We hebben er allemaal best lang op moeten wachten nietwaar, maar daar was ie dan, het langverwachte achtste deel van ‘De Zeven Zusters‘. Met ‘Atlas‘ sloot de zoon van de te jong overleden Lucinda Riley de cyclus af.

Atlas, het achtste en laatste deel in de Zeven zussen-serie van Lucinda Riley, vertelt het verhaal van Pa Salt en begint in Parijs, 1928. Een voor dood achtergelaten jongen wordt in huis gehaald door een liefdevolle familie. Daar bloeit hij volledig op, maar het blijft een mysterie wie hij écht is. De jongen weigert een woord los te laten over zijn verleden. Net als hij de ellende waarvoor hij is gevlucht bijna is vergeten – evenals de belofte die hij heeft gezworen na te komen – rukt het kwaad op in Europa en weet hij dat hij weer zal moeten vluchten.

De Egeïsche zee, 2008. De zeven zussen, voor het eerst compleet, ontmoeten elkaar aan boord van de Titan om afscheid te nemen van hun geliefde Pa Salt. Tot ieders verbazing heeft hij aan de zevende zus de sleutel van hun verleden toevertrouwd – maar iedere waarheid die wordt onthuld, roept nieuwe vragen op. Kenden de zussen hun geliefde vader eigenlijk wel? En wat zijn de gevolgen van zijn lang verborgen geheimen?

Ik ben toch weer aangenaam verrast door dit deel. Het leest lekker vlot en is vooral heel onderhoudend. Niet alles lijkt heel erg realistisch, maar hé, dat mag best in een boek nietwaar? Ik vond de belevenissen van Atlas interessant om te volgen en ook de verhaallijn van het ‘heden’ boeide me. Al met al een waardige afsluiting van een mooie reeks waarvan ik niet ieder boek even sterk/interessant vond, maar die me vooral heel veel fijne leesuurtjes heeft bezorgd.