13

13 Jaar getrouwd vandaag! Wow, wat vliegt de tijd. Geen tijd om het vandaag te vieren trouwens want ik moet (of beter: mag) werken. Er worden vandaag een aantal struikelstenen gelegd in onze gemeente en daar ben ik uiteraard bij aanwezig.

Een beetje vieren gaan we het wel trouwens. Aanstaande woensdag gaan Ova, Saar, Mr. T. en ik met z’n viertjes naar de Efteling. Hoe leuk is dat dan wel niet. Een soort van huwelijksreis revisited maar dan anders. Zin in!

Wie is er niet groot mee geworden?

Onze meiden in ieder geval wel en we keken vaak samen naar dit bijzonder fijne programma. ‘De taarten van Abel’ alleen die titel al: heerlijk!

Gelukkig hebben we de herhalingen nog want ik gun iedereen die soort mooie, integere en inhoudelijk sterke televisie. We weten allemaal dat dat, in de tijd waarin we leven, heel hard nodig is

Gasometer

Ova, Saar en ik gingen een dagje uit. Onze bestemming was Oberhausen waar we naar de Gasometer gingen en daarna gingen we ook nog even winkelen (want tja, drie vrouwen op pad …). En eerlijk: ik had nieuwe DrMartens nodig. Echt. Heus. En na bijna vier jaar veelvuldig op mijn oude gelopen te hebben was dat geen overbodige luxe vanwege een scheur in het linkerexemplaar. Toch?

Maar goed: de Gasometer is een bijzondere plek om rond te lopen met een werkelijk waar prachtige maar ook oh zo confronterende fototentoonstelling. Want, maar dat zal niemand verbazen, wat maken wij mensen toch een zooi van de wereld … 🙁

Prachtige foto’s van de natuur, confronterende foto’s van door mensenhanden gecreëerde ellende en foto’s van natuurgeweld (soms ook als gevolg van menselijk handelen).
In de gasometer wandel je rond op de begane grond en op de eerste verdieping. Dan kun je nog naar de tweede verdieping waarin een grote wereldbol hangt die ronddraait en waarop verschillende projecties verschijnen. Je kunt er op de vloer liggen op grote zitzakken. Prachtige natuurfoto’s!
Foto’s waarvan je de rillingen krijgt, of verdrietig wordt, of gewoon … De foto met de twee vossen bijvoorbeeld: normaliter zouden een poolvos en een gewone vos elkaar never nooit niet tegenkomen. Door klimaatverandering echter …

Surprise

Lieve Ova,

Is het echt al weer een jaar geleden dat ik hier was?
dat de dagen voorbij vliegen geeft eigenlijk toch geen pas!

Ik hoorde het jou laatst ook nog zeggen: hoe kan het nou
ik ben nog zo jong en toch gaan de dagen zo gauw.

Ja heus, ik weet best dat hier eigenlijk snel had moeten staan
maar ja, dat rijmt niet dus ben ik maar voor ‘gauw’ gegaan.

Goh Ova, wat heb jij een mooi jaar achter de rug
in dit gedicht blik ik graag even met je terug.

In januari vierden jij en Je Lief jullie eerste lustrum
27 januari is voor altijd jullie datum.

Als sint soms via betrouwbare bron hoort hoe het met jullie gaat
dan weet hij nu al dat dat tweede lustrum zeker en vast komen gaat

En hopelijk dat er een 6de, 10de en 15de mag volgen
oh, wat zouden daarvan zijn de gevolgen?

Twee oude mensjes, samen op een bankje, zo zie ik dat dan
met fijne carrières achter de rug en al jaren vrouw en man.

Want die geweldige bruiloft die komt er natuurlijk binnen een paar jaar
met een prachtige bruid, een trotse gom: ja een prachtig paar!

Dan komen er toch ooit wel kinderen hoopt deze oude vent,
want ook al ben ik een celibatair leven gewend.

Dat kinderen het leven verrijken dat staat buiten kijf
Nee hoor, het is echt niet zo dat ik dit overdrijf.

Dus als jullie daar dan zitten op dat bankje, beiden 92 jaren oud
met de kinderen en kleinkinderen: dan is jullie leven GOUD!

Maar goed, terug naar 2022, want daar was ik mee bezig
van dit jaar is aantal dingen nog wel in mijn geheugen aanwezig.

Ook dit jaar waarde dat akelige virus nog steeds rond
en begin februari maakte Corona het wel erg bont.

Je zus, je moeder en jijzelf waren toen drie-op-één-rij positief
maar gelukkig behandelde het virus jullie drieën redelijk lief.

Planningstechnisch was jouw besmetting natuurlijk best goed gevallen
want daarna kon je ongehinderd en onbevreesd carnavallen.

Hoe verder het jaar vorderde, hoe beter het coronatechnisch ging
wat resulteerde in EINDELIJK weer Paaspop: let’s drink swing!

Sint weet dat corona jou soms stress en verdriet gaf
dat de beperkingen soms voelden als een lange straf.

Gelukkig lijkt het momenteel helemaal de goede kant op te gaan
laten we hopen dat we nooit meer zo’n crisis hoeven te doorstaan.

Je Lief studeerde af dus daarna samen op reis was het idee
van drie maanden werd het één maand en dat is ook oké.

Want er waren inmiddels ook snode plannen voor na die reis
samenwonen is het plan: van droomreis naar droompaleis.

Vier weken Mexico: jullie genieten met volle teugen
het zijn momenten die vastliggen in jullie beider geheugen.

Er is tijd voor cultuur, zon, zee, strand en nog veel meer
en dat allemaal in een goede en fijne sfeer.

Via polar steps blijft sint op de hoogte en hij geniet met jullie mee
hoe mooi is Mexico en het gaat geweldig zo met z’n twee.

Dat samenwonen in jullie droompaleisje wordt in augustus een feit
ook al is het klein, het is zeker een plek vol gezelligheid.

Nu kunnen jullie fijn samen zijn en een bescheiden huishouden runnen
heerlijk samen heen rommelen dat is wat sint en piet jullie gunnen.

Als sint naar jou en Je Lief kijkt dan is hij vol vertrouwen
dat jullie het hier en op andere plekken zonder meer vol gaan houwen.

Op je werk ben je echt een enorm waardevolle kracht
dat blijkt uit hoe je erover vertelt en wat het je tot nu toe bracht.

Bij … weten ze donders goed dat jij groot potentieel hebt
wat wellicht ook een boel mogelijkheden schept.

Je arbeidsethos is werkelijk heel erg goed te noemen
dat maakt sint kei trots en ik wil je daarmee roemen.

Blijf doorgaan zoals je doet, twijfel niet aan jezelf, dat is heus niet nodig
en plaats wat vaker iets op LinkedIn ook al lijkt dat soms suf of overbodig.

Want netwerk opbouwen en onderhouden is nuttig neem dat maar van sint aan
daarnaast: trots zijn op je werk dat mag toch op het www staan?

Goed, ik denk dat ik ‘ns richting mijn surprise ga schrijven
al moest ik laatst wel even in mijn ogen wrijven.

Je gebruikt je ouderlijk huis immers nog steeds als pakketontvangstplek
en natuurlijk is dat vooral handig, dus niet heel erg gek.

Maar de surprise die ik voor je knutselde lag ineens ook op de mat
na al die noeste arbeid schrok ik daar toch wel van lieve schat.

Want ik hoorde je nog praten over wel of geen kerstboom
‘ja of nee’ en Jouw Lief die dat niet nodig vindt, maar jij hebt die droom:

‘Van onze eerste kerst samen, gezellig met een boom erbij
knus onder ons Mexicaanse dekentje, dat maakt mij blij’.

Dus wat knutselde ik voor jou: jouw heuse first christmastree
helemaal gratisch, voor niets ende dus for free!

Met mooie glitters en lampjes: alles er op en eraan
die dan mooi op de vensterbank had kunnen staan.

Maar nu heb je dus die kerstboom al gekocht, hoe moet dat nou?
Na de eerste paniek: wist ik het al gauw.

De ene grote in de woonkamer en deze knutsel in de keuken,
die je daarmee ook een beetje kersterig op kunt leuken!

Nou, is dat geen goed idee? Ik vind van wel, ik zeg doen!
Deze boom zal in de keuken best wel voldoen.

Lieve Ova, dat was het dan weer voor dit keer
maak van 2023 een topjaar en dan zien we elkaar in december weer!

Dikke knuffel,
Sinterklaas

Bevolkingsonderzoek borstkanker

Met Saar gaat het mwah. Ze blijft verschrikkelijke hoofdpijn houden, zoveel zelfs dat we gisteren naar de huisartsenpost gegaan zijn. Afgelopen vrijdag had ik de huisarts gebeld om te vertellen wat er gebeurd was en het vermoeden was dat ze zaterdag toch wel weer een beetje bovenjan zou moeten zijn en als dat niet zou zijn dan moesten we niet aarzelen om de huisartsenpost te bellen. Het leek zaterdagavond de goede kant op te gaan, maar gisteren was het weer helemaal niets: veel hoofdpijn en erg vergeetachtig. En omdat ze vandaag haar eerste schooldag had (waar ze echt, echt, echt heen wil!) en we toch wel heel graag een hersenschudding wilden uitsluiten heb ik gebeld. Ze werd gecheckt en er werden neurologische testjes gedaan, ook was er contact met de neuroloog en ze heeft geen hersenschudding gelukkig. Verder lijkt lichamelijk alles ook goed te zijn, op de hoofdpijn en vergeetachtigheid na. Gelukkig maar, ik denk dat het bij Saar ook wel wat stress wegneemt. Ze is nu eenmaal ook een denker die zich enorm zorgen kan maken. Ik hoop zo dat het snel beter gaat, want de komende dagen zijn natuurlijk belangrijk en een goede start maken gun ik haar zo.

En dan de titel van dit logje, dat slaat dan weer op mij. Op 16 augustus moest ik naar ‘de bus’ voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. De eerste keer en ik ben al dik 52, maar ja ook hier hebben corona en personeelsgebrek de planning danig in de war geschopt.

Op 22 augustus gaat mijn mobiel en zie ik de naam van mijn huisarts verschijnen en dan weet je meteen dat er iets niet helemaal in de haak is. De huisarts gaf aan dat ik een BIRADS 0 scoorde.

En ook al drukte de huisarts me op het hart dat dat nog steeds niets ernstigs hoefde te betekenen ik vond het toch even verdories lastig om optimistisch te blijven. Vooral die eerste dag was ik echt van slag. Ik belde met het ziekenhuis voor een vervolgafspraak en kon op 30 augustus terecht voor een detailmammografie en voor een echo. Als er eerder plek was zou ik gebeld worden.

Gelukkig heb ik het erg druk op het werk dus mijn zinnen werden wel verzet maar het spookte toch steeds door mijn hoofd … wat als …

Alweer zo’n 22 jaar (man ik word oud!) geleden had ik bij het Bevolkingsonderzoek Baarmoederhalskanker ook al een foute uitslag en dat betekende best een boel gedoe. Gelukkig kwam dat goed, maar ik vond het heftig, net zoals ik het nu weer heftig vond.

Lang verhaal kort: het ziekenhuis belde op 24 augustus dat ik de volgende dag al terecht kon en zo zat ik afgelopen donderdag in het ziekenhuis om na de mammografie en de echo te horen dat ALLES GOED IS!!!!

Toen ik de medische molen inging voor de chronische pijn die ik (helaas nog steeds) heb is er begin 2008 een mammografie gemaakt. Oh man, die medische molen heeft gewoon dik 2½ jaar gedraaid realiseer ik me nu als ik dit zo terugzoek. Zonder resultaat ook nog. In het ziekenhuis had men dus de beschikking over een, soort van, nulmeting die ‘de bus’ niet had natuurlijk. Er zit in mijn borst een verkleving van onschuldige kliertjes. Dat zat er al in 2008 en is toen beoordeeld en zag er nu precies hetzelfde uit. Vanaf nu weet ‘de bus’ dus dat mijn borsten er op die manier van binnen uitzien en mag ik over twee of drie jaar gewoon weer mijn memmen daar laten pletten.

Enfin: laten we maar zeggen dat vorige week niet de beste week was in huize Triltaal. Het heeft ons weer even met de neus op de feiten gedrukt … het leven is kwetsbaar.

Daar gaat ze

Alweer een hele tijd geleden meldde ik in dit logje dat Ova ook snode plannen had. Die snode plannen realiseerde ze in de afgelopen maanden en vandaag gaat het dan echt gebeuren: Ova gaat samenwonen!

Ova heeft inmiddels al 5½ jaar verkering met Haar Lief en ik vind dat ze een leuke jongeman tegen het lijf is gelopen (en dat geldt andersom natuurlijk ook: Haar Lief mag in zijn handjes klappen met ‘onze’ Ova). Als je die twee samen ziet, dan zie je gewoon dat het goed zit. Ze hebben het leuk samen, maken veel plezier en kunnen ook goed met elkaar praten.

Met sinterklaas vorig jaar waren we bij mijn ouders en toen ging het op een gegeven moment over een huis kopen of huren maar dat dat momenteel bijna niet te doen is. Toen zei ik voor de ouwhoerderij tegen Ova: ‘Dan gaan jullie toch gewoon hier boven wonen’. Mijn ouders slapen al jaren op de begane grond, hebben daar ook een badkamer en komen dus eigenlijk nooit meer boven. Ova keek mij aan en ik zag in dat koppie wat gebeuren, ze keek naar opa en oma en ze zei iets in de trant van ‘oh, dat zou ik wel willen’. (Hoe het precies ging weet ik allemaal niet meer hoor). Enfin: meteen naar boven en kijken of het wat zou zijn. Er is een grote (slaap)kamer, een iets kleinere en een nog kleinere kamer, een badkamer en een overloopkast. Ova en Haar Lief waren meteen enthousiast.

Daarna volgde een ‘nadenktijd’ want zowel wij als mijn ouders (en ook Ova en Haar Lief) vinden het wel belangrijk dat iedereen er ook echt achterstaat. Het is belangrijk dat er duidelijke afspraken zijn en de huurprijs werd vastgesteld. Zo gebruiken Ova en Haar Lief de voordeur om naar binnen te gaan en is hun plekje ook echt kun plekje waar ze (uiteraard binnen redelijke grenzen) kunnen doen en laten wat ze willen. Maar toen was er dan ook die ‘go’. We gaan het gewoon doen.

In de maanden daarna werden er plannen gemaakt over hoe een en ander aan te pakken. Het bed komt in het kleinste kamertje te staan want daar slaap je immers alleen. De grootste slaapkamer heeft een nieuwe vloer gekregen en is ook getext en wordt de woonkamer. Via het werk van Mr. T. is er een mooie bank gekocht, de heel oude kleerkast is blijven staan, er is een tv-meubel van marktplaats, een nieuw salontafeltje en met de Mexicaanse deken die Ova en Haar Lief kochten als aandenken aan hun recente reis naar Mexico ziet die kamer er al heel tof uit.
De iets kleinere slaapkamer is voorzien van een klein keukenblokje. Koken gaan ze doen met twee losse elektrische pitjes en met de airfryer. Er staat een koelkast en haar kast van haar slaapkamer komt daar ook te staan. De (uitschuifbare) eetkamertafel en de vier stoelen komen van marktplaats.

De douchebak van de badkamer was lek dus daar is het een en ander aan gerepareerd en pas vrij recent bleek dat de thermostaatkraan van de badkamer het niet goed doet, dus daar moet nog aan gewerkt worden. Er is een nieuw toilet geplaatst en dat was dat.

Mijn ouders hebben een boel opgeruimd en weggegooid en mijn vader heeft een heleboel klusjes geklaard. Ook hebben ze gepoetst, gordijnen gewassen en de ramen gezeemd. Wat een lieverds zijn het toch! Ik vind het zo fijn dat ze hun huis voor Ova en Haar Lief hebben opengesteld.

Het ligt niet in de lijn der verwachting dat ze er jaren en jaren zullen wonen, maar één of twee jaar verwachten ze toch wel. Ova Haar Lief is in juni afgestudeerd en begint per 1 september bij zijn nieuwe baan en dan hebben ze allebei een mooi inkomen en kan het grote sparen beginnen.

Net zoals het samenwonen en het wennen aan de grote mensenwereld nu kan beginnen. Ik hoop dat ze het er heel heel fijn gaan hebben. En ik pink een traantje weg, want ik vind het wel een dingetje hoor: die lieve Ova nu definitief het huis uit. Wat was het een voorrecht haar bijna 23 jaar te hebben mogen begeleiden naar deze nieuwe fase.
Ik kocht een mooi (kunst)boeket voor hen (helaas heb ik niet een heel mooie foto gemaakt zag ik later) om hen, namens Mr. T., Saar en mezelf een heel, heel, heel fijne toekomst samen te wensen.

Kleine meisjes worden groot, maar dat het zo snel zou gaan, dat hadden ze me van tevoren niet gezegd. Maar het is ze van harte gegund natuurlijk. Ik zal even moeten wennen aan deze nieuwe fase (als we pech hebben vliegt Saar ook snel uit mocht ze op kamers gaan), maar ook dat komt vast wel goed.

Beschermd: Mr. T. 56

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder je wachtwoord in om het te bekijken:

Geplaatst in Gezin | Voer je wachtwoord in om reacties te bekijken.

Tips gevraagd

Volgende week begint onze vakantie. We blijven in Nederland en bezoeken achtereenvolgens Groningen, Leeuwarden en Epe.

Natuurlijk is er van alles te vinden op het weeweewee over wat te doen maar misschien heb jij wel dé tip. Van iets wat niet bekend is, of waarvan je denkt ‘dat vind die Mrs. T. wel leuk om te doen’ of …

Dus kom maar op!

79


79 Wordt mijn vader vandaag. En dat viert hij samen met mijn moeder ergens in Noorwegen.

Van harte gefeliciteerd lieve papa en nog veel gezonde jaren! Love you! ♥♥♥

Ken je de mop van …

… die mensen die naar Berlijn zouden gaan? Nou die gingen niet.

Vandaag precies drie jaar geleden was ik, samen met Mr. T., mijn twee schoonzussen en hun twee mannen, in Berlijn. En daar deden wij fijne dingen. Wat was het een heerlijke korte vakantie daar.

En het beviel zo goed, dat we opnieuw zouden gaan. Dit weekend. Maar we gingen niet en dat had een vervelende oorzaak. Een van mijn schoonzussen en haar man kwamen namelijk, al fietsend, met elkaar in botsing. Dat gebeurde al een paar weken geleden, maar ze zijn nog verre van hersteld. Twee zware hersenschuddingen, mijn schoonzus volledig ‘afgeschaafd’ en mijn zwager een gebroken schouderblad. De reis werd dus geannuleerd.

Ons plan was om van gisteren tot en met maandag naar Potsdam te gaan. We zouden dan drie hele dagen hebben, waarvan er één in en om Potsdam plaats zou vinden, één in de buurt van Wannsee/Teufelsberg/Babelsberg en één in Berlijn zelf. Maar: wat in het vat zit verzuurt niet! Hopelijk kunnen we volgend jaar wel gaan. En qua werk komt het verdraaide goed uit want het is me toch een partij druk!

Hoe jammer ook, gezondheid en een goed herstel is het belangrijkst. Enne, gelukkig hebben we de foto’s nog! Klik en klik!