En zo ontving Mrs. T. afgelopen week een e-mail waarin gevraagd werd of zij een stukje wilde plaatsen over de publiekscampagne ‘Ik ben donorgeregistreerd. En jij?’. Daar is Mrs. T. natuurlijk niet te beroerd voor omdat zij het donorschap erg belangrijk vindt. Het verzoek was om een stukje te schrijven en daar een tag ‘donor’ aan te hangen. Vooruit dan maar, Mrs. T. verlegt haar grenzen voor deze keer en tagt haar logje! Mrs. T. ontving het mailtje trouwens omdat ze een aantal keren gelogd heeft over het donorschap.

Mrs. T. vindt dat iedereen vrij is in het nemen van de beslissing om wel of niet donor te zijn. Mrs. T. is trouwens wel van mening dat de registratie eigenlijk ‘andersom’ moet. Ben je ouder dan 18 jaar en wil je geen donor zijn, dan dien je dat schriftelijk kenbaar te maken. Ben jij niet geregistreerd dan ben je in principe automatisch donor. Naar Mrs. T.’s idee zal de vrijblijvendheid die er nu is wat het registreren betreft dan verdwijnen. Maar misschien is dat te naïef gedacht.

Eind september overleed zeer plotseling een collega van Mrs. T.. Dat heeft een grote impact op de hele organisatie gehad en nog steeds is het heel onwerkelijk om haar kamer binnen te lopen. Deze collega had een donorcodicil en er zijn diverse organen en weefsels van haar getransplanteerd. Het verdriet bij de mensen die dicht om haar heen stonden is er natuurlijk niet minder om, maar het feit dat dankzij haar een aantal mensen een betere toekomst tegemoet gaat moet toch een zekere troost bieden denkt Mrs. T.. Hoopt Mrs. T..

Wat is jouw mening: iedereen boven de 18 automatisch donor tenzij schriftelijk is aangegeven dat niet te willen of vind je de huidige manier van registreren prima?