenzeel. Eigenlijk bakken we daar niet al te veel van en we belandden dan ook regelmatig tussen de brandnetels en het riet. Maar de pret was er niet minder om.

De avonden in de villa waren aangenaam. We konden gewoon ‘Swanenburg‘ blijven kijken (topserie!) en we hebben ook bijna iedere avond spelletjes gespeeld. Mr. T. hield de stand bij en aan het eind van de vakantie was ik glorieus overwinnaar!

Op de dag dat we weer naar huis gingen bezochten we Ereveld Loenen nog, maar daarover schrijf ik een apart logje.

Al met al was het een prima vakantie al mis ik de bergen toch wel.